Ρηγματωμένος ανέβηκε ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη. Ο ρηγματωμένος ηγέτης ενός ρημαγμένου λαού. Ένας πρώην χαρούμενος υποταγμένος, που ήδη έχει αρχίσει να αγωνιά για τη διατήρηση της εύνοιας των Αμερικανών και Γερμανών Επικυριάρχων.
Μίλησε πάλι με το ψεμαψωμοτύρι, με λόγια λαμόγια σε μια ασθενή πια προσπάθεια να παραμείνει όρθιος στο τεντωμένο σκοινί της σκηνής. Έχοντας ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργήσει εδώ και δυο τρεις μήνες ως δεδομένο την κατάργηση του (κατά τα άλλα δίκαιου) νόμου Κατρούγκαλου (χωρίς στο μεταξύ να έχει «δέσει» την υπόθεση με τους Δανειστές - Δυνάστες), ακούσαμε προχθές τον Πρωθυπουργό να αναφέρεται σε μια (αμφίβολη κι αυτή) αναστολή του εν λόγω νόμου, ενώ ταυτοχρόνως άφηνε την καθιέρωση του κατώτατου μισθού και των κλαδικών συμβάσεων να επαφίεται στο… φιλότιμο του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων.
Συνέβησαν καινοφανή πράγματα αυτήν τη φορά στη ΔΕΘ. Ο Πρωθυπουργός ομιλούσε με την πλάτη των γορίλων να τον κοιτάζει, καθώς οι λεβέντες αυτοί σκάναραν κι επιτηρούσαν τους δυστυχείς Συριζαίους στην αίθουσα – ένα παρδαλό ντεκόρ γύρω απ’ τους παριστάμενους Αμερικανούς,
να παρακολουθούν βλοσυροί τον Τσίπρα όσον εκείνος σταύρωνε τα πόδια του πίσω απ’ το
πόντιουμ, σαν να ήθελε να φύγει – να φύγει τρέχοντας, να ξεφύγει απ’ τον ίδιον τον ιδρώτα του για αυτά που έλεγε: ένα Βαλς του Δουνάβεως για τη «Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων», για την ολοκλήρωση της… εθνικής οδού Πατρών - Πύργου, γενικώς το όραμά του. Το όραμά του!
Διότι αυτό στο οποίο επικέντρωσε προχθές ο Πρωθυπουργός είναι στο όραμά του – ίσα που δεν είπε εν μέσω των Αμερικανών και FBI φρουρών I have a dream! Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα του χωρίς να πει ψέματα,
παίνευε την αύξηση της κατανάλωσης των νοικοκυριών (!), διαβεβαίωνε ότι το χρέος είναι βιώσιμο (!) και σκότωνε ως άλλος Αγιώργης τον δράκο της Ανεργίας διά της κακοπληρωμένης ή απλήρωτης εργασίας.
Ο Τσίπρας ομιλούσε ακάθεκτος για δίκαιη ανάπτυξη με τη χώρα υποθηκευμένη και αιχμάλωτη έως τετάρτης γενεάς, και για έξοδο από τα Μνημόνια, με την Εποπτεία παρούσα να τον κοιτάζει στα μάτια όπως η κόμπρα το θύμα της – θέλει πράγματι σθένος να είσαι τόσο ηττημένος και να μην ιδρώνει το αυτί σου.
«Χώρα πρότυπο» θέλει ο Τσίπρας το προτεκτοράτο. Και ως άλλος Σημίτης που ευχαριστούσε τους Αμερικανούς, ευχαρίστησε και ο Πρωθυπουργός τα Ιδρύματα Νιάρχος και Ωνάσης, βάζοντας μάλιστα το χέρι του πάνω στην καρδιά του! Αποκαρδίωση…
πηγή
Μίλησε πάλι με το ψεμαψωμοτύρι, με λόγια λαμόγια σε μια ασθενή πια προσπάθεια να παραμείνει όρθιος στο τεντωμένο σκοινί της σκηνής. Έχοντας ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργήσει εδώ και δυο τρεις μήνες ως δεδομένο την κατάργηση του (κατά τα άλλα δίκαιου) νόμου Κατρούγκαλου (χωρίς στο μεταξύ να έχει «δέσει» την υπόθεση με τους Δανειστές - Δυνάστες), ακούσαμε προχθές τον Πρωθυπουργό να αναφέρεται σε μια (αμφίβολη κι αυτή) αναστολή του εν λόγω νόμου, ενώ ταυτοχρόνως άφηνε την καθιέρωση του κατώτατου μισθού και των κλαδικών συμβάσεων να επαφίεται στο… φιλότιμο του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων.
Συνέβησαν καινοφανή πράγματα αυτήν τη φορά στη ΔΕΘ. Ο Πρωθυπουργός ομιλούσε με την πλάτη των γορίλων να τον κοιτάζει, καθώς οι λεβέντες αυτοί σκάναραν κι επιτηρούσαν τους δυστυχείς Συριζαίους στην αίθουσα – ένα παρδαλό ντεκόρ γύρω απ’ τους παριστάμενους Αμερικανούς,
να παρακολουθούν βλοσυροί τον Τσίπρα όσον εκείνος σταύρωνε τα πόδια του πίσω απ’ το
πόντιουμ, σαν να ήθελε να φύγει – να φύγει τρέχοντας, να ξεφύγει απ’ τον ίδιον τον ιδρώτα του για αυτά που έλεγε: ένα Βαλς του Δουνάβεως για τη «Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων», για την ολοκλήρωση της… εθνικής οδού Πατρών - Πύργου, γενικώς το όραμά του. Το όραμά του!
Διότι αυτό στο οποίο επικέντρωσε προχθές ο Πρωθυπουργός είναι στο όραμά του – ίσα που δεν είπε εν μέσω των Αμερικανών και FBI φρουρών I have a dream! Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα του χωρίς να πει ψέματα,
παίνευε την αύξηση της κατανάλωσης των νοικοκυριών (!), διαβεβαίωνε ότι το χρέος είναι βιώσιμο (!) και σκότωνε ως άλλος Αγιώργης τον δράκο της Ανεργίας διά της κακοπληρωμένης ή απλήρωτης εργασίας.
Ο Τσίπρας ομιλούσε ακάθεκτος για δίκαιη ανάπτυξη με τη χώρα υποθηκευμένη και αιχμάλωτη έως τετάρτης γενεάς, και για έξοδο από τα Μνημόνια, με την Εποπτεία παρούσα να τον κοιτάζει στα μάτια όπως η κόμπρα το θύμα της – θέλει πράγματι σθένος να είσαι τόσο ηττημένος και να μην ιδρώνει το αυτί σου.
«Χώρα πρότυπο» θέλει ο Τσίπρας το προτεκτοράτο. Και ως άλλος Σημίτης που ευχαριστούσε τους Αμερικανούς, ευχαρίστησε και ο Πρωθυπουργός τα Ιδρύματα Νιάρχος και Ωνάσης, βάζοντας μάλιστα το χέρι του πάνω στην καρδιά του! Αποκαρδίωση…
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου