Η ΜΟΣΑΝΤ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Tην σπουδαία αποκάλυψη εξάμηνης έρευνας του Αλ Τζαζίρα, με βίντεο* του περασμένου Οκτώβρη όπου ο Ισραηλινός διπλωμάτης (;) Shai Masot (δεξιά στη φωτό) εκτίθεται να υπονομεύει την βρετανική πολιτική, θα την παρακολουθήσει από τίς 15/1/17 το βρετανικό κοινό σε 4 συνέχειες. Πρόκειται για έρευνα που τεκμηριώνει την επιρροή του εβραϊκού λόμπυ στην βρετανική Κυβέρνηση αλλά και στο Εργατικό Κόμμα της αντιπολίτευσης.

Στο βίντεο που ήδη κυκλοφόρησε από την The Mail, ο Μασότ μιλώντας με την Maria Strizzolo, βοηθό του πρώην Βρετανού υπουργού Robert Halfon (πρ. διευθυντής στους “Συντηρητικούς Φίλους του Ισραήλ”) ακούγεται να μιλάει για λίστες όποιων πρέπει να εκλείψουν, μεταξύ των οποίων ο νυν υφυπ. Εξωτερικών Άλαν Ντάνκαν που αντιτίθεται στους εβραϊκούς εποικισμούς των παλαιστινιακών εδαφών και ο Crispin Blunt, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Επίσης λέει για 1.000.000 λίρες που έχει στη διάθεσή της η επικεφαλής των “Εργατικών Φίλων του Ισραήλ” Τζόαν Ράιαν, χαρακτηρίζει τον ΥΠΕΞ Μπόρις Τζόνσον “ηλίθιο” κτλ.

Παρότι δεν είναι το συνηθέστερο πράγμα μια τέτοια απόδειξη, στην
μεν Βρετανία ανταλλάχθηκαν κάποιες δηλώσεις ενόχλησης, λύπης και …στέρεης φιλίας – χωρίς καν να εκδιωχθεί ο ρουφιάνος της Μοσάντ – στον δε υπόλοιπο κόσμο σχεδόν δεν ακούστηκε! Δηλαδή ένας ξένος πράκτορας να καταφέρεται κατά του υφυπουργού Εξωτερικών της χώρας που τον φιλοξενεί και να μιλάει για κάποιο “σκανδαλάκι” (“a little scandal”) που θα τον εξουδετερώσει, και να μην ανοίγει ρουθούνι!

Το θέμα δεν είναι η όποια δραστηριότητα των ισραηλινών πρακτόρων – που στο κάτω κάτω είναι λογική και αναμενόμενη – αλλά η μουγγαμάρα του βρετανικού συστήματος εξουσίας, όπου τα δύο κόμματα εξουσίας ευθυγραμμίζονται με την ισραηλινή πολιτική (ειδικά το Συντηρητικό Κόμμα, με το 80% των βουλευτών του να ανήκουν στους Φίλους του Ισραήλ). Άραγε μετά την προβολή όλων των αποκαλύψεων του Αλ Τζαζίρα θα εξακολουθήσει το Φόρεϊν Όφις την τακτική “το θέμα θεωρείται λήξαν”;

Πάντως πρώην υπουργός του Κάμερον στην Mail δηλώνει ανώνυμα πως “η βρετανική πολιτική χαράσσεται έτσι ώστε να μην στεναχωρεί τους Εβραίους χορηγούς (ποιο διεθνές δίκαιο και ποιο βρετανικό συμφέρον…). Διαδοχικές κυβερνήσεις υποκύπτουν παίρνοντας το χρήμα κι επιτρέποντας την ισραηλινή επιρροή να χαράζει πολιτική ή και να αποφασίζει την τύχη υπουργών. Ακόμα και τώρα, αν αποκάλυπτα την ταυτότητά μου θα δεχόμουν ένα αδυσώπητο μπαράζ ύβρεων και δολοφονία χαρακτήρος…”.

Όσο για την ευρωπαϊκή διάσταση του φαινομένου, είναι αποκαλυπτική η πρόσφατη έρευνα** “The Israel Lobby and the European Union”, όπου οι David Cronin, Sarah Marusek και David Miller καταγράφουν λεπτομερώς το πλέγμα των σιωνιστικών οργανώσεων, τον ρόλο τους και τους χορηγούς τους.

ΟΚ, αυτό δεν λέγεται εβραϊκή Κατοχή. Πώς λέγεται λοιπόν;




-http://europalforum.org.uk/en/uploads/upload_center/kH1JNtI1qm1q

Πηγή Αντιφωνητής
το είδα