Σχόλιο: Είναι προφανές ότι μια άγρια εκστρατεία γενικής εκκαθάρισης του Εργατικού Κόμματος υπό τον εκκολαπτόμενο Βρετανό Τσίπρα, τον Τζέρεμυ Κόρμπυν (Jeremy Corbyn), είναι σε πλήρη εξέλιξη αυτή τη στιγμή στη Βρετανία. Μια σειρά στελεχών του κόμματος, με πιο σημαντικό το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Κεν Λίβινγκστον (Ken Livingstone), διεγράφησαν με συνοπτικές διαδικασίες τον τελευταίο μόλις μήνα, ως ενοχλητικές αντισιωνιστικές φωνές, αφού τόλμησαν να αμφισβητήσουν το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο πως ο «φιλοπαλαιστίνιος» Κόρμπυν έχει στραφεί μαζί με σχεδόν σύσσωμο το βρετανικό κατεστημένο ενάντια στο Brexit, ενώ πριν από 2 χρόνια ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής του! Ο αντισιωνιστής Εβραίος στοχαστής και μουσικός Γκιλάντ Άτζμον (Gilad Atzmon) δεν μασάει τα λόγια του και καταμαρτυρά με σειρά άρθρων του το πώς το «αριστερό» κόμμα αυτό έχει αλωθεί από τους Σιωνιστές, στον δρόμο για την «πρώτη φορά Αριστερά», που κατασκευάζεται τεχνηέντως από τις ελίτ της παγκοσμιοποίησης, (μετά την Ελλάδα και την «κατασκευή» του Τσίπρα στα Ινστιτούτα Brookings και Levy πριν πάρει την εξουσία) αυτή τη φορά στη Βρετανία.
Γκιλάντ Άτζμον
To Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου έχει ένα εβραϊκό πρόβλημα. Κυριαρχείται από Σιωνιστές Ολιγάρχες
Ο Τζέρεμυ Κόρμπυν, ο άνθρωπος που μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν μια «ελπίδα για αλλαγή,» είναι λαπάς. Για μήνες, ο άνθρωπος έχει παραδοθεί άνευ όρων στο εβραϊκό λόμπι. Έχει προδώσει συστηματικά κάθε μία από τις διακυρηγμένες βασικές αρχές του. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι το θρυλικό «Αριστερό είδωλο» έχει προδώσει ακόμα και τους φίλους του.
Οι Αριστεροί τείνουν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο σύντροφο. Χώνουν τη λέξη «συντροφικότητα» σε κάθε πολιτική δήλωση. Προφανώς, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τι είναι η συντροφικότητα. Είδαμε τη
«συντροφικότητα» του Κόρμπυν, όταν απέτυχε να υπερασπιστεί τον ηρωικό Κεν Λίβινγκστον, ο οποίος είπε την καλά τεκμηριωμένη και αναμφισβήτητη αλήθεια για την υποστήριξη του Σιωνισμού από τον Χίτλερ και τη Συμφωνία της Χαβάρα (Haavara Agreement). Ο Κόρμπυν απλά το έβαλε στα πόδια με την ουρά ανάμεσα στα σκέλια.
Εδώ και αρκετό καιρό, έχω την εντύπωση ότι η Αριστερά είναι μια δυσλειτουργική αυνανιστική έννοια. Αλλά ο Κόρμπυν ήταν συναρπαστικός, φάνηκε να υποστηρίζει τους καταπιεσμένους. Για δεκαετίες ήταν ο προστάτης της δυσλειτουργικής Παλαιστινιακής Καμπάνιας Αλληλεγγύης (Palestinian Solidarity Campaign). Ο Κόρμπυν υποσχέθηκε να φροντίσει ό,τι έχει απομείνει από τους Βρετανούς εργαζόμενους. Είπε τα πιο συναρπαστικά πράγματα, αλλά έκανε το αντίθετο.
Παραδόξως, είμαι ενθουσιασμένος με τις πρόσφατες εξελίξεις στο Εργατικό Κόμμα.
Αν κάποιος είχε αποτύχει μέχρι τώρα να παρατηρήσει τη διαβρωτική επίδραση της εβραϊκής εξουσίας και του εβραϊκού πολιτικού παρασκηνίου, τώρα είναι όλα εκεί έξω, ολοφάνερα.
Χάρη στο εβραϊκό λόμπι και τους Εβραίους δωρητές, το Εργατικό Κόμμα δεν είναι ένα ελεύθερο μέρος. Είναι μη ανεκτικό, είναι καταπιεστικό, είναι ένα κατεχόμενο έδαφος. Θα νοιάζεται μόνο για έναν λαό και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι η εργατική τάξη. Είναι, πρακτικά μιλώντας, ένα μάτσο Εβραίων ολιγαρχών, μακράν από τους πιο προνομιακούς άνθρωπους σε αυτόν τον πλανήτη.
Στη συνέχεια πρόκειται να μάθουμε ότι οι Εργατικοί του Κόρμπυν θα αφαιρέσουν τον Καρλ Μαρξ από την κληρονομιά των Εργατικών γιατί έγραψε «Το εβραϊκό ζήτημα». Το 1843, ο Μαρξ συνειδητοποίησε ότι η «χειραφέτηση από την απατεωνιά και το χρήμα, κατά συνέπεια, από τον πρακτικό, τον πραγματικό Ιουδαϊσμό, θα είναι η αυτο-χειραφέτηση της εποχής μας.» Ο Μαρξ πίστευε ότι, προκειμένου να χειραφετηθεί ο κόσμος από τον καπιταλισμό, ο κόσμος πρέπει να χειραφετηθεί από το «Ιουδαϊσμό.» Και για να χειραφετηθεί η Εργασία από τους Φύλακες της Ιουδαίας, πρέπει να απελευθερωθεί από τους Εβραίους Σιωνιστές ολιγάρχες, όπως ο Λόρδος Λέβυ (Lord Levy), ο Λόρδος Σούγκαρ (Lord Sugar), o Μάικλ Φόστερ (Michael Foster) και μερικοί άλλοι.
Είναι ίσως απλά θέμα χρόνου πριν το Εργατικό Κόμμα καταργήσει συνολικά την εργατική τάξη για να μην ανακατεύεται με τους Εβραίους ολιγάρχες χρηματοδότες των Εργατικών.
Υπάρχει πλέον πληθώρα αποδείξεων ότι η πολιτική του εβραϊκού λόμπι είναι ασυμβίβαστη με τη δυτική σκέψη και τις αξίες της ελευθερίας. Πρέπει να επιλέξουμε αν θέλουμε να ζούμε σε έναν Ηνωμένο Γκέτο που κυριαρχείται από τους ομοίους του Κυρίου Λέβυ και του Λόρδου Σούγκαρ ή αν προτιμούμε να κατοικούμε σε ένα Ηνωμένο Βασίλειο που είναι ελεύθερο και νοιάζεται για όλους.
«Για να κατανοήσετε την πολιτική της εβραϊκής ταυτότητας και της έντονης άσκησης πολιτικών πιέσεων (lobbying) διαβάστε το The Wandering Who?.»
ΠΗΓΗ: Gilad Atzmon, Labour Has A Jewish Problem; it is dominated by Zionist Oligarchs, 19.04.2016
Οι Εργατικοί του Κόρμπυν δεν είναι πολιτικό κόμμα, αλλά μάλλον κάτι σαν κατεχόμενη περιοχή
O Τζον Μακ Ώλιφ (John McAuliffe) είναι το τελευταίο θύμα της τρέχουσας φιλο-σημιτικής εκκαθάρισης στο Αγγλικό Εργατικό Κόμμα (Labour Party – UK). Σύμφωνα με το Jewish Chronicle, ο Μακ Ώλιφ έγραψε ότι: «Το Ολοκαύτωμα ήταν το πιο χρήσιμο πολιτικό εργαλείο της Σιωνιστικής κυβέρνησης στο Ισραήλ για να δημιουργήσει έναν οικονομικό εκβιασμό στη Δύση, σύμφωνα με τον οποίο το Ισραήλ δέχεται απεριόριστο ποσό (χρημάτων) για όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του.» Ο Μακ Ώλιφ αναφέρει απλώς τα γεγονότα. Όλοι γνωρίζουν ότι «δεν υπάρχει καμία επιχείρηση καλύτερη από την επιχείρηση-ολοκαύτωμα», όπως το έθεσε ο Ισραηλινός πολιτικός Άμπα Έμπαν (Abba Eban) το 1950. Αλλά η άρνηση της αλήθειας και η δολοφονία του κομιστή της είναι πλέον η τυπική διαδικασία που ακολουθείται στους Εργατικούς του Κόρμπυν.
Σαν ορθός αριστερός, ο Μακ Ώλιφ προσάρμοσε λίγο την αλήθεια για να χωρέσει όμορφα μέσα στην «αφήγηση» του κόμματος. Ο Μακ Ώλιφ δήλωσε ότι «Η Σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ δεν είναι συμβατή με τον Ιουδαϊσμό και την εβραϊκή ιστορία.» Αυτή είναι μια δημοφιλής δήλωση, αλλά είναι λάθος. Οι Αριστεροί τείνουν να τραβούν μια νοητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του «Εβραίου» και του «σιωνιστικού.» Δεν υπάρχει τέτοια γραμμή. Ο Σιωνισμός είναι, μακράν, η πιο δημοφιλής εβραϊκή πολιτική ιδεολογία. Και ο Σιωνισμός στη σημερινή του κατάσταση είναι συμβατός με τον Ιουδαϊσμό και τον εβραϊκό πολιτισμό: η ισραηλινή βαρβαρότητα δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με κάποιους στίχους γενοκτονίας της Παλαιάς Διαθήκης και κάποιες διδασκαλίες του Ταλμούδ. Και το επιθετικό Σιωνιστικό λόμπυ είναι συνεπές με το βιβλίο της Εστέρ.
Αλλά η προσαρμογή της αλήθειας όσον αφορά την εβραϊκή κουλτούρα δεν έσωσε τον Μακ Ώλιφ. Τον πέταξαν έξω από το κόμμα, σύμφωνα με τη δέσμευση των Κόρμπυν και Μακ Ντόνελλ (McDonnell) να «αποβάλουν» όσους κάνουν «παρατηρήσεις μίσους για τους Εβραίους».
Για χρόνια υποστηρίζω ότι η Αριστερά είναι εβραϊκή δια αντιπροσώπου (by proxy), αλλά οι Εργατικοί του Κόρμπυν υπερβαίνουν το βασίλειο της μεσολάβησης. Το Εργατικό Κόμμα υπό τον Κόρμπυν είναι πλέον σαφές μια ασπόνδυλη ομάδα από Sabbos Goyim (Σ.Μ. Μη Εβραίοι που κάνουν τις δουλειές που ο εβραϊκός θρησκευτικός νόμος απαγορεύει να κάνουν οι Εβραίοι στην αργία του Σαββάτου). Οι πολιτικές του Εργατικού Κόμματος είναι πλέον συμβατές με την εβραϊκή κουλτούρα: καμιά ανεκτικότητα «μέχρι εκεί που δεν πάει» και ενδιαφέρον κατά κύριο λόγο στη φανταστική δεινοπάθεια ενός μόνο λαού. Και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι η εργατική τάξη, αλλά ίσως η πιο προνομιούχα εθνοτική ομάδα στη Βρετανία. Το Εργατικό Κόμμα του Κόρμπυν είναι μια Σιωνιστική Κατεχόμενη Περιοχή.
Θα πρέπει να είμαι ευχαριστημένος με την τρέχουσα εξέλιξη. Αποδεικνύει τις θέσεις μου ότι η αριστερά δεν είναι φίλος με την Παλαιστίνη, τους καταπιεσμένους ή τους άνεργους.
Δεν μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι ο Τζέρεμυ Κόρμπυν θα πραγματοποιούσε μια τέτοια κολοσσιαία προδοτική πολιτική. Δεν είχα προβλέψει ότι ο Κόρμπυν θα γίνει σιωνιστικό κουταβάκι. Ο Κόρμπυν ήταν μια μεγάλη ελπίδα για πολλούς από εμάς. Υποθέτω ότι έχει έρθει η ώρα να δεχθούμε ότι η Αριστερά είναι μια νεκρή έννοια, δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Η εναντίωση στον παγκόσμιο καπιταλισμό και στη σιωνιστική-συντηρητική (Zio-con) βαρβαρότητα πρέπει να λάβει διαφορετική μορφή.
ΠΗΓΗ: Gilad Atzmon, Corbyn’s Labour is not a Party, More Like Occupied Territory , 26.04.2016
Εβραϊκά χρήματα και το Εργατικό Κόμμα – Αυτοί είναι οι Αριθμοί
Αν είστε περίεργοι σχετικά με το γιατί το Εργατικό Κόμμα τους τελευταίους μήνες φέρεται δουλοπρεπώς στο εβραϊκό λόμπι, ο Εβραίος χορηγός Μάικλ Φόστερ (Michael Foster) παρέχει τις βασικές λεπτομέρειες – τους αριθμούς της κυριαρχίας του «kosher» (εβραϊκή διατροφή).
Σε σχόλιό του στην εφημερίδα Daily Mail, ο Φόστερ, ο οποίος δώρισε 400.000 λίρες στο κόμμα πριν από τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αποκαλύπτει πως «αυτό το έτος, κανένας μεγάλος Εβραίος χορηγός δεν έχει δώσει μια λίρα στο κεντρικό Εργατικό Κόμμα».
Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. «Στην πορεία προς τις Γενικές Εκλογές του περασμένου Μαΐου, η εβραϊκή κοινότητα δώρισε σχεδόν το ένα τρίτο από τα £ 9,7 εκατ. που έλαβαν οι Εργατικοί από ιδιώτες χορηγούς – και αυτό, παρά τον αντίκτυπο από την ψήφο των Εργατικών στο Κοινοβούλιο για την αναγνώριση της Παλαιστίνης».
Οι Βρετανοί Εβραίοι, που αποτελούν λιγότερο από το 0,5% του βρετανικού πληθυσμού, συγκέντρωσαν το ένα τρίτο των κονδυλίων για την εκστρατεία του Εργατικού Κόμματος, και αυτό συνέβη κατά τη στιγμή που οι Εβραίοι θεσμικά διαχώριζαν τη θέση τους από την πολιτική του υποψήφιου των Εργατικών για την πρωθυπουργία, Εντ Μίλιμπαντ.
Αυτές οι τεράστιες δωρεές εξηγούν την ντροπιαστική συμπεριφορά του Κόρμπυν στη συνάντησή του με το Εβραϊκό Λόμπι. Το Εργατικό Κόμμα εξαρτάται προφανώς από τον αγωγό διακίνησης των σέκελ. Οι αριθμοί αποκαλύπτουν γιατί οι Εργατικοί είναι δέσμιοι από εβραϊκά συμφέροντα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης μας είναι όμηρος που ικετεύει το έλεος λίγων πλουσίων Εβραίων.
Σύμφωνα με τον Φόστερ, το αναδυόμενο χάσμα μεταξύ Εργατικών και των Εβραίων χρηματοδοτών του είναι «μια τραγωδία», επειδή «οι αξίες του Ιουδαϊσμού και του Εργατικού Κόμματος είναι καλά ευθυγραμμισμένες.» Θα ήταν θαυμάσιο, αν ο Φόστερ μπορούσε να εξηγήσει πώς οι αξίες μιας φυλετικής θρησκείας αποκλεισμού (exclusivist) που είναι αιματολογικά προσανατολισμένη, είναι «ευθυγραμμισμένη» με ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι είναι αντι-ρατσιστικό, χωρίς αποκλεισμούς και καθολικό.
Σύμφωνα με τον Φόστερ, μέχρι και το 1997, «το 70% της βρετανικής εβραϊκής κοινότητας ψήφιζε Εργατικό Κόμμα. Σήμερα θα είναι λιγότερο από το 25%». Κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στον Εβραίο χορηγό πως μια πτώση 45% μιας εθνοτικής ομάδας που αποτελεί τό 0,5% του εκλογικού σώματος είναι αρκετά ασήμαντη. Τους τελευταίους τρεις μήνες το Εργατικό Κόμμα έχει κάνει πολύ λίγα για τους εργαζόμενους, και αντ’ αυτού φωνάζει συνεχώς για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού, αποδεικνύοντας ότι η εβραϊκή χρηματοδότηση του και όχι οι εβραϊκοί ψήφοι του είναι αυτό που είναι τόσο διαβρωτικό.
Αν αναρωτιέστε γιατί ο Σάντικ Καν, (Sadiq Khan), υποψήφιος των Εργατικών για δήμαρχος του Λονδίνου, είναι πιο σιωνιστής από τον ισραηλινό πρέσβη, ο Φόστερ δίνει την απάντηση. «Εγώ και πολλοί άλλοι Εβραίοι που υποστηρίζουν Εργατικούς, έχουμε συνεισφέρει φέτος απευθείας στην καμπάνια του Σάντικ Καν για τη δημαρχία του Λονδίνου». Προφανώς η μετατροπή των πολιτικών του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου σε οπαδούς του Λικούντ -Likudniks (Σ.Μ. το Λικούντ είναι το «εργατικό» κόμμα του Ισραήλ) είναι απλή. Το μόνο που κοστίζει είναι λίγα σέκελ.
«Το παρακάτω δείχνει πόσο ασφαλής αισθάνεται η αγγλο-εβραϊκή κοινότητα στη Βρετανία», λέει ο Φόστερ. «Φέτος είδα ένα από τα παιδιά μου να σηκώνεται να μιλήσει σε μια πολιτική συνάντηση σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο μόνο για να δεί το επιχείρημα του να πνίγεται από λευκούς αρσενικούς χούλιγκαν φοιτητές που φώναζαν: ‘Zio, Zio, Zio’ … η λέξη Zio για εκείνους που δεν γνωρίζουν τη γλώσσα των νέων δεν είναι μια σύντομη αναφορά σε έναν σιωνιστή αλλά αργκό για το Εβραίος».
Κύριε Φόστερ κάνετε λάθος. Το Zio είναι μια σαφής αναφορά σε έναν σιωνιστή, προφανώς είστε ένας τέτοιος, αν ο γιος σας είναι ή δεν είναι, δεν έχω ιδέα. Η συμβουλή μου προς εσάς, τώρα, που αποφάσισατε να κάνετε οικονομία από τους Εργατικούς, είναι να χρησιμοποιήσετε αυτά τα επιπλέον σέκελ στην τσέπη σας για να εξαγοράσετε αυτό το «κορυφαίο πανεπιστήμιο.» Στη συνέχεια, μπορείτε να αποβάλετε απλά όλους τους λευκούς άνδρες Goyim μαζί με τους δύο Αντι-σιωνιστές Εβραίους. Μια τέτοια προοδευτική κίνηση είναι συμβατή με το εβραϊκό μίσος για τους Goyim και στερεί στους Goyim από ένα πολιτικό πρόγραμμα. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτό το σχέδιο θα κάνει το πανεπιστήμιο ένα ασφαλές καταφύγιο για τον γιο σας και άλλους νεαρούς Εβραίους.
ΠΗΓΗ: Gilad Atzmon, Corbyn’s Labour is not a Party, More Like Occupied Territory , 11.04.2016
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου