Βάλτε τώρα που γυρίζει: θα λιώσουν οι πάγοι ή δεν θα λιώσουν; Μέντιουμ, καφετζούδες και χαρτορίχτρες αποδεκτές!

Τις μέρες των γιορτών ο τζόγος παραδοσιακά έχει την τιμητική του στη χώρα μας -και όχι μόνο-, οπότε το ιστολόγιο, για να "τιμήσει" το κλίμα των ημερών, σας προσφέρει σήμερα μια "τζογαδόρικη" ανάρτηση. Αφορμή αποτελούν οι επαναλαμβανόμενες "απειλητικές" προβλέψεις των "ειδικών" για το λιώσιμο των πάγων και την οριστική εξαφάνιση των παγετώνων της Μοντάνα, που είναι χαρακτηρισμένοι ως εθνικό πάρκο των ΗΠΑ.

Όπως βλέπετε στην πιο πάνω εικόνα, στις 22 Νοεμβρίου 2014 οι Τάιμς της Νέας Υόρκης μας το λένε ξεκάθαρα: "σε 30 χρόνια μπορεί να μην υπάρχει καθόλου πάγος", καθώς "η κλιματική αλλαγή απειλεί την ταυτότητα του εθνικού πάρκου". Δεν είναι βεβαίως τόσο γελοία η πρόβλεψη, όσο το τωρινό αμίμητο "Snow in December may soon be history" της
22/12/2017 στο Newsweek, 3 μέρες πριν ρίξει "με τη μία" 135cm χιόνι στην Πενσυλβάνια, ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, αλλά δεν παύει να είναι μια πρόβλεψη "κρυστάλλινης σφαίρας".

30 χρόνια απ' το 2014 μας πάνε στο 2044, ποιος ζει ποιος πεθαίνει μέχρι τότε, για να δει αν θα επαληθευθεί η πρόβλεψη. Μόνο που από "προβλέψεις" για την τύχη των συγκεκριμένων παγετώνων άλλο τίποτα, το εθνικό πάρκο έχει τη δική του ιστορία.

Στις 2 Μαρτίου 2009 το National Geographic News ρωτούσε αν το εθνικό πάρκο θα υπάρχει το 2020, καθώς άλλος ένας "ερευνητής", "οικολόγος" φυσικά, σε μια πλειοδοσία επιστημονικοφανούς λαϊκισμού δεν δεχόταν την από το 2003 πρόβλεψη της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ για λιώσιμο των παγετώνων το ...

2030, σύμφωνα με τις από το 1992 θερμοκρασιακές μετρήσεις του IPCC του ΟΗΕ. Την απάντηση για το αν οι παγετώνες θα λιώσουν το 2020 ή το 2030 προφανώς την έδωσαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, που μετέθεσαν το λιώσιμο πιο κοντά προς το 2044. Κατόπιν αυτού μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε πως σε 15-20 χρόνια από τώρα κάποιο άλλο επιστημονικοφανές άρθρο θα μεταθέσει το λιώσιμο των πάγων πιο κοντά προς το 2070, χωρίς φυσικά να διανοηθεί να ζητήσει κανείς συγγνώμη για την κατατρομοκράτηση των πληθυσμών και χωρίς φυσικά να συγκινηθεί κάποια "δικαιοσύνη" οπουδήποτε ανά τον πλανήτη για τη συστηματική διασπορά προπαγανδιστικών ψεμάτων.

Αλλά οι "προβλέψεις" δεν σταματούν εδώ, καθώς στις 5 Μαρτίου 1952, όπως βλέπουμε στο πιο κάτω πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Post-Standard Νέας Υόρκης, από τότε "έλιωναν οι πάγοι" και "το εθνικό πάρκο θα 'πρεπε να ξεκινήσει να ψάχνει γι' άλλο όνομα". Μάλιστα η "πρόβλεψη" ήταν σαφής: "σε 50 χρόνια από τώρα δεν θα υπάρχει πάγος, εκτός κι αν αλλάξει δραστικά το κλίμα της Μοντάνα".

Φαίνεται πως πράγματι, από τότε το κλίμα της Μοντάνα πρέπει ν' άλλαξε εντελώς, καθώς τα 50 χρόνια πέρασαν, ήρθε το 2002 και το National Geographic News βρήκε το 2009 τους παγετώνες στη θέση τους, ενώ οι Τάιμς της Νέας Υόρκης μετέθεσαν το λιώσιμο μισό αιώνα αργότερα.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση.

Αλλά το κοίταγμα στην κρυστάλλινη σφαίρα και οι εξ αυτού "επιστημονικές προβλέψεις" για τους παγετώνες του εθνικού πάρκου δεν ξεκίνησαν το 1952, ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα, φαίνεται πως η τρομοκρατία για το επικείμενο λιώσιμο των πάγων είναι διαχρονικό σπορ. Έτσι στις 29 Δεκεμβρίου ...1923, η Medford Mail Tribune του Όρεγκον δημοσίευε -στη σελ. 5- την "ταχεία αποσύνθεση των παγετώνων του εθνικού πάρκου", με την "πρόβλεψη" πως "εάν η ταχεία αποσύνθεση συνεχιστεί, σε 25 χρόνια σχεδόν δεν θα υπάρχουν οι παγετώνες".

Τα 25 χρόνια απ' το 1923 ήταν το 1948, αλλά το 1952 οι παγετώνες εξακολουθούσαν "να λιώνουν γρήγορα", το 2009 πάλι εξακολουθούσαν "να λιώνουν γρήγορα" και το 2014 εξακολουθούσαν "να λιώνουν γρήγορα", οπότε γιατί να μην υποθέσουμε πως και το 2044 θα εξακολουθήσουν "να λιώνουν γρήγορα"; Το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό, το ξέρετε φαντάζομαι, ε, κάπως έτσι είναι κι αυτή η ιστορία με τους παγετώνες της Μοντάνα.

Επί τουλάχιστον ένα αιώνα διαδοχικά κάποιοι "επιστήμονες" και "ειδικοί" προβλέπουν την εξαφάνισή τους, οι παγετώνες εις πείσμα όλων χαίρουν άκρας υγείας, όπως δείχνουν συγκριτικές φωτογραφίες του 1952 και του 2015, και μεταβάλλονται με τους δικούς τους ρυθμούς. Όταν τελικά αποφασίσουν να λιώσουν εντελώς από μόνοι τους, έχοντας βαρεθεί τις "προβλέψεις" και τους "ειδικούς", αυτό θα γίνει επειδή το κλίμα στη γη αλλάζει από μόνο του συνεχώς επί 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, χωρίς να ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη παρουσία πάνω στον πλανήτη. Τόσο απλά! Και τότε ίσως κατακλυστούν πάλι απ' τη θάλασσα η Χαλκιδική και οι Σέρρες, όπως είχε συμβεί στο Μειόκαινο (γεωλογική περίοδος). Ή το Μαϊάμι και οι Κάτω Χώρες, ποιος μπορεί να ξέρει;

Μια λοιπόν που είμαστε σε περίοδο έξαρσης του τζόγου, βάλτε τώρα που γυρίζει: θα λιώσουν οι παγετώνες της Μοντάνα μέχρι το 2044; Ή κι αυτή η "πρόβλεψη", των Τάιμς της Νέας Υόρκης, θα πάει μαζί με τις άλλες "στον κουβά"; Και μια που οι "προβλέψεις" των "ειδικών" εδώ κι ένα αιώνα δεν λένε να επαληθευθούν, μπορείτε φυσικά, αν θέλετε, να συμβουλευθείτε μέντιουμ, καφετζούδες και χαρτορίχτρες. Όλα αποδεκτά! 

ΥΓ. Τα πιο πάνω αποκόμματα εφημερίδων τα είδα στο The Deplorable Climate Science Blog κι αν ψάξουμε σε Ελληνικές εφημερίδες του προηγούμενου αιώνα μάλλον θα βρούμε ανάλογες ανταποκρίσεις. Αλλά στην Ελλάδα η ψηφιοποίηση του αρχειακού υλικού είναι πολύ πονεμένη ιστορία ...

πηγή
Λιγνίτης : ο δικός μας μαύρος χρυσός