Το έργο πλέον είναι γνωστό και στους ηλίθιους. Η Βουλή δεν είναι τίποτα άλλο από μια τεράστια οθόνη ρωμαϊκής αρένας, με ψεύτικους μονομάχους: Με μονομάχους φραστικών πυροτεχνημάτων, τελετουργικών παληκαρισμών και λεονταρισμών και κυρίως ασύστολου ψεύδους…
Τα πρωτεία και μάλιστα με ρεκόρ όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε παγκόσμιο, τα έχει η «αριστερή» κυβέρνηση, με ασυναγώνιστο ρέκοντμαν τον Τσίπρα: Το ασύστολο ψεύδος σε μορφές κυνικής και κομπάζουσας αυθάδειας…
Το πολιτικό σχήμα του Τσίπρα είναι: Ψεύδος, ψεύδος και πάλι ψεύδος.
Ο Τσίπρας έχει ξεπεράσει και τους ιστορικούς μετρ του ψεύδους: Μητσοτάκη (πατήρ), Σαμαρά και Βενιζέλο.
Ο Τσίπρας συνδυάζει τον κυνισμό και τη σοβαροφάνεια του Μητσοτάκη, την αλαζονεία του Σαμαρά και τη θεατρική μοχθηρία του Βενιζέλου…
Η θεατρική στρατηγική της «αριστερής» κυβερνητικής ΑΠΑΤΗΣ συνίσταται σε τούτο: Στην επικάλυψη των δικών τους ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ με τα εγκλήματα των προγενέστερων.
Προσπαθούν, δηλαδή, να συμψηφίσουν τα δικά τους
δωσίλογα εγκλήματα με τα εγκλήματα των προηγούμενων κυβερνητικών ανδρεικέλων.
Για αυτό θορυβούν θεατρικά εναντίον των προηγούμενων κυβερνήσεων, για τα εγκλήματά τους, παρασιωπώντας δολίως ότι ΟΧΙ μόνο ξέπλυναν αυτά τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, αλλά τα συνέχισαν στον υπερθετικό βαθμό.
Εδώ η «αριστερή» δολιότητα δεν συμψηφίζει απλώς το ένα έγκλημα με το άλλο (ξεχνώντας ότι ο συμψηφισμός των εγκλημάτων είναι και αυτός έγκλημα), αλλά χρησιμοποιεί αυτόν τον συμψηφισμό για να διαπράξει ακόμα μεγαλύτερα ΕΞΚΛΗΜΑΤΑ, για να ολοκληρώσει την καταστροφή και τις ΕΝΤΟΛΕΣ του 4ου Ράιχ, να δώσει τις χαριστικές βολές στην ελληνική κοινωνία και στο λαό της…
Γι αυτό η κυβέρνηση αυτή της «αριστερής» ΑΠΑΤΗΣ θα περάσει στην ιστορία σαν ολοκληρωτικό ΕΓΚΛΗΜΑ, σαν κυβέρνηση του απόλυτου ΟΛΕΘΡΟΥ και της ΦΡΙΚΗΣ…
Όλες οι παραστάσεις που δίνει στη Βουλή και στο τηλεοπτικό θέαμα αυτή η κυβέρνηση είναι παραστάσεις απόλυτης και θορυβώδους ΑΠΑΤΗΣ…
Και η παράσταση του Σκουρλέτη εναντίον της παρακρατικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, τέτοια ήταν: Χρησιμοποιούμε το παρακρατικό αυτό, «φασιστικό» σκιάχτρο, όχι μόνο για να ξεπλύνουμε τη δική μας ΥΠΟΤΑΓΗ στο σύγχρονο ΦΑΣΙΣΜΟ του 4ου Ράιχ, αλλά και για να επικαλύψουμε, μέσα από τις «ηρωικές» μας πόζες και τα θορυβώδη, «αντιφασιστικά» ρητορικά μας σχήματα, το ΕΓΚΛΗΜΑ της ψήφισης του αντί-ασφαλιστικού εκτρώματος.
Το παίζουμε «ήρωες» κατά της Χρυσής Αυγής για να καλύψουμε τις δικές μας «φασιστικές» ακαθαρσίες: Τέτοιο δόλιο πολιτικό θέατρο…
Βεβαίως το θέατρο που παιζόταν (χθες) ΕΝΤΟΣ της Βουλής, παιζόταν και ΕΚΤΟΣ της Βουλής: Στις θεατρικές παραστάσεις των ποικίλων εργατοπατέρων (συνδικαλιστικών και πολιτικών).
Παρελάσεις και φιέστες και «ηρωικά» κλισέ ρητορειών «επαναστατικής» κατανάλωσης ήταν κι αυτά τα ΕΚΤΟΣ Βουλής: Αντίστοιχα στην ουσία τους με αυτά τα ΕΝΤΟΣ Βουλής.
Θέατρο ΨΕΔΟΥΣ και στις δύο αρένες: Της Βουλής και του δρόμου!!!
Θέατρο κοινοβουλευτικού ψεύδους στη Βουλή, θέατρο «αγωνιστικού» ψεύδους έξω…
Το παρακρατικό «σκιάχτρο» το ίδιο, με άλλα χρώματα: Η συμμορία της Χρυσής Αυγής εντός Βουλής, η συμμορία των δήθεν αναρχικών κουκουλοφόρων εκτός Βουλής.
Αυτό το κουκουλοφόρικο παρακράτος, το γνωστό πλέον σε ΟΛΟΥΣ για το σκηνοθετημένο προβοκατόρικο ρόλο του (από τις μυστικές υπηρεσίες) δεν αποτελεί απλώς το άλλοθι των κατασταλτικών μηχανισμών για τη διάλυση των διαδηλώσεων, αλλά και το άλλοθι των ποικίλων και πολύχρωμων γραφειοκρατών (συνδικαλιστικών και πολιτικών) για να συγκαλύψουν τα δικά τους παιχνίδια και κυρίως τούτο: Ότι εμπορεύονται τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ότι τις οργανώνουν για να τις εμπορευτούν, ότι δεν έχουν καμία διάθεση για ΑΓΩΝΑ και κλιμάκωση των αγώνων, για ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με την κυβέρνηση…
Τη φιλοσοφία της φιέστας και των παρελάσεων καλύπτουν οι γραφειοκράτες των συνδικάτων, του ΚΚΕ και λοιπών, με το άλλοθι των «αναρχικών» προβοκατόρων…
Εάν είχαν πράγματι την πολιτική φιλοσοφία, τη βούληση και τη θέληση για ΑΓΩΝΑ (και ΟΧΙ αυτή των θεατρικών παρελάσεων και των πανηγυριών) θα ΟΡΓΑΝΩΝΑΝ τους απεργιακούς αγώνες και τις διαδηλώσεις με άλλο πνεύμα: Με ΕΝΩΤΙΚΟ και συγκρουσιακό πνεύμα, με κεντρικό αίτημα τη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΕΙΑ διαρκείας για την ΠΤΩΣΗ αυτής της μακάβριας κυβέρνησης, καθώς και με τις ανάλογες οργανωτικές μορφές (Εργατικές και Λαϊκές Συνελεύσεις, Απεργιακές Επιτροπές, Επιτροπές Δράσης, Επιτροπές Περιφρούρησης και πολλά άλλα).
Εάν ΟΛΟΙ αυτοί οι πολιτικοί έμποροι των λαϊκών εκδηλώσεων, των κινημάτων και της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, θέλανε, πράγματι, να σταματήσουν τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ της κυβέρνησης, θα οργάνωναν ΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ της λαϊκή ΟΡΓΗ, θα ήταν έτοιμοι για ΟΛΑ…
ΤΟΤΕ καμία κυβερνητική προβοκάτσια «αναρχικών» δεν θα μπορούσε να στηθεί…
Σε εορταστικά πανηγύρι, σε φιέστες και απεργιακές παρελάσεις τα προβοκατόρικα παιχνίδια της κυβέρνησης, του κράτους και του παρακράτους, είναι στην ημερησία διάταξη, ακριβώς για να διαλύουν ειρηνόφιλες και εμπορικές φιέστες, να σκορπούν την απογοήτευση στο λαό και να δίνουν «αγωνιστικό» άλλοθι στους «αντικυβερνητικούς» γραφειοκράτες: Τους ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟΥΣ κι αυτούς στο κατοχικό καθεστώς…
Γι αυτό ΠΟΤΕ δεν καταγγέλλουν ΟΛΟΙ αυτοί, ΑΝΟΙΚΤΑ, ότι οι «αναρχικοί» με τις κουκούλες είναι «ομάδες» κρούσης του κράτους, του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών.
Γι αυτό η ομάδα του Λαφαζάνη βγάζει τέτοιες ανόητες και ρουτινιέρικες ανακοινώσεις:
«Απρόκλητα οι σιδερόφρακτες και πολυπληθέστατες διμοιρίες των ΜΑΤ, με αφορμή τους ''αναρχικούς'', άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό μπροστά από τη Βουλή στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών στην κατάμεστη λεωφόρο Αμαλίας βροχή από δακρυγόνα και βόμβες κρότου λάμψης τόσο από τον αέρα όσο και στο έδαφος».
Οι άνθρωποι αυτοί, συνεχιστές της φιλοσοφίας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ. Δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι αυτοί οι «αναρχικοί» είναι μέρος του προβοκατόρικου παιχνιδιού, που χρησιμοποιούνται σε αθωράκιστες (πολιτικά και οργανωτικά) λαϊκές παρελάσεις και σε περιόδους όπου υπάρχει ο κίνδυνος η συσσωρευμένη λαϊκή ΟΡΓΗ να …ανακαλύψει τον σπινθήρα έκρηξης…
Αυτοί οι γραφειοκράτες και έμποροι της λαϊκής ΟΡΓΗΣ όχι μόνο μοχθούν για να μην υπάρξει ο σπινθήρας της λαϊκής έκρηξης, αλλά και χρησιμοποιούν τους προβοκάτορες με τις κουκούλες για να συγκαλύψουν τη δική του ΥΠΟΤΑΓΗ στη «νομιμότητα» της κατοχικής κυβέρνησης και του 4ου Ράιχ…
Αν είναι δυνατόν σε τέτοιες εκρηκτικές πολιτικές καταστάσεις, όταν ο λαός δολοφονείται, καθημερινά και ανελέητα, να διαλύεται μια παλλαϊκή κινητοποίηση, από μια ομάδα προβοκατόρων…
Και μόνο αυτό δείχνει το χαρακτήρα και την οργάνωση τέτοιων κινητοποιήσεων: Χαρακτήρας και οργάνωση φιέστας, θεάματος και πολιτικού εμπορίου…
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου