Σε έξι μήνες φυλάκιση καταδικάστηκε χθες από γερμανικό δικαστήριο, για πέμπτη φορά, μια 88χρονη γιαγιά υποστηρικτή του Εθνικοσοσιαλισμού, που αρνείται να παραδεχθεί ότι υπήρχαν θάλαμοι αερίων.
Η Ούρσουλα Χάβερμπεκ έχει συχνά αρνηθεί τη μαζική δολοφονία εκατομμυρίων Εβραίων από τους Εθνικοσοσιαλιστές, γεγονός που αποτελεί υποκίνηση φυλετικού μίσους, σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Και παρόλο που έχει καταδικαστεί επανειλημμένα, δεν έχει βρεθεί ποτέ στη φυλακή, καθώς όλες οι υποθέσεις είναι ακόμη υπό προσφυγή.
Κατά τη διάρκειας μιας δημόσιας συζήτησης τον περασμένο Ιανουάριο, η Χάβερμπεκ επανέλαβε τους ισχυρισμούς της, λέγοντας πως δεν ήταν «αλήθεια» ότι υπήρχαν θάλαμοι αερίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς. Αμφισβήτησε επίσης το γεγονός πως σκοτώθηκαν 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Εθνικοσοσιαλιστική Πολωνία.
Γνωστή με
το όνομα «ναζίστρια γιαγιά» από το γερμανικά Σιωνιστικά μέσα προπαγανδιστικής ενημέρωσης, η Χάβερμπεκ θεωρείται εξτρεμίστρια, ενώ κάποτε υπήρξε πρόεδρος ενός ακροδεξιού εκπαιδευτικού κέντρου που έκλεισε το 2008 με την κατηγορία της εξάπλωσης της ναζιστικής προπαγάνδας.
Είχε επίσης εμφανιστεί στην τηλεόραση όπου και δήλωσε πως «το Ολοκαύτωμα είναι το μεγαλύτερο και βιώσιμο ψέμα στην ιστορία».
ΠΗΓΗ
το είδα
Ένας άλλος ενοχλητικότερος αρνητής. Πρόκειται για τον γάλλο Ροζέ Γκαρωντύ (1913-2012). Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι ο Γκαρωντύ λόγω της συμμετοχής του στην γαλλική εθνική αντίσταση υπήρξε επί τρία σχεδόν χρόνια αιχμάλωτος σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Υπήρξε επίσης επί σαράντα χρόνια εκ των σημαντικοτέρων στελεχών του Γαλλικού Κουμουνιστικού Κόμματος (διαγράφτηκε το 1970 λόγω της αντίθεσής του στην ρωσική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία). Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση επειδή το "ναζιστής" δεν βολεύει έχουμε τον όρο «αντισημίτης» (άλλος όρος / πιπίλα τής σιωνιστικής προπαγάνδας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα έχουμε δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης που αναγνωρίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα, σύμφωνα με το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ΔΣΑΠΔ). Το άρθρο 19 του ΔΣΑΠΔ προβλέπει ότι «κάθε πρόσωπο θα έχει το δικαίωμα της γνώμης χωρίς παρεμβάσεις» και «ο καθένας θα έχει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό θα περιλαμβάνει την ελευθερία αναζήτησης, λήψης και μετάδοσης πληροφοριών και ιδεών όλων των ειδών, ανεξαρτήτως συνόρων, προφορικά, εγγράφως ή σε έντυπη μορφή, σε μορφή τέχνης ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο της επιλογής του».