Γράφει ο Tyler Durden για το ιστολόγιο Zero Hedge
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!
Επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι αυτός είναι ο σιωπηλός μαριονετοπαίχτης πίσω από την “προσφυγική κρίση” της Ευρώπης, o εν μία νυκτί δισεκατομμυριούχος επενδυτής και σταθερός υποστηρικτής της Χίλαρι Κλίντον, Τζορτζ Σόρος, δήλωσε σε άρθρο του στην εφημερίδα Wall Street Journal [που θα
δημοσιευθεί από το Ας Μιλήσουμε Επιτέλους! μέσα στις επόμενες ημέρες], ότι θα επενδύσει 500 εκατομμύρια δολάρια, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των μεταναστών και των προσφύγων.
Η επένδυση του Σόρος έρχεται ως απάντηση στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης Ομπάμα “Κάλεσμα για Δράση”, μέσω της οποίας ζητά από αμερικανικές εταιρείες να συνεισφέρουν στην διευκόλυνση της εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα της μεταναστευτικής κρίσης. Ο Σόρος, δημιουργός του ιδρύματος “Open Society” (“Ανοιχτή Κοινωνία”), αναφέρει στο ίδιο άρθρο του ότι σχεδιάζει να συνεργαστεί στενά με το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και τη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης, με σκοπό να καθοδηγηθούν οι επενδύσεις του προς τις σωστές κατευθύνσεις.
Η ανακοίνωση αυτή σίγουρα δεν εκπλήσσει τους τακτικούς αναγνώστες αυτού του ιστολογίου.
Πριν από ένα μήνα, και αφού είχε “σκάσει” στα μέσα Αυγούστου η είδηση για το χακάρισμα και τις συνεπακόλουθες διαρροές πάνω από 2.500 ηλεκτρονικών αρχείων του Σόρος, αναφέραμε πρώτοι ότι “το χακάρισμα του Σόρος αποκαλύπτει ότι υπάρχει σχέδιο πίσω από την αποκαλούμενη “προσφυγική κρίση” της Ευρώπης”. Να θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με ένα από τα πολλά υπηρεσιακά έγγραφα που διέρρευσαν από το DCLeaks, “η προσφυγική κρίση της Ευρώπης θα πρέπει να γίνει αποδεκτή ως η “νέα πραγματικότητα”, και ότι η κρίση σημαίνει “νέες ευκαιρίες” για την αποστολή που ανέλαβε η οργάνωση του Σόρος να επηρεάσει τις μεταναστευτικές πολιτικές σε παγκόσμια κλίμακα. Η διευθύντρια του τομέα προγραμματισμού των ιδρυμάτων “Open Society”, Άννα Κρόουλι, και η ειδικός στην ανάπτυξη προγραμμάτων Κέιτιν Ρόουζιν είχαν γράψει μαζί το υπηρεσιακό έγγραφο της 12ης Μαΐου, με τίτλο “Έκθεση για τα θέματα διακυβέρνησης και επιβολής της μετανάστευσης”.
Η εννεασέλιδη έκθεση θίγει τρία βασικά σημεία:
1) Το ίδρυμα “Open Society” πέτυχε τον στόχο του να επηρεάσει την παγκόσμια πολιτική για τη μετανάστευση.
2) Η προσφυγική κρίση της Ευρώπης παρουσιάζει “νέες ευκαιρίες” για την αποστολή που ανέλαβε η οργάνωση να επηρεάζει τις μεταναστευτικές πολιτικές σε παγκόσμια κλίμακα.
3) Η προσφυγική κρίση αποτελεί την “νέα πραγματικότητα”.
Όπως γράφουν οι συντάκτριες στην εισαγωγή, ένας από τους σκοπούς της έκθεσης είναι “να εξετάσει την αποτελεσματικότητα των προσεγγίσεων που έχουν χρησιμοποιηθεί για να επιτευχθεί η αλλαγή σε διεθνές επίπεδο”. Μία ενότητα της έκθεσης με τίτλο “Το έργο μας” περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η πιο αδιαφανής ομάδα εμπειρογνωμόνων στην Αμερική έχει συνεργαστεί με “κορυφαίες προσωπικότητες στον τομέα”, προκειμένου “να διαμορφώσει την χάραξη μεταναστευτικής πολιτικής και να έχει ενεργό ρόλο στις περιφερειακές και παγκόσμιες διεργασίες, οι οποίες επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο συντονίζεται και εφαρμόζεται η ατζέντα της μετανάστευσης”.
Σε μια άλλη ενότητα, με τίτλο “Οι φιλοδοξίες μας”, οι συντάκτριες της έκθεσης διευκρινίζουν: “Το σκεπτικό για τη συμμετοχή μας σε εργασίες που σχετίζονται με την διακυβέρνηση ήταν ότι, εκτός από την άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων της επιβολής των σχετικών νόμων, θα πρέπει επίσης να υποστηρίζουμε παράγοντες στον τομέα αυτόν, επιδιώκοντας προληπτικά να αλλάζουμε τις πολιτικές, τους κανόνες και τους κανονισμούς που διέπουν τη μετανάστευση”.
Δηλώνουν επίσης: “Πιστεύαμε ότι η πρόοδος σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο θα μπορούσε να δημιουργήσει το κατάλληλο έναυσμα για αλλαγές πολιτικής ή για την εφαρμογή των υφιστάμενων κανόνων σε εθνικό επίπεδο. Σκόπιμα αποφύγαμε τον όρο “παγκόσμια διακυβέρνηση”, επειδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο για τη διαχείριση της μετανάστευσης”.
Στην ίδια ενότητα της έκθεσης αναφέρεται αργότερα ότι η Διεθνής Πρωτοβουλία για τη Μετανάστευση (International Migration Initiative ή IMI) “υποχρεώθηκε εκ των πραγμάτων να δράσει επιλεκτικά και καιροσκοπικά, ιδιαίτερα σε παγκόσμιο επίπεδο, όσον αφορά στην υποστήριξη εκείνων των προσώπων που θα διαδραμάτιζαν κορυφαίο ρόλο στον συγκεκριμένο τομέα, με σκοπό να προωθηθούν οι σκέψεις γύρω από τη μετανάστευση και ένας καλύτερος συντονισμός των προσπαθειών για την θωράκιση των νέων δεδομένων και την θέσπιση των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για την εφαρμογή τους. Έχουμε στηρίξει πρωτοβουλίες, οργανώσεις και δίκτυα, το έργο των οποίων συνδέεται άρρηκτα με τους στόχους μας σε διάφορα πεδία δράσεων”.
“Αρχικά, η Διεθνής Πρωτοβουλία για τη Μετανάστευση (ΙΜΙ) εντόπισε κάποιες οργανώσεις ικανές να συμμετάσχουν στο πεδίο του μεταναστευτικού κινήματος σε παγκόσμιο και διακρατικό επίπεδο, ανεβάζοντας το έργο της ΙΜΙ πάνω από το εθνικό επίπεδο”, αναφέρουν οι συντάκτριες σε μια άλλη ενότητα της έκθεσης, που έχει τίτλο “Ο τόπος μας”.
“Σε αυτές τις οργανώσεις συμπεριλαμβάνονται κομβικής σημασίας ομάδες εμπειρογνωμόνων, όπως το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (Migration Policy Institute ή MPI) και δίκτυα υποστήριξης όπως ο Διεθνής Συνασπισμός κατά της Κράτησης (International Detention Coalition ή IDC)”. (Οι συντάκτριες σημειώνουν αργότερα ότι το MPI, ένθερμος υποστηρικτής της χορήγησης αμνηστίας σε παράνομους μετανάστες στην Αμερική, “έχει επικριθεί μερικές φορές για την εγγύτητά του προς τις κυβερνήσεις, [αλλά] η ευέλικτη χρηματοδότησή του από το ίδρυμα “Open Society” του επέτρεψε να διατηρήσει κάποια ανεξαρτησία από τις κυβερνήσεις τις οποίες συμβουλεύει”.)
Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι: “Η ΙΜΙ διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στη δημιουργία και την διαμόρφωση των στόχων δύο νέων ταμείων [του Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την Ενσωμάτωση και τη Μετανάστευση] για το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου (ΚΕΣΑ) και την εκστρατεία κατά της κράτησης μεταναστών”.
Το πιο σημαντικό σημείο της έκθεσης είναι εκείνο, στο οποίο αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους η “προσφυγική κρίση” της Ευρώπης δίνει την δυνατότητα στην οργάνωση του Σόρος να εξακολουθεί να επηρεάζει την παγκόσμια μεταναστευτικη πολιτική:
Στην έκθεση τονίζεται ότι “η σημερινή προσφυγική κρίση δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μια επανεξέταση της διαχείρισης της μετανάστευσης και του διεθνούς καθεστώτος των προσφύγων”. Ένας από τους λόγους είναι το γεγονός ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες που απαρτίζουν την Ομάδα των 77 (G77) στα Ηνωμένα Έθνη παρακινήθηκαν από την προσφυγική κρίση ώστε να διατηρήσουν τα θέματα που αφορούν στην μετανάστευση στην “παγκόσμια ατζέντα”:
“Η προσφυγική κρίση και ο φόβος ότι τα συμφέροντα των μεταναστών που εγκαταλείπουν τη φτώχεια, την κλιματική αλλαγή, την γενικευμένη βία ή τις φυσικές καταστροφές θα παραβλέπονταν και θα αγνοούνταν σε αυτά τα φόρουμ έχουν δημιουργήσει μια ώθηση από τις χώρες της ομάδας G77, προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατήρηση άλλων θεμάτων σχετικών με την μετανάστευση στην παγκόσμια ατζέντα”.
Υπογραμμίζεται επίσης ότι η τρέχουσα κρίση προσφέρει “νέες ευκαιρίες” για τον επηρεασμό της μεταναστευτικής πολιτικής σε παγκόσμια κλίμακα:
“Το σημερινό κλίμα προσφέρει νέες ευκαιρίες για τη μεταρρύθμιση της διαχείρισης της μετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο, είτε μέσω του υφιστάμενου πολυμερούς συστήματος, είτε συγκεντρώνοντας μια σειρά από παράγοντες και καθοδηγώντας τους ώστε να σκέφτονται πιο προοδευτικά. Το μακροχρόνιο ενδιαφέρον και οι επενδύσεις μας σε δραστηριότητες παγκόσμιας εμβέλειας συνέβαλαν στο να διαθέτουμε σήμερα πολλούς κατάλληλους εταίρους και να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε και άλλους να γνωρίσουν και να δραστηριοποιηθούν σε αυτό το πεδίο”.
Η έκθεση αναφέρει: “Η προσφυγική κρίση ανοίγει νέες ευκαιρίες” για “συντονισμό και συνεργασία” με άλλους εύπορους δωρητές.
ΠΡΟΣΟΧΗ. Τα παραπάνω δεδομένα υποδηλώνουν ότι η προσφυγική κρίση της Ευρώπης σχεδιάστηκε και προετοιμάστηκε, όχι μόνο από την οργάνωση του Σόρος, αλλά και άλλους, οι οποίοι θα επωφεληθούν από τις όποιες αλλαγές στην λειτουργία της περιφερειακής “διαχείρισης της μετανάστευσης”, δηλαδή, την εκ νέου επιβολή όρων κυριαρχίας, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας, η οποία το βίωσε αυτό με τον πιο επώδυνο τρόπο πριν από αρκετούς μήνες, όταν η εθνική κυριαρχία της είχε υποβιβαστεί, με το να συνδεθεί με την προθυμία ή όχι της χώρας να συμμετάσχει στο καθεστώς της υποδοχής προσφύγων της Ευρώπης.
Δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με την έκθεση, οι υπεύθυνοι για την χάραξη μεταναστευτικής πολιτικής θα πρέπει να αποδεχθούν την προσφυγική κρίση ως τη “νέα πραγματικότητα”. Ενδεικτικά, ένα από τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται στο κείμενο αυτό είναι το εξής απόσπασμα: “…αποδεχόμενοι την παρούσα κρίση ως τη νέα πραγματικότητα και παραβλέποντας την όποια ανάγκη για αντίδραση...”
Έχοντας αναλογιστεί τι ακριβώς σημαίνουν τα παραπάνω δεδομένα, θα λέγαμε ότι είναι σαφές ότι ο Σόρος και η “Ανοιχτή Κοινωνία” του, μέσω της οποίας έχουν ήδη επενδυθεί εκατοντάδες εκατομμύρια στην αναμόρφωση της Ευρώπης κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται ο όρος “παγκόσμια διακυβέρνηση”, αλλά επιτυγχάνουν ακριβώς αυτό που σημαίνει ο όρος με την ρύθμιση των εισροών εκατομμυρίων αλλοδαπών στην Ευρώπη, θα εξακολουθήσει να διαθέτει όλο και περισσότερα κεφάλαια για την διευκόλυνση της εισόδου των “μεταναστών και προσφύγων” στην Ευρώπη. Το “όραμά” τους θα πραγματοποιηθεί, ακόμη και αν χρειαστεί να απομακρυνθεί η Άνγκελα Μέρκελ, η κατάρρευση της οποίας στις δημοσκοπήσεις έχει αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη έκπληξη του “σχεδίου Σόρος” για την διαμόρφωση του προσώπου της Ευρώπης στις επόμενες γενιές.
Και τώρα που η υπόθεση της Ευρώπης δρομολογείται, ο Σόρος επικεντρώνεται στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο.
πηγή: kostasxan.blogspot.gr
το είδα
Δες και,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου