"ΤΕΡΑΤΟΜΗΧΑΝΕΣ" ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ

Στάλιν και Χίτλερ, μαριονέτες της Αόρατης Διεθνούς, σε μία ανεπανάληπτη(;) παρτίδα σκάκι. Στόχος η εξολόθρευση εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών και η αέναη ανοικοδόμηση της Ευρώπης εκ θεμελίων.

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com 

«Την απόφαση να συγκεντρώσουν το μεγαλύτερο όγκο δυνάμεων μετά το τέλος της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου στα σύνορα με τη Ρωσία, έλαβαν τα 28 μέλη του ΝΑΤΟ, με το διήμερο συμβούλιο που έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, αυτή η απόφαση αποτελεί μία «απάντηση προς το Κρεμλίνο, το οποίο θα πρέπει να μάθει την ισορροπία μεταξύ της άμυνας και του διαλόγου».

Το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών των μελών του ΝΑΤΟ είχε διάρκεια δύο ημερών. Στην ατζέντα υπήρχαν τα θέματα της Ρωσίας, του Ισλαμικού Κράτους και το Προσφυγικό. Το μεγαλύτερο μέρος αναλώθηκε στην κρίση που διαφαίνεται με τη Ρωσία και τις απειλητικές «κορόνες» από τον πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, καθώς και τα τελευταία «θερμά» επεισόδια στη Βαλτική, αλλά και σε άλλα σημεία κατά μήκος των ρωσικών συνόρων, με βρετανικά και αμερικανικά πολεμικά σκάφη».

 (Από την τρέχουσα ειδησεογραφία. Θεωρήστε το άσχετο) 

«Γύρω από το τραπέζι της διάσκεψης οι εκδηλώσεις χαράς ήταν ενθουσιώδεις και ακολούθησαν πολλές προπόσεις. Ο Στάλιν έκανε αυθόρμητα πρόποση προς τιμήν του Φύρερ λέγοντας: «Γνωρίζω πόσο πολύ το γερμανικό έθνος αγαπάει τον Φύρερ του, για αυτό και θα ήθελα να πιώ στην υγειά του». Από όλα αυτά, μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής απλούστατο ηθικό δίδαγμα: «Η εντιμότητα είναι η καλύτερη πολιτική»!

(«Δηλητηριώδες» σχόλιο του Τσώρτσιλ για την υπογραφή του Συμφώνου μη Επίθεσης μεταξύ Στάλιν και Χίτλερ, τον Αύγουστο του 1939. Θεωρήστε το σχετικό).

Το ερώτημα ταλάνισε πανεπιστημιακές έδρες αλλά και ανεξάρτητους ιστορικούς ερευνητές: Ήταν τόσο αφελής ο Χίτλερ ώστε να πιστέψει ότι θα μπορούσε η Ναζιστική Γερμανία να αντιμετωπίσει τις ορδές των Σοβιετικών στρατιωτών, το ανάγλυφο της Ρωσικής και Σιβηρικής ενδοχώρας και τις αρκτικές συνθήκες, που επικρατούσαν τους περισσότερους μήνες του χρόνου, στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου; Θα μπορούσε άραγε, για οποιοδήποτε λόγο, να υποπέσει στην ίδια θανάσιμη παγίδα του διπλού μετώπου στο οποίο είχε υποπέσει η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία της αυτοκρατορικής Γερμανίας στον Α΄ Π.Π.;

Από την άλλη πώς είναι δυνατόν να τροφοδοτούσε ο Στάλιν με πρώτες ύλες τη ναζιστική Γερμανία, για τη βαριά βιομηχανία της, και μάλιστα το τελευταίο δρομολόγιο του τραίνου να γίνει το προηγούμενο βράδυ της γερμανικής επίθεσης, στις 22 Ιουνίου του 1941; Επρόκειτο για τα παραλειπόμενα του Συμφώνου Μολότωφ – Ρίμπεντροπ του 1939, ή απλώς ο Στάλιν δεν κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο και συνέχιζε να στέλνει πρώτες ύλες στον Χίτλερ; Να πως εξηγούσε το 1948 την κατάσταση ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στον 1^ο τόμο του πολύκροτου έργου του «Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», με τίτλο “TheGatheringStorm”:

«Το Σύμφωνο Μη Επίθεσης και η μυστική συμφωνία υπογράφηκαν αργά τη νύχτα της 23^ης Αυγούστου (1939). Παρά τα όσα έχουν καταγραφεί αμερόληπτα σε αυτό το κεφάλαιο, μόνο η ολοκληρωτική και τυραννική φύση των καθεστώτων και στις δύο χώρες μπορούσε να αντιμετωπίσει τη γενική κατακραυγή από μία τόσο ειδεχθή πράξη. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος από τους δύο, ο Χίτλερ ή ο Στάλιν, την απεχθανόταν περισσότερο. Και οι δύο γνώριζαν ότι ήταν απλώς μία προσωρινή λύση. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες και στα δύο πολιτικά (;) συστήματα ήταν θανάσιμοι. Δίχως αμφιβολία ο Στάλιν αντιλαμβανόταν ότι ο Χίτλερ δεν θα ήταν τόσο επικίνδυνος εχθρός για τη Ρωσία έπειτα από ένα χρόνο πολέμου με τις Δυτικές Δυνάμεις. Ο Χίτλερ ακολουθούσε τη μέθοδό του: «Μία χώρα την κάθε φορά». Το γεγονός όμως ότι μία τέτοια συμφωνία ήταν εφικτή φανερώνει την παταγώδη αποτυχία της βρετανικής και γαλλικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας για πολλά χρόνια».

ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ

Ο καθηγητής Antony Sutton με τα βιβλία του, τις εμπεριστατωμένες έρευνες και τις ομιλίες του απέδειξε με ποιόν τρόπο μία κλειστή κάστα τραπεζιτών και βιομηχάνων στις ΗΠΑ και πιστωτές του City του Λονδίνου δημιούργησαν και χρηματοδότησαν από την αρχή τρεις υποτιθέμενους εχθρούς της χρηματοπιστωτικής διεθνούς, τη Μπολσεβίκικη Ρωσία, τη Ναζιστική Γερμανία και τον Fabian σοσιαλισμό του FranklinDelanoRoosevelt, με την επινόηση του NewDeal. (Στην εγχώρια εκδοχή του «το συμβόλαιο με το λαό» του Ανδρέα Παπανδρέου, ή αλλιώς «Γκοβότσο προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα» του Αλέκου Σακελλάριου).

Όμως ο Sutton δεν ήταν ο μόνος που απέδειξε τη μεγάλη πλάνη στο παγκόσμιο βασίλειο της αυταπάτης. Ο CharlesHigamεξέδωσε το 1983 το βιβλίο “TradingwiththeEnemy: TheNazi-AmericanMoneyPlot 1933-1949”, το οποίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά με το τίτλο «Αμερικανο-Ναζιστική συνωμοσία». Γράφει ο Higam:

«Έτσι, λοιπόν, σοκαρίστηκα ανακαλύπτοντας ότι ορισμένοι από τους μεγαλύτερους ηγέτες των αμερικανικών πολυεθνικών, συνεργάζονταν με ναζιστικές οργανώσεις πριν και μετά το Περλ Χάρμπορ, όπως λόγου χάρη με την  Άι Τζι Φάρμπεν, το κολοσσιαίο ναζιστικό βιομηχανικό τραστ, που δημιούργησε το Άουσβιτς. Οι ηγέτες αυτοί συνδέονταν μεταξύ τους μέσω μίας οργάνωσης, που την ονόμασαν Αδελφότητα. Καθένας απ’ αυτούς τους μεγαλόσχημους επιχειρηματίες συνδέονταν με τους άλλους, μέσα από κάποια αλληλένδετα διευθυντικά αξιώματα ή οικονομικές πηγές. Όλοι τους αντιπροσωπεύονταν διεθνώς από τη Νάσιοναλ Σίτι Μπανκ ή από την Τσέιζ Νάσιοναλ Μπάνκ, καθώς και από τους ναζήδες δικηγόρους Γκέρχαρντ Βέστρικ και δόκτορα Χάινριχ Άλμπερτ. Όλοι τους συνδέονταν στενά με τον περιβόητο ναζιστή οικονομολόγο Έμιλ Πουλ, ο οποίος διηύθυνε τη Ράιχσμπανκ του Χίτλερ, καθώς και την Τράπεζα Διεθνών Διευθετήσεων. Όλοι τους αυτοί οι μεγιστάνες εμφορούνταν από μία κοινή ιδεολογία: να συνεχίσουμε τις δουλειές μας, όπως παλιά. Δεμένα μεταξύ τους με ταυτόσημες αντιδραστικές ιδέες τα μέλη της Αδελφότητας αναζητούσαν ένα κοινό μέλλον, κάτω από τη φασιστική κυριαρχία, δίχως να λογαριάζουν ιδιαίτερα ποιος παγκόσμιος ηγέτης θα μπορούσε να βοηθήσει καλύτερα αυτή τη φιλοδοξία τους».

Ο Viktor Suvorov, πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Σοβιετικού Στρατού, στο βιβλίο του «ΣΤΑΛΙΝ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΕΔΙΟ - Πώς ο Στάλιν σχεδίασε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου», αποκαλύπτει με ποιόν τρόπο ο Στάλιν έχασε για λίγες ημέρες την ευκαιρία να εξαπολύσει πρώτος επίθεση εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας. Από το σχόλιο της έκδοσης: «Ο Στάλιν θεωρούσε την εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ως τη δύναμη η οποία θα πολεμούσε και θα αποδυνάμωνε τις ασθενείς καπιταλιστικές χώρες, ούτως ώστε οι Σοβιετικές στρατιές να μπορούν μετά να σαρώσουν όλη την Ευρώπη… Ο Suvorov διατείνεται πως αφότου η Γερμανία κατέκτησε την Πολωνία, νίκησε τη Γαλλία, και άρχισε να προετοιμάζεται για μία εισβολή στη Μεγάλη Βρετανία, οι υπηρεσίες πληροφοριών του Χίτλερ εντόπισαν τις προετοιμασίες της Σοβιετικής Ένωσης για έναν μεγάλο πόλεμο κατά της Γερμανίας. Υποστηρίζει πως αυτό οδήγησε στο σχέδιο προληπτικού πολέμου εκ μέρους της Γερμανίας και στην εισβολή στην ΕΣΣΔ».

Τον Ιούνιο του 1941, οι γερμανικές στρατιές είχαν σαρώσει όλη την Ευρώπη (Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Δανία, Νορβηγία, Βέλγιο, Γαλλία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα). Σε καμία χώρα δεν υπήρχε τακτικός στρατός, κυβέρνηση, κοινοβούλιο. Ο Χίτλερ έμοιαζε να παίζει το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου», για την επικείμενη προέλαση του σοβιετικού MEGA – στρατού με στόχο την επιβολή της κομμουνιστικής επανάστασης και την κατάληψη ολόκληρης της Ευρώπης. Γράφει ο Suvorov:

«Ο Στάλιν ήξερε ότι ο διμέτωπος πόλεμος σήμαινε αυτοκτονία για τον Χίτλερ. Υπολόγισε ότι ο Χίτλερ δεν θα αυτοκτονούσε ξεκινώντας έναν πόλεμο στα ανατολικά χωρίς πρώτα να έχει τελειώσει τον πόλεμο στα δυτικά. Ο Στάλιν περίμενε να αποβιβαστούν τα Γερμανικά σώματα πάντσερ στη Βρετανία. Στο μεταξύ έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να πείσει τον Χίτλερ για την επιθυμία του για ειρήνη. Αυτός ήταν ο λόγος που τα Σοβιετικά αντιαεροπορικά πυροβόλα δεν έβαλαν κατά των Γερμανικών αεροσκαφών που παραβίαζαν τον Σοβιετικό εναέριο χώρο… Αν ο Στάλιν είχε πετύχει να πείσει τον Χίτλερ ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν ουδέτερη, τότε ο κύριος όγκος των Γερμανικών δυνάμεων θα είχε εμπλακεί σε σφοδρές μάχες προσπαθώντας να αποβιβαστεί στα Βρετανικά νησιά, αφήνοντας πρακτικά απροστάτευτη ολόκληρη την Ευρώπη και ώριμη να «απελευθερωθεί» από τον Κόκκινο Στρατό». (Σ.Σ.: όπως ακριβώς «απελευθερώθηκαν» στο τέλος του πολέμου οι χώρες του λεγόμενου «Ανατολικού Μπλοκ» ή του «Σιδηρούν Παραπετάσματος».

ΧΥΜΑ ΚΑΙ «ΤΣΟΥΒΑΛΑΤΑ»

Ο Suvorovείναι «ανελέητος» και αποδεικνύει τα γραφόμενά του: «Ο Στάλιν είχε βοηθήσει τον Χίτλερ να ανέβει στην εξουσία και τον μεταμόρφωσε, σύμφωνα με τα λόγια του Στάλιν, σε ένα πραγματικό «Παγοθραυστικό» το οποίο θα πυροδοτούσε την παγκόσμια επανάσταση στην Ευρώπη. Ο Στάλιν ωθούσε συνεχώς αυτό το Παγοθραυστικό της επανάστασης. Ο Στάλιν ζητούσε από τους Γάλλους και από άλλους κομμουνιστές να αφήσουν το Παγοθραυστικό να συντρίψει την Ευρώπη. Ο Στάλιν εφοδίαζε το Παγοθραυστικό με οτιδήποτε χρειαζόταν για μία νικηφόρα προέλαση. Ο Στάλιν έκλεινε τα μάτια του σε όλα τα εγκλήματα που διέπρατταν οι Γερμανοί. Ο Χίτλερ είχε μαντέψει το σχέδιο του Στάλιν. Αυτός ήταν ο λόγος που ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε καταστροφικά για τον Στάλιν: πήρε μόνο τη μισή Ευρώπη»!

Ο Suvorovισχυρίζεται ότι η γερμανική επίθεση βρήκε τον σοβιετικό στρατό σε επιθετική διάταξη και όλες τις μονάδες πολεμικού υλικού υποστήριξης κοντά στα σύνορα. Τα μεγέθη του σοβιετικού στρατού ήταν εξωπραγματικά. Ο Στάλιν μέσα σε μία εβδομάδα κινητοποίησε 10 εκατομμύρια στρατιώτες, ενώ η περιοχή πέρα από την οροσειρά των Ουραλίων έμοιαζε σαν μία τεράστια χοάνη που «ξερνούσε», σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, χιλιάδες αεροσκάφη και άρματα μάχης. Το 1943, στην επική αρματομαχία του Κούρσκ οι Γερμανοί πίστευαν ότι με τα Tigerθα κέρδιζαν τη μάχη. Αλλά τα σοβιετικά άρματα μάχης ήταν ατελείωτα! Στο Στάλινγκραντ χάθηκαν δύο εκατομμύρια ζωές. Οι Γερμανικές στρατιές εκμηδενίστηκαν με πάνω από 1.200.000 νεκρούς. Οι Σοβιετικοί έχασαν 800.000 άνδρες! Από το 1942 οι Γερμανοί είχαν στείλει στο ανατολικό Μέτωπο 197 μεραρχίες. Ο Βενιζέλος με μία μεραρχία ήθελε να πάρει τη Σμύρνη και με 12 μισές μεραρχίες τη Μικρά Ασία!

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Ο Μπολσεβικισμός «τρεφόταν» πάντοτε από τον πόλεμο, την καταστροφή και την κοινωνική και οικονομική κατάπτωση. Όταν ξέσπασαν τα επεισόδια στο Πέτερσμπουργκ, στις 9 Ιανουαρίου του 1905 - στη μεγάλη «δοκιμή» της μετέπειτα «Οκτωβριανής» επανάστασης του 1917 -  το Τσαρικό καθεστώς βρισκόταν σε δυσχερή θέση εξαιτίας του πολέμου με την Ιαπωνία, που είχε ξεσπάσει ένα χρόνο πριν, με την αιφνιδιαστική επίθεση στη ρωσική ναυτική βάση του Πόρτ Άρθουρ, και εξαιτίας μίας πρωτοφανούς πολυετούς κοινωνικής αναταραχής, με απεργίες, διαδηλώσεις και δολοφονίες. Η ανέξοδη κατηγορία περί «θεωριών συνομωσίας» ήταν αυτή που εξάλειψε από την τρέχουσα ιστορική αφήγηση, τον ισχυρισμό ότι ο ρωσο-ιαπωνικός πόλεμος, και το αποτέλεσμά του, είχαν προβλεφθεί γιατί είχαν προσχεδιαστεί και χρηματοδοτηθεί από τις δυνάμεις του Χρήματος για την εξυπηρέτηση οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων, με την «κατεδάφιση» του Τσαρικού καθεστώτος.

Ο ρωσικός στρατός και το ναυτικό είχαν υποστεί συντριπτικές ήττες, με αποκορύφωμα την ολοκληρωτική καταστροφή του ρωσικού στόλου της Βαλτικής στη ναυμαχία της Τσουσίμα στα τέλη Μαϊου 1905. Για να φθάσουν τα ρωσικά πολεμικά στην Άπω Ανατολή ταξίδευαν 7 μήνες, διανύοντας 18.000 μίλια. Το σοκ από τον αφανισμό του στόλου οδήγησε μεταξύ άλλων και στην ανταρσία του θωρηκτού Ποτέμκιν τον επόμενο μήνα.

Το κλίμα που είχε δημιουργηθεί στη Ρωσία ήταν εκρηκτικό, με διαδηλώσεις, απεργίες, δολοφονίες πολιτικών κλπ. και στις 13 Οκτωβρίου του 1905 δημιουργείται το πρώτο σοβιέτ ή αλλιώς το συμβούλιο των εργατικών αντιπροσώπων. Ο εξτρεμισμός των σοσιαλιστικών κομμάτων είχε τρομάξει τους μετριοπαθείς και το κίνημα είχε διασπαστεί. Το τσαρικό καθεστώς καταφέρνει να σωθεί από την χρεοκοπία και την πτώχευση μ’ ένα τεράστιο δάνειο, κατόπιν εορτής, 2,5 δις φράγκων από τη Γαλλία τον Απρίλιο του 1906. Με οικονομικούς όρους, η επανάσταση του 1905 είχε πετύχει.

Όμως, παρά την επιτυχημένη «δοκιμή» η Μπολσεβίκικη επανάσταση του 1917 στη Ρωσία πέτυχε ελέω …Γερμανών. Η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Γερμανίας, υπό τον στρατηγό Ludendorff, το υπουργείο εξωτερικών και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες συμφώνησαν, τον Μάρτιο του 1917, να στείλουν στη Ρωσία τον Λένιν και άλλα 31 πρωτοκλασάτα στελέχη των Μπολσεβίκων μέσα σε «σφραγισμένο» βαγόνι καθώς η πτώση του τσάρου, ένα μήνα πριν με την επανάσταση Κερένσκι, δεν οδήγησε στην πολυπόθητη έξοδο της Ρωσίας από τον πόλεμο. Το «πριβέ» τραίνο με τους επαγγελματίες επαναστάτες από την Ελβετία διέσχισε τη Γερμανία το βράδυ της 10^ης με 11^ης Απριλίου, και τον Οκτώβριο του ιδίου έτους ο στρατηγός έβλεπε τα θεαματικά αποτελέσματα, που οδήγησαν στη διάσκεψη ειρήνης στο Μπρέστ Λιτόφσκ, στις 22 Δεκεμβρίου 1917. Αλλά ο Λένιν και ο Τρότσκι κωλυσιεργούσαν και δεν υπέγραφαν. Κέρδιζαν χρόνο και μόνον στις 3 Μαρτίου του 1918, όταν μπήκαν οι υπογραφές, μπόρεσαν οι Γερμανοί να απαγκιστρώσουν τις δυνάμεις τους για το δυτικό μέτωπο, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά γιατί έχασαν τον πόλεμο. Μέχρι την υπογραφή της συμφωνίας οι Αμερικανοί είχαν μεταφέρει στην Ευρώπη, περισσότερους από ένα εκατομμύριο στρατιώτες.

Ο αρχιστράτηγος των γερμανικών δυνάμεων και ιθύνων νους των κινήσεων του γερμανικού στρατού, από τον Αύγουστο του 1916 έως και το φθινόπωρο του 1918, ErichLudendorff κατάλαβε πολύ γρήγορα το λάθος του και το 1919, ούτε ένα χρόνο μετά τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου, κυκλοφόρησε την «απολογία» του για τα πεπραγμένα στη διάρκεια των επιχειρήσεων και βεβαίως αναφέρθηκε και στην υπόθεση Λένιν, για την οποία έγραψε ότι στέλνοντας τον Λένιν στη Ρωσία, η Γερμανία είχε αναλάβει μία πολύ σοβαρή ευθύνη και ότι είχαν υποτιμήσει τον κίνδυνο εξάπλωσης της «πανούκλας» και δυτικά! Κατηγόρησε τον Joffe, τον πρέσβη των μπολσεβίκων στο Βερολίνο ότι είχε οργανώσει την εξέγερση του Νοεμβρίου του 1918, αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου. Αλλά τόνισε ότι οι κύριοι υποκινητές της προπαγάνδας της δυσαρέσκειας στη Γερμανία ήταν οι Σύμμαχοι.

Εν κατακλείδι οι Γερμανοί «έφτιαξαν» τελικώς, δια του Λένιν, τον Στάλιν και ο Στάλιν τους το ανταπέδωσε «φτιάχνοντας» τον …Χίτλερ! Και όλοι μαζί αιματοκύλησαν, για μία ακόμη φορά, τους λαούς της Ευρώπης. Στους δύο «αναίτιους» παγκοσμίους πολέμους και τις ενδιάμεσες «επαναστάσεις» εξοντώθηκαν περισσότερα από 150 εκατομμύρια Ευρωπαίων πολιτών. Αυτό το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ των Χριστιανικών ευρωπαϊκών λαών διδάσκεται στα σχολεία;

το είδα