ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1819 ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 (16ο μέρος)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 15^ο ΜΕΡΟΣ

7. Επίλογος με Σουλτάν-Θωμά και Σουλτάν-Γιάννη. Αμφότεροι εναντίον των Ελλήνων;

Ο Φοίνικας αναγεννάται υπό τις ζωογόνες ακτίνες του Αγίου Πνεύματος. Το σύμβολο του 1821 αποτυπωμένο από τον αρχηγό της ομώνυμης Εταιρείας Ιωάννη Αντωνίου Καποδίστρια (ΙΑΚ) σε ρολόι – δώρο στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Στην άλλη πλευρά της αλυσίδας: μικρή σφραγίδα και δαχτυλίδι. Μάλλον δεν έκανε τέτοιο δώρο ο Καποδίστριας ούτε στον Κοραή, ούτε στον Τρικούπη που περί το 1860 ερμήνευε με κωμικό τρόπο την επαναφορά των συμβόλων της Φιλικής Εταιρείας το 1829 μετά την «νόμιμη» κατάργηση του 1822

Είδαμε στο προηγούμενο μέρος πώς διαμορφώθηκε η γενικευμένη σύγχυση γύρω από την ταυτότητα των επαναστατών και της Επανάστασης του 1821. Στον 19^ο αιώνα η μεν παραδοσιακή ιστορία έπρεπε να αποκρύπτει τον εαυτό της και να συμβιβάζει, η δε νεωτερική εκδοχή απέκρυπτε περισσότερα, διαστρέβλωνε και αντέστρεφε. Ο μέσος όρος δυο αποκρύψεων που αμφότερες παραδέχονται ένα βασικό, συνειδητό ψεύδος -την Εταιρεία της Οδησσού- παράγει μια εικονικότητα που δύσκολα ανατρέπεται, επειδή εκατέρωθεν κυριαρχεί η ανακρίβεια· διαφορετικού στόχου και μεγέθους, αλλά πάντως, ανακρίβεια. Η διαμάχη στον 20^ο αιώνα για την γέννηση του ελληνικού κράτους έγινε μέσα σε ένα τέτοιο γήπεδο. Πολύς χρόνος εικονικότητας έχει περάσει και σήμερα το θέμα φαντάζει άλυτο, στριμωγμένο μέσα στις δυο προβληματικά προδιαμορφωμένες πλευρές που προκαταλαμβάνουν τον ερευνητή.
Συνέχεια →