 |
| Mια ηλικιωμένη γυναίκα με τον εγγονό της περιπλανιέται στα ερείπια του κατεστραμμένου σπιτιού της μετά από αεροπορικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στην Πιονγκγιάνγκ, 1950 (Photo by Keystone/Getty Images) |
Δεν είναι μυστικό ότι η Βόρεια Κορέα μισεί την Αμερική.
Γιατί όμως;
“Το μίσος”, όπως έγραψε ο μακρόχρονος παρατηρητής της Βόρειας Κορέας Blaine Harden στην Washington Post,” δεν είναι όλο κατασκευασμένο”. Κάποιο απ’ αυτό, έγραψε,” έχει ρίζες σε ένα γεγονός που η Βόρεια Κορέα θυμάται επιθετικά και οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρούμενα ξεχνούν”.
Ξεχνούν, όπως λέμε τον «ξεχασμένο πόλεμο». Ναι, τον πόλεμο της Κορέας. Τον θυμάστε; Αυτόν που έγινε μεταξύ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του πολέμου του Βιετνάμ; Ο πρώτος “ζεστός” πόλεμος του Ψυχρού Πολέμου, ο οποίος διεξήχθη μεταξύ του 1950 και του 1953 και ο οποίος από τότε ήταν άνετα απών από τις περισσότερες συζητήσεις και ντιμπέιτ σχετικά με το “τρελό” καθεστώς στην Πιονγκγιάνγκ;
Ξεχασμένος παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πόλεμος δεν έχει τελειώσει – σταματήθηκε με μια σύμβαση εκεχειρίας και όχι με μια ειρηνευτική συνθήκη – και παρά το γεγονός ότι στην σύγκρουση οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε πολυάριθμα εγκλήματα πολέμου, τα οποία, ίσως μη απρόσμενα, συνεχίζουν να διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο οι Βόρειοι Κορεάτες βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και αν οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένουν άγρια ανίδεοι του παλαιού παρελθόντος της χώρας τους.
“Αυτό που σχεδόν κανείς Αμερικανός δεν ξέρει ή θυμάται”, γράφει ο ιστορικός του
Γιατί όμως;
“Το μίσος”, όπως έγραψε ο μακρόχρονος παρατηρητής της Βόρειας Κορέας Blaine Harden στην Washington Post,” δεν είναι όλο κατασκευασμένο”. Κάποιο απ’ αυτό, έγραψε,” έχει ρίζες σε ένα γεγονός που η Βόρεια Κορέα θυμάται επιθετικά και οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρούμενα ξεχνούν”.
Ξεχνούν, όπως λέμε τον «ξεχασμένο πόλεμο». Ναι, τον πόλεμο της Κορέας. Τον θυμάστε; Αυτόν που έγινε μεταξύ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του πολέμου του Βιετνάμ; Ο πρώτος “ζεστός” πόλεμος του Ψυχρού Πολέμου, ο οποίος διεξήχθη μεταξύ του 1950 και του 1953 και ο οποίος από τότε ήταν άνετα απών από τις περισσότερες συζητήσεις και ντιμπέιτ σχετικά με το “τρελό” καθεστώς στην Πιονγκγιάνγκ;
Ξεχασμένος παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πόλεμος δεν έχει τελειώσει – σταματήθηκε με μια σύμβαση εκεχειρίας και όχι με μια ειρηνευτική συνθήκη – και παρά το γεγονός ότι στην σύγκρουση οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε πολυάριθμα εγκλήματα πολέμου, τα οποία, ίσως μη απρόσμενα, συνεχίζουν να διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο οι Βόρειοι Κορεάτες βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και αν οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένουν άγρια ανίδεοι του παλαιού παρελθόντος της χώρας τους.
“Αυτό που σχεδόν κανείς Αμερικανός δεν ξέρει ή θυμάται”, γράφει ο ιστορικός του
Πανεπιστημίου του Σικάγου Bruce Cumings στο βιβλίο του «Ο πόλεμος της Κορέας: Μια ιστορία», ”είναι ότι βομβαρδίσαμε έντονα το βορρά για τρία χρόνια χωρίς ανησυχία για απώλειες αμάχων”.
Πόσοι, για παράδειγμα, γνωρίζουν το γεγονός ότι τα αεροσκάφη των ΗΠΑ έριξαν στην Κορεατική χερσόνησο περισσότερες βόμβες – 635.000 τόνους – και ναπάλμ – 32.557 τόνους – από ό, τι κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εκστρατείας του Ειρηνικού κατά των Ιαπώνων στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
Πόσοι γνωρίζουν τα λόγια του Στρατηγού της Πολεμικής Αεροπορίας Curtis LeMay, επικεφαλής της στρατηγικής αεροπορικής διοίκησης κατά τη διάρκεια του Κορεατικού πολέμου, ότι “σε διάστημα τριών ετών περίπου σκοτώσαμε το 20% του πληθυσμού”;
Είκοσι. Τοις εκατό. Για μια σύγκριση, οι Ναζί εξόντωσαν το 20% του πληθυσμού της Πολωνίας πριν από τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με τον LeMay, “Πήγαμε εκεί και πολεμήσαμε και τελικά κάψαμε κάθε πόλη στη Βόρεια Κορέα”.
Κάθε. Πόλη. Πάνω από 3 εκατομμύρια πολίτες πιστεύεται ότι έχουν σκοτωθεί στις μάχες, η συντριπτική πλειοψηφία τους στο βορρά.
 |
| Έτσι έμοιαζε η Πιονγκγιάνγκ το 1953: Το αποτέλεσμα των Αμερικανικών βομβαρδισμών χωρίς εξαίρεση. |
Ο πληθυσμός της Βόρειας Κορέας ήταν της τάξεως των 8-9 εκατομμυρίων το 1950 πριν από τον Κορεατικό πόλεμο. Οι αμερικανικές πηγές αναγνωρίζουν 1,55 εκατομμύρια θανάτους πολιτών στη Βόρεια Κορέα, 215.000 θανάτους από μάχες. MIA / POW 120.000, 300.000 στρατιωτικές δυνάμεις τραυματίες. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι εγκλήματα γενοκτονίας βάσει του διεθνούς δικαίου. (Άρθρο 2 της “Πρόληψης και τιμωρίας του εγκλήματος της γενοκτονίας” (1948))
Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το Ηνωμένο Βασίλειο έχασε το 0,94% του πληθυσμού του, η Γαλλία έχασε 1,35%, η Κίνα έχασε 1,89% και οι ΗΠΑ έχασαν 0,32%.
Πάντα αγνοούμενο από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και τη διεθνή κοινότητα, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει ενεργά πυρηνικά όπλα με στόχο τη Βόρεια Κορέα για περισσότερο από μισό αιώνα, παραβιάζοντας το άρθρο 13β) της σύμβασης περί εκεχειρίας του 1953.
Πόσοι γνωρίζουν τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών Dean Rusk ή του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου William O. Douglas; Ο Rusk, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του Κρατικού Τμήματος για τις υποθέσεις της Άπω Ανατολής κατά τη διάρκεια του Κορεατικού πολέμου, αργότερα θα παραδεχόταν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βομβάρδισαν «κάθε τούβλο που στεκόταν πάνω από ένα άλλο, ό, τι κινούνταν».
Ο Douglas επισκέφθηκε την Κορέα το καλοκαίρι του 1952 και ήταν έκπληκτος από τη «δυστυχία, ασθένεια, πόνο και ταλαιπωρία, πείνα» που είχαν «επιδεινωθεί» με τις αεροπορικές επιθέσεις. Τα πολεμικά αεροσκάφη των ΗΠΑ, έχοντας εξαντλήσει στρατιωτικούς στόχους, βομβάρδιζαν αγροκτήματα, φράγματα, εργοστάσια και νοσοκομεία. «Είχα δει τις κακοποιημένες απ’ τον πόλεμο πόλεις της Ευρώπης», ομολόγησε ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, «αλλά δεν είχα δει καταστροφή μέχρι που είδα την Κορέα».
Πόσοι γνωρίζουν το γενικευμένο σχέδιο του στρατηγού Douglas MacArthur για να κερδίσει τον πόλεμο κατά της Βόρειας Κορέας σε μόλις 10 ημέρες; Ο MacArthur, ο οποίος ήταν επικεφαλής της Διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ήθελε να ρίξει “μεταξύ 30 και 50 ατομικών βομβών … σε ολόκληρο τον λαιμό της Μαντζουρίας” που θα “εξάπλωνε πίσω μας … μια ζώνη ραδιενεργού κοβαλτίου”.
Πόσοι έχουν ακούσει για τη σφαγή του No Gun Ri, τον Ιούλιο του 1950, κατά την οποία εκατοντάδες Κορεάτες σκοτώθηκαν από πολεμικά αεροπλάνα των Η.Π.Α. και μέλη του 7ου Συντάγματος των ΗΠΑ από το Ιππικό, καθώς μαζευόντουσαν κάτω από μια γέφυρα; Λεπτομέρειες σχετικά με τη σφαγή προέκυψαν το 1999, όταν το Associated Press πήρε συνέντευξη σε δεκάδες συνταξιούχους στρατιωτικούς του αμερικανικού στρατού. “Στο διάολο με όλους αυτούς τους ανθρώπους”, ένας Αμερικανός βετεράνος θυμήθηκε τον διοικητή του να λέει. “Ας τους ξεφορτωθούμε όλους”.
Πόσοι διδάσκονται στο σχολείο για τη σφαγή της Bodo League των δεκάδων χιλιάδων ύποπτων κομμουνιστών, σύμφωνα με τις εντολές του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ ισχυρού προέδρου της Νότιας Κορέας Syngman Rhee, το καλοκαίρι του 1950; Αυτόπτες μάρτυρες υποδεικνύουν ότι υπήρχαν “γεμάτα τζιπ” με στρατιωτικούς αξιωματικούς των ΗΠΑ και “επόπτευαν τη σφαγή”.
 |
| Η Πιονγκγιάνγκ σήμερα. |
Eκατομμύρια απλοί Αμερικανοί μπορεί να υποφέρουν από έναν τοξικό συνδυασμό άγνοιας και αμνησίας, αλλά τα θύματα από τα πραξικοπήματα των ΗΠΑ, τις εισβολές και τις εκστρατείες βομβαρδισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν ξεχνάνε. Ρωτήστε τους Ιρακινούς ή τους Ιρανούς, ρωτήστε τους Κουβανούς ή τους Χιλιανούς. Και, ναι, ρωτήστε τους Βορειοκορεάτες.
Για τους κατοίκους της Βόρειας Κορέας, γράφει ο ιστορικός του Πανεπιστημίου της Κολούμπια Charles Armstrong, στο βιβλίο του “Tyranny of the Weak: North Korea and the World, 1950-1992”, “ο Αμερικανικός αεροπορικός πόλεμος άφησε μια βαθιά και διαρκή εντύπωση” και “περισσότερο από κάθε άλλο παράγοντα, έδωσε στους Βορειοκορεάτες μια συλλογική αίσθηση ανησυχίας και φόβου για εξωτερικές απειλές, που θα συνεχιζόταν πολύ μετά το τέλος του πολέμου’
The Intercept
Πηγή: Offtherecord
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου