Τα Βαλκάνια είναι σκληρά

ΣΤΑΘΗΣ

Είπε ο Ζάεφ «μία είναι η Μακεδονία», βάλαμε τις φωνές εμείς, «με παρερμηνεύσατε» δήλωσε ο Ζάεφ. Και την επόμενη μέρα επανέλαβε τα ίδια. Κι έτσι θα πηγαίνει! Ο Ζάεφ, ο κάθε Ζάεφ, θα επαναλαμβάνει όσα κέρδισε η FYROM με τη συμφωνία των Πρεσπών (έθνος και γλώσσα) θα σκούζουμε εμείς,
ναι, θα σκούζουμε
για όσο θα σκούζουμε
και η ζωή θα συνεχίζεται με μιαν ακόμα θρυαλλίδα πολέμου σε ετοιμότητα. (Με τους κλέφτες της ιστορίας να ανοίγουν και τον δικό τους λάκκο, βεβαίως).
Πλην όμως τα Βαλκάνια
είναι μια ιδιαιτέρως σκληρή περιοχή, όπου όλοι μετρούν το μπόι όλων με βάση την ισχύ – «δώσε θάρρος στον χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι». Κι ούτω πως δεν είναι καθόλου παράξενο το παραλήρημα της Αλβανίδας ιστορικού ότι οι Έλληνες είναι μια «επινόηση», ένα «δημιούργημα», ένα «κατασκευασμένο μόρφωμα». Προς τι όμως η οργή και η αγανάκτηση εναντίον της; Τα ίδια δεν
λένε και οι παρ’ ημίν εθνοαποδομητές; Τα ίδια δεν λένε ο κ. Μπαλτάς, λόγου χάριν, ο κ. Γαβρόγλου, η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, ο κ. Λιάκος και πλήθος άλλοι («εκσυγχρονιστές» ή αριστεριστές – όλοι πια ενταγμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ); Αυτοί και οι μπιστικοί τους στον Τύπο και στα ΑΕΙ δεν είναι εκείνοι που λένε τα ίδια με όσα ισχυρίζεται η Αλβανίδα ιστορικός;

Αυτοί δεν είναι που
διακηρύσσουν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες ουδεμίαν σχέση έχουν με τους αρχαίους (πόσω μάλλον με τους Βυζαντινούς), αλλά ότι είναι μια επινόηση του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού;

Ο κ. Γαβρόγλου δεν είναι που είπε (μάλιστα σε «πανηγυρικό» για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 κι ενώπιον του Τσίπρα) ότι «η Επανάσταση γέννησε ένα έθνος, τους Έλληνες»; Και την Επανάσταση ποιο έθνος την έκανε, χρυσέ μου; Προφανώς οι Αλβανοί, που λέει και η Αλβανίδα ιστορικός,
ίσως και οι Πατσινάκες, αν ορισμένοι Βασιβουζούκοι αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι. Εξαρτάται απ’ το «κλίμα Σόρος» και τη συγγραφή της Ιστορίας έτσι ώστε να μη θίγονται οι μιμόζες και να (ανα)παράγονται οι ραγιάδες.
Κι έτσι, σε αυτά εδώ τα σκληρά Βαλκάνια, οι Σλαβομακεδόνες δηλώνουν Μακεδόνες, οι Αλβανοί φθάνουν την Τσαμουριά στην Άρτα, αναζωπυρώνονται οι εθνικισμοί, οι Τσιπραίοι κάνουν ό,τι θέλουν οι Αμερικανοί και η Ελλάδα (από Προτεκτοράτο) πάει ολοταχώς για ψωροκώσταινα.

Διότι το παράδοξο (που παράδοξο δεν είναι), όλη αυτή η ροδή, απ’ τον Καρανίκα ως τον Γαβρόγλου, όλοι αυτοί οι τάχα διεθνιστές (το πολύ κοσμοπολίτες) που ομνύουν στην κατάργηση των συνόρων, στην ουσία εκτρέφουν τον εθνικισμό των άλλων και συνεργούν όχι στην κατάργηση αλλά στην επαναχάραξη των συνόρων στην περιοχή μας – όσο αίμα και αν κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Άλλωστε στους Έλληνες (που δεν είναι Έλληνες) τι καλύτερο να αξίζει από μια Ελλάδα της Μελούνας;

Υπάρχουν πολύ τρόποι να ξεπουλιέται κανείς κι όχι μόνον μέσω του Υπερταμείου – για το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω ο Τσίπρας ωρυόταν ότι είναι μια «αθλιότητα» και ότι ο ίδιος επ’ ουδενί δεν θα «πωλούσε την Ακρόπολη». Όχι μόνον «Ακρόπολη» πούλησε, αλλά και Μακεδονία και ό,τι άλλο
υποσχόταν ότι θα διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού και του έβγαλε τα μάτια.

Όταν όμως στα σχολεία ανασκολοπίζεται ως μάθημα η Ιστορία ή εξοβελίζεται από τις ψυχές των μαθητών το μέγα δίδαγμα της Αντιγόνης, γιατί η Αλβανίδα ιστορικός να μη σου λέει κατάμουτρα ότι είσαι ένα μόρφωμα;…

το είδα