Σελίδες

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Ο ρόλος των ΑΝΤΙΦΑ στη σύγχρονη καταστολή (χρήσιμα λόγια από το "μακρινό" 2007 που δυστυχώς κανείς δεν τους έδωσε την "δέουσα σημασία" όταν έπρεπε)

Σεπτέμβριος 2007

Σκέψεις από αντικαπιταλιστική οπτική γωνία
του Μαύρου Λύκου
(από το http://mavroskrinos.blogspot.gr/)

Όταν ο εθελοντισμός της δωρεάν εργασίας για το σύστημα περνάει και στον τομέα της καταστολής, όταν η ιδεολογική και μόνο διαφωνία με θέματα όπως το σύγχρονο δουλεμπόριο και τα εγκλήματα του αμερικανοσιωνισμού τιμωρείται με χυμένο αίμα στο δρόμο , όταν ομάδες δολοφόνων δρουν με τις πλάτες του συστήματος, και όταν η παρακρατική τρομοκρατία βαφτίζεται «πάλη ενάντια στο σύστημα», τότε σίγουρα ζούμε στη «νέα εποχή», την εποχή των «αντιφά»-δων.

Τα τελευταία χρόνια οποιοδήποτε από τα μεμονωμένα φαινόμενα ακόμα και γρατσουνίσματος οποιουδήποτε ορκισμένου «ρατσιστοφάγου» «εθνικιστοφάγου» σε συμπλοκή με αγνώστους, έχει καταναλώσει εκατοντάδες ώρες προβολής στα κανάλια της πλουτοκρατίας και χιλιάδες σελίδες στον αστικό τύπο.

Δεκάδες προσαγωγές και ανακρίσεις σε κάθε τέτοιο περιστατικό και
άνθρωποι που οι παρόντες στο περιστατικό δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν οδηγούνται στις φυλακές για δεκαετίες, ενώ ακόμα και οι ελαφρές εκδορές καταδικάζονται από τα αστικά δικαστήρια ως «απόπειρες ανθρωποκτονίας» .


Η (μητρική) antifa Γερμανίας διαδηλώνει με "ισραηλινές σημαίες" και "φιλοϊσραηλινά συνθήματα" (ενώ είναι "ΚΑΤΑ" των Εθνικών Συμβόλων και των Εθνών (!!!) - όλων των υπολοίπων εθνών προφανώς - ΝΤΠ μεταλλαγμένα γεννήματα SOROS!!!)
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κανείς από τα αστικά μέσα «ενημέρωσης» δεν αναφέρεται στη δράση ομάδων που όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται έχουν αποκλειστικό σκοπό το «τσάκισμα» δηλαδή την τρομοκράτηση, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και απόπειρα ανθρωποκτονίας, των «φασιστών» , όπως αποκαλούν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από την πλανητική ολιγαρχία σχετικά με την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, ή απλώς όποιον τόλμησε να ντυθεί με τρόπο που δεν τους αρέσει..

Τον Ιούνη του 2006, ένα 19άχρονο παιδί έπεσε σε κώμα χαροπαλεύοντας στο νοσοκομείο, γιατί τόλμησε να φοράει στη μπλούζα του την Ελληνική σημαία. Αν φορούσε την Αμερικανική ή του Ισραήλ , με τις οποίες διαδηλώνουν μαζικά οι «αντιφά» στη Γερμανία, δε θα είχε βέβαια κανένα πρόβλημα. Κανένα από τα αστικά ΜΜΕ δεν πρόβαλε το γεγονός.

Μόνο τον τελευταίο μήνα, έχουμε πάνω από 10 περιστατικά ξυλοδαρμού νέων παιδιών , ακόμα και ανηλίκων σε όλη την Ελλάδα, που τόλμησαν να διαπράξουν παρόμοια «εγκλήματα», όπως να φοράνε ρούχα που δεν άρεσαν στις συμμορίες που τους συνάντησαν ή τόλμησαν να εκφράσουν την άποψη ότι αισθάνονται Έλληνες και όχι «πολίτες του κόσμου», πολίτες της πλανητικής αυτοκρατορίας.

Κάποιες φορές τα θύματα δεν έχουν καν πολιτική δράση. Φοιτητής της Παντείου εντελώς άσχετος με τον εθνικισμό που έγραφε εργασία σχετική με τον εθνικοσοσιαλισμό στη Γερμανία, έδωσε τα λίγα χρήματα που κρατούσε για να αγοράσει ως πηγή το βιβλίο του Χίτλερ, «ο αγών μου».

Ενώ βρισκόταν ανυποψίαστος σε χώρο της σχολής μαζί με την κοπέλα του, δέχτηκε επίθεση από «γνωστούς αγνώστους» που τον ξυλοκόπησαν άγρια με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο, ενώ έσκισαν τη φούστα της κοπέλας του, την οποία χτύπησαν άσχημα, έφτυσαν ομαδικά και την αποκαλούσαν «πόρνη».

Δεκάδες τέτοια περιστατικά, δεκάδες απόπειρες δολοφονίας, νέα παιδιά βαριά τραυματισμένα στο νοσοκομείο, απειλές και μαζική παρακρατική τρομοκρατία που ποτέ δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Γιατί; Απαντήσεις θα βρούμε μόνο αν εξετάσουμε τον πραγματικό ρόλο αυτών των ομάδων. Τι είναι τελικά οι «αντιφα»;

Ας ξεκινήσουμε με το τι λένε οι ίδιοι.. Στόχος τους όπως λένε είναι να τσακιστεί ως κύριος «κίνδυνος» και «εχθρός» ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός».

Τα εισαγωγικά εδώ είναι απαραίτητα, γιατί ως «εθνικισμός» αποκαλούν όχι μόνο τον καθαυτό εθνικισμό αλλά και οποιουδήποτε τύπου πατριωτική άποψη ακόμα και από το χώρο της παραδοσιακής αριστεράς, ενώ στον όρο «ρατσισμός» περιλαμβάνουν από απόψεις με αναφορές στην ύπαρξη φυλών, μέχρι και οποιαδήποτε άποψη καταδικάζει το φαινόμενο της μετανάστευσης όπως αυτό εμφανίζεται σήμερα.

Οτιδήποτε αποκαλούν ως «εθνικισμό» και «ρατσισμό» , τα συνοψίζουν μαζί με τον όρο «φασισμός». Αυτή η διευκρίνιση είναι απαραίτητη, για να καταλάβουμε ότι οι «αντιφά» δεν έχουν στόχο μόνο τους εθνικιστές ή εθνικοσοσιαλιστές, αλλά οποιαδήποτε άποψη δεν αποδέχεται την σύγχρονη ιμπεριαλιστική κυριαρχία, από όποιο χώρο και αν προέρχεται.

Έτσι λοιπόν η αντιμετώπιση των «αντιφά» δεν θα πρέπει να είναι υπόθεση μόνο των εθνικιστών, αλλά ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, υπόθεση κάθε ανθρώπου που υφίσταται εκμετάλλευση από το σημερινό σύστημα της πλουτοκρατίας, από τον κάθε μισθωτό εργάτη μέχρι τον κάθε άνθρωπο που έχει μετατραπεί με το ζόρι σε ξένος ανάμεσα σε ξένους και μετανάστης ανάμεσα σε μετανάστες μέσα στην ίδια του τη χώρα.


(Μητρική) Antifa Γερμανίας που διαδηλώνει (πάντα) με "Αμερικανικές και Ισραηλινές" (;;;) σημαίες (ενώ - ισχυρίζονται πως - είναι κατά των "εθνικιστικών συμβόλων" (!!!) - όλων των υπολοίπων προφανώς...)
Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να βρεθεί αύριο βαριά χτυπημένος στο νοσοκομείο ως «ρατσιστής» από «αντιρατσιστικές» συμμορίες, επειδή τόλμησε να πει ότι το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τους δύσμοιρους μετανάστες σε ολόκληρο τον κόσμο για να διαλύει τον κοινωνικό ιστό που είναι ο συνεκτικός κρίκος των κοινωνικών αντιστάσεων και να κατεβάζει τους μισθούς και για να μετατρέπει τον άνθρωπο σε «πολίτη του κόσμου» που θα περιφέρεται μια ζωή από τόπο σε τόπο περνώντας τα «ανοιχτά σύνορα» για να επιβιώσει με μισθούς πείνας, ξένος ανάμεσα σε ξένους.

Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να βρεθεί με ανοιγμένο κεφάλι ως «εθνικιστής» επειδή αντί για καπιταλιστική «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» τόλμησε να μιλήσει για αυτοδιάθεση των εθνών, επειδή υποστηρίζει τα διεθνή απελευθερωτικά κινήματα ενάντια στην νεοταξική κυριαρχία, επειδή καταδικάζει το ρόλο των ΗΠΑ και Ισραήλ που δολοφονούν τους λαούς, επειδή τόλμησε να στηρίξει τους «εθνικιστές» Σέρβους στον αγώνα για την ελευθερία τους και επειδή «σε μια εποχή που τα σύνορα πέφτουν» αντί να διεκδικεί «ανοιχτά σύνορα» στηρίζει την αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων.

Επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» των Τούρκων της Θράκης , τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και την ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα όπως και όλα τα σχετικά νεοταξικά σενάρια που στόχο έχουν όταν χρειαστεί να μετατρέψουν την ευρύτερη περιοχή της Ελλάδας σε Κόσοβο.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι , ανεξάρτητα από πολιτικό χώρο που ανήκουν και βαθμό πολιτικής συνειδητοποίησης, όπως και όποιος τολμάει να έχει στην μπλούζα του την Ελληνική σημαία αντί για την Αμερικανική, είναι «φασίστες» που πρέπει να «τσακιστούν».

Υποψήφιοι «φασιστικοί» στόχοι λοιπόν είναι ολόκληρη η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, οποιοσδήποτε τολμήσει να ακολουθεί πρότυπα διαφορετικά από αυτά της νεοταξικής βαρβαρότητας και υποκουλτούρας και να σηκώσει το κεφάλι του ενάντια στα αφεντικά.

Για αυτό λοιπόν είναι χρέος ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να σταθούν αλληλέγγυοι στα μέχρι τώρα θύματα, να καταδικάσουν τα νεοταξικά παρακρατικά παραμάγαζα, να περάσουν στην αντεπίθεση και να τσακίσουν αυτούς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με όρους ταξικής πάλης.

Στην εποχή της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» , της ανάθεσης δηλαδή λειτουργιών του κράτους που «κοστίζουν» στα αφεντικά σε ομάδες «εθελοντών», δεν θα μπορούσε να μείνει έξω και ο τομέας της καταστολής. Ο μπάτσος κοστίζει …

O «αντιφά» συμμετέχει δωρεάν και εθελοντικά. Ο μπάτσος αν χρησιμοποιήσει ακραίες μορφές βίας εκθέτει την κυβέρνηση όπως και ολόκληρο το σύστημα. Τα πρόσφατα γεγονότα στο τμήμα Ομόνοιας π.χ. έγιναν θέμα σε όλα τα κανάλια και στοίχησαν πολιτικά στην κυβέρνηση, μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμα και σε αναγκαστική «παραίτηση» υπουργού.

Ο «αντιφά» αντίθετα, επιτρέπεται να χρησιμοποιεί βία σε οποιοδήποτε μορφή, μπορεί να διαπράττει μέχρι και απόπειρες ανθρωποκτονίας δίχως το θέμα να προβάλλεται πουθενά δίχως το παραμικρό πολιτικό κόστος, δίχως να κλονίζει τις «δημοκρατικές» αυταπάτες του λαού.

Δεν περιορίζεται από πουθενά και είναι εκεί που το σύστημα τον χρειάζεται όταν τον χρειάζεται. Θα γίνει ο ρουφιάνος και ιδεολογικός μπάτσος στη γειτονιά, στη σχολή, στο δρόμο, στη δουλειά, θα μπορεί να χρησιμοποιεί σιδηρολοστούς , ρόπαλα , καδρόνια , πέτρες και φωτιές όταν αυτά για λόγους «δημοκρατικών» αυταπατών δεν επιτρέπονται ακόμα να χρησιμοποιούνται εμφανώς από την επίσημη μισθωτή αστυνομία.

Και όλα αυτά τα προσφέρει δωρεάν, χωρίς να ζητάει μισθούς και επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν χρειάζεται να τον διατάξει κανείς, θα πάει μόνος του να πάρει τη γραμμή του από την αστική φυλλάδα στο περίπτερο ή από τη χρηματοδοτούμενη από το Σόρος και άλλα αφεντικά «ανεξάρτητη ενημέρωση» στο Internet και μόνο όταν υπάρχει «ανάγκη» θα τον βοηθήσει και θα τον οργανώσει ο «σύντροφος» ασφαλίτης με μαλλιά και μούσια που μπαινοβγαίνει όποτε θέλει στην «παρέα», στην «ομάδα» και στην «κατάληψη».

Ο μπάτσος πάλι μπορεί κάποιες φορές να νιώθει «δημόσιος υπάλληλος» και να ενδιαφέρεται να βγάλει το μισθό του όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αντίθετα ο «αντιφά» είναι ένα πορωμένο πρόβατο σε ιδεολογικό νεοταξικό παροξυσμό , πρόθυμο να θυσιαστεί με κάθε τρόπο για τα αφεντικά του.

Ο μπάτσος δεν επιτρέπεται, κατά τα προσχήματα τουλάχιστον, να «ποινικοποιήσει» την πολιτική άποψη και γνώμη. Ο αντιφά αντίθετα ποινικοποιεί όχι μόνο την πολιτική άποψη αλλά ακόμα και το ντυσίματος που δεν του αρέσει.

Έτσι οι «αντιφά» λειτουργούν ως εθελοντικές δυνάμεις επέμβασης και καταστολής, είναι η βάση της πυραμίδας της κατασταλτικής ιεραρχίας που ξεκινά με τους υπερεθνικούς στρατούς , και συνεχίζει με τις διάφορες μορφές καταστολής σε επίπεδο «εθνικού» κράτους.

Εκτός από τη φυσική καταστολή, βασική και κυριότερη σήμερα μορφή καταστολής είναι η ιδεολογική καταστολή.

Οι δύο βασικές λειτουργίες των «αντιφά» στην ιδεολογική καταστολή είναι πρώτον να προβάλλεται στο λαό ως κύριος εχθρός αντί για την διεθνή και ντόπια πλουτοκρατία αυτοί που αντιστέκονται σε αυτοί, δεύτερον είναι η ιδεολογία της πλανητικής ολιγαρχίας να καμουφλαριστεί με «επαναστατικό» και «αντιεξουσιαστικό» περιεχόμενο και να περάσει σε μάζες ατόμων που νιώθουν την ανάγκη για αμφισβήτηση.

Σε σχέση με το πρώτο, είναι σαφές ότι δεν είναι ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός» που δολοφονεί σήμερα τους λαούς αλλά ο «αντιεθνικισμός» και ο «αντιρατσισμός».

Και στην Ελλάδα για παράδειγμα, το δικαίωμα χρήστης του Ελληνικού εδάφους για το βομβαρδισμό του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας, δεν το έδωσαν εθνικιστές, ούτε το εκστρατευτικό σώμα στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία τα έστειλαν εθνικιστές, αλλά ήταν έργο ορκισμένων «αντιεθνικιστών» ,από αυτούς όμως που δεν χτυπάνε αλλά προτιμάνε να συμμετέχουν μαζί τους στα «αντιρατσιστικά» φεστιβάλ, με τα περίπτερα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, της ΠΑΣΠ, της ΓΣΕΕ κλπ.

Το βασικό μισθό δεν τον πήγαν 600 Ευρώ στην Ελλάδα κάποιοι «ρατσιστές» αλλά αυτοί οι ίδιοι «αντιρατσιστές» και για να το πετύχουν εισήγαγαν στη χώρα δύο εκατομμύρια παράνομους μετανάστες.

Την διάλυση των δικαιωμάτων στη δωρεάν παιδεία , την υγεία , την ασφάλιση δεν την προώθησαν εθνικιστές, αλλά αντιεθνικιστές επίσης, και το Ελληνικό κράτος δεν είναι «εθνικιστικό» αλλά αντιεθνικιστικό, άλλωστε το ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, και η διδασκαλία του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού» στα σχολεία, μέχρι και η διαφήμιση του Indymedia από τα σχολικά βιβλία και την κρατική τηλεόραση μιλάνε από μόνα τους.

Εφόσον όμς το κράτος και τα αφεντικά είναι «αντιρατσιστές» και «αντιεθνικιστές», αυτοί δε βάλλονται από τους αντιφά, αντίθετα διοργανώνουν μαζί τους τα φεστιβάλ τους, από τα «αντιρατσιστικα» με το ΠΑΣΟΚ μέχρι τα GAY PRIDE των χορηγών και των πολυεθνικών , ως τα «οικολογικά» του Αλ Γκορ και των πετρελαϊκών εταιρειών,, ενώ αυτοί που βάλλονται είναι όσοι από τους «γης τους κολασμένους» τολμάνε να σηκώσουν κεφάλι στην εξουσία τους.

Ο εξωραϊσμός της νεοταξικής βαρβαρότητας και το ντύσιμο των δολοφονιών με ανθρωπιστικό περιεχόμενο είναι σήμερα βασικό όπλο ιδεολογικής καταστολής.

Τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 21ου αιώνα και όλες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις είναι σαφές ότι θα γίνουν στο όνομα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» του «αντιεθνικισμού» και του «αντιρατσισμού».

Οι «αντιφά» και λοιποί «ανθρωπιστές» είναι αυτοί που στρώνουν το έδαφος για όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να βομβαρδιστεί με τόνους απεμπλουτισμένο ουράνιο, γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «φασίστας» «εθνικιστής» και «ρατσιστής»,ενώ κατασκευάστηκαν «στοιχεία» με «ομαδικούς τάφους» σκάβοντας νεκροταφεία η δείχνοντας φωτογραφίες από νεκρούς από άλλους πολέμους ή ακόμα και από Σέρβους.

Το Ιράκ επίσης, αυτή τη φορά ο «φασίστας» ήταν ο Σαντάμ, και μαζί με αυτόν και ο λαός του Ιράκ, που επιπλέον «κατέστρεφαν και το περιβάλλον» αφού «έχυσαν πετρέλαιο στη θάλασσα» και ψόφησαν κάτι κορμοράνοι που όμως δεν υπήρχαν τέτοια πτηνά στο Ιράκ, αλλά τα βίντεο που προβλήθηκαν ήταν από χυμένο πετρέλαιο από πλοίο πολυεθνικής σε άλλη περιοχή…

Το σύγχρονο δουλεμπόριο, πολύ χειρότερο από το παλιό (παλιά όταν μετέφεραν τους μαύρους με πλοία στην Αμερική με το ζόρι, δεν τους έβαζαν να πληρώσουν εισιτήριο όλα τα υπάρχοντά τους, ούτε τους βούλιαζαν στον ωκεανό όπως τώρα), βαφτίζεται «προοδευτικό φαινόμενο» και η διάλυση των πολιτισμών «πολυπολιτισμικότητα».

Εδώ οι «μαχητές» κατά του φυλετισμού επιστράτευσαν μέχρι και δικές τους φυλετικές επίσης «επιστημονικές» ανοησίες, και μάλιστα τις πιο ακραίες , όπως ότι «αν μια φυλή δεν αναμιγνύει το αίμα της, φθίνει και γίνεται κατώτερη» (τα «έγκυρα» αυτά «επιστημονικά» άρθρα δημοσιεύτηκαν σε «έγκυρες» εφημερίδες που φροντίζουν και για την «επιστημονική» όπως και για την «ιστορική» συνεχή κατάρτιση των «αντιφά» τύπου Ελευθεροτυπία).

Η αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου πρέπει να χτυπηθεί ως «φασισμός», τα κράτη που εμφανίζουν αντιστάσεις όπως Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρεια Κορέα «καταπιέζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα» και οι προετοιμαζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις θα έχουν το «θετικό» ότι θα οδηγήσουν και αυτές τις χώρες σε «σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες», έτσι και οι άνθρωποι αυτών των χωρών θα «ελευθερωθούν» αφού θα μπορούν πια «ελεύθερα» να γυρνάνε από χώρα σε χώρα να δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί, με πατρίδα τους «όλη τη γη», να διασκεδάζουν τον πόνο τους λικνιζόμενοι στους ρυθμούς του Μανού Τσάο στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ της νέας τάξης, στα «open border camp» στα φεστιβάλ για την νομιμοποίηση της κάνναβης, στα gay pride, ή φωτογραφιζόμενοι σε «αντιρατσιστικές» πορείες για αφιερώματα στα αστικά ΜΜΕ, κρατώντας πικέτες με υπογραφές γκρουπούσκουλων που δεν μπορούν να διαβάσουν οι ίδιοι.

Η σύγκρουση με τις συμμορίες του παρακράτους , η ανάδειξη του ρόλου τους , η αλληλεγγύη στα θύματά τους, είναι άμεσο καθήκον της ταξικής πάλης, είναι άμεσο καθήκον του κάθε αντικαπιταλιστή, του κάθε ανθρώπου που σιχαίνεται την κρατική καταστολή.

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα έχουν το δικαίωμα να μην νιώθουν ξένοι ανάμεσα σε ξένους στον τόπο που γεννήθηκαν αλλά να τον θεωρούν πατρίδα τους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο χωρίς υποδουλωμένα έθνη και λαούς.

http://mavroskrinos.blogspot.gr 
το είδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου