- Προπαγάνδα: η άμεση παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς.
ΚΟ: Στον κόσμο του εμπορίου, του θεάματος και του χρήματος (με το οποίο άλλωστε συνδέονται τα δύο πρώτα), τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι «αθώο» ή ότι εξυπηρετεί «καλούς σκοπούς» ή ότι γίνεται τυχαία. Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια να γίνεται, για μια ολοένα και μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων ή υπηρεσιών, μια μαζική προβολή - «διαφήμιση» των διαφυλετικών σχέσεων και ιδιαιτέρως εκείνων μεταξύ λευκών γυναικών και μαύρων αντρών. Είναι ένα φαινόμενο που πλέον ακόμα και οι λιγότερο παρατηρητικοί ή «υποψιασμένοι» έχουν αρχίσει να παρατηρούν. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν τέτοια ζευγάρια. Είναι ότι υπερ-προβάλλονται και παρουσιάζονται με την μορφή του «μοντέρνου» και του «ιδεώδους». Το φαινόμενο παρατηρείται έντονα στις ΗΠΑ (όπου κάποιος επιπόλαια θα έλεγε ότι «δικαιολογείται», λόγω του μεγάλου αριθμού Αφρο-αμερικάνων), αλλά και σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με την Μ. Βρετανία, να είναι η «πρωτοπόρος», καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Γερμανία ή στην Ιταλία, αλλά εσχάτως και στην χώρα μας. Και εδώ η εύκολη δικαιολογία θα ήταν «οι μετανάστες», το νέο δεδομένο. Κάποιος με την ελάχιστη κριτική σκέψη, θα απαντούσε ότι στις ΗΠΑ δεν ζουν μόνο Λευκοί και Μαύροι (!), αλλά και λατίνοι και ασιάτες κλπ. Παρόλα αυτά το ζευγάρι που μονίμως προβάλλεται είναι συγκεκριμένο: λευκή γυναίκα – μαύρος άντρας.
Επίσης στις
δυτικές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν μετανάστες που προέρχονται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρόλα αυτά προβάλλεται κυρίως το δίδυμο λευκή γυναίκα – αφρικανός ή μουσουλμάνος (κατά προτίμηση, μελαψός) άντρας. Εδώ έχουμε θέμα. Και το θέμα δεν είναι οι επιλογές του καθενός, αλλά το γιατί οι κυρίαρχοι μηχανισμοί του συστήματος σε μια «περίεργη» (την λες και σατανική) ομοφωνία προβάλλουν αυτού του είδους τα ζευγάρια. Γιατί τέτοια εμμονή; Προωθούν ένα πρότυπο μίμησης; Θέλουν να πάψουν οι λευκές γυναίκες να γεννούν λευκά παιδιά; Μισούν τον λευκό άντρα; Ας σκεφτεί και ας απαντήσει ο καθένας. Αυτού του είδους οι «διαφημίσεις», δεν εξετάζονται αποσπασματικά, ούτε αποδοκιμάζονται για λόγους «αισθητικής», ούτε θεωρούνται «ενοχλητικές» εξαιτίας κάποιου καπρίτσιου ή κάποιου είδους εμμονής ή «κολλήματος», αλλά αντιμετωπίζονται ως κομμάτι μίας γενικότερης αυξανόμενης “anti-white” (αντι-λευκής) κουλτούρας και πολιτικής που βλέπουμε ξεκάθαρα πλέον παντού, στον χώρο της «μοντέρνας» μουσικής, του κινηματογράφου, των videogames, του αθλητισμού και γενικότερα σε οποιονδήποτε χώρο από όπου μπορεί να μεταδοθεί ένα μήνυμα προς τις μάζες. Και το μαζικό επαναλαμβανόμενο μήνυμα από τους πάνω προς τους κάτω λέγεται προπαγάνδα. Δεν λέγεται «διαφήμιση». Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Όποιος δεν θέλει να προβληματιστεί ή δεν θέλει να δει την πραγματικότητα, λόγω ιδεοληπτικών αγκυλώσεων, ας μην συνεχίσει την ανάγνωση αυτού του άρθρου, το οποίο περιγράφει το φαινόμενο στις ΗΠΑ. Και το οποίο περιέχει και αρκετά δεδομένα, που θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την ανάγνωσή του. Κάτι τελευταίο για την προπαγάνδα. Προπαγάνδα και μαζικός έλεγχος πάνε μαζί. Ο προπαγανδιστής επιζητεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η μάζα σκέπτεται και ενεργεί. Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιείται το συναίσθημα. Οι εικόνες και τα πρόσωπα είναι απλά τα μέσα. Στο στόχαστρο κάθε προβληματισμένου και αφυπνισμένου ανθρώπου πρέπει να είναι ο προπαγανδιστής, όχι το μέσο.
Επίσης στις
δυτικές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν μετανάστες που προέρχονται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρόλα αυτά προβάλλεται κυρίως το δίδυμο λευκή γυναίκα – αφρικανός ή μουσουλμάνος (κατά προτίμηση, μελαψός) άντρας. Εδώ έχουμε θέμα. Και το θέμα δεν είναι οι επιλογές του καθενός, αλλά το γιατί οι κυρίαρχοι μηχανισμοί του συστήματος σε μια «περίεργη» (την λες και σατανική) ομοφωνία προβάλλουν αυτού του είδους τα ζευγάρια. Γιατί τέτοια εμμονή; Προωθούν ένα πρότυπο μίμησης; Θέλουν να πάψουν οι λευκές γυναίκες να γεννούν λευκά παιδιά; Μισούν τον λευκό άντρα; Ας σκεφτεί και ας απαντήσει ο καθένας. Αυτού του είδους οι «διαφημίσεις», δεν εξετάζονται αποσπασματικά, ούτε αποδοκιμάζονται για λόγους «αισθητικής», ούτε θεωρούνται «ενοχλητικές» εξαιτίας κάποιου καπρίτσιου ή κάποιου είδους εμμονής ή «κολλήματος», αλλά αντιμετωπίζονται ως κομμάτι μίας γενικότερης αυξανόμενης “anti-white” (αντι-λευκής) κουλτούρας και πολιτικής που βλέπουμε ξεκάθαρα πλέον παντού, στον χώρο της «μοντέρνας» μουσικής, του κινηματογράφου, των videogames, του αθλητισμού και γενικότερα σε οποιονδήποτε χώρο από όπου μπορεί να μεταδοθεί ένα μήνυμα προς τις μάζες. Και το μαζικό επαναλαμβανόμενο μήνυμα από τους πάνω προς τους κάτω λέγεται προπαγάνδα. Δεν λέγεται «διαφήμιση». Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Όποιος δεν θέλει να προβληματιστεί ή δεν θέλει να δει την πραγματικότητα, λόγω ιδεοληπτικών αγκυλώσεων, ας μην συνεχίσει την ανάγνωση αυτού του άρθρου, το οποίο περιγράφει το φαινόμενο στις ΗΠΑ. Και το οποίο περιέχει και αρκετά δεδομένα, που θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την ανάγνωσή του. Κάτι τελευταίο για την προπαγάνδα. Προπαγάνδα και μαζικός έλεγχος πάνε μαζί. Ο προπαγανδιστής επιζητεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η μάζα σκέπτεται και ενεργεί. Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιείται το συναίσθημα. Οι εικόνες και τα πρόσωπα είναι απλά τα μέσα. Στο στόχαστρο κάθε προβληματισμένου και αφυπνισμένου ανθρώπου πρέπει να είναι ο προπαγανδιστής, όχι το μέσο.
Παρεμπιπτόντως, παρακάτω κάποιες διαφημίσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους. Η πρώτη αφορά περιοδικό για την οικογένεια και η δεύτερη προφυλακτικά... Η τελευταία είναι επίσημη διαφήμιση της πόλης της Καρλσρούης. Νομίζω το δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό.
Για συνέχεια της ανάρτησης εδώ
θελουν την γκριζα φυλη το μπασταρδο το ημιαιμο το μη καθαρο,ειναι πιο ευκολο για αυτους να εχουνν μια νεα γεννια σκλαβων ημιαιμων υπακουων και αβουλων ανθρωποειδων,αλλα δεν θα περασει η υβρις θα τιμωρηθουν αμειλικτα πολυ συντομα.
ΑπάντησηΔιαγραφή