Οι κολοσσιαίες πολυεθνικές εταιρείες των ΗΠΑ, προετοιμάζουν το έδαφος της επεκτατικής τους πολιτικής σε κάθε μήκος και πλάτος της υφηλίου, μέσω δύο μεγάλων συμφωνιών, που προκαλούν θύελλα αντιδράσεων, κινούμενες σε ένα παντελώς αδιαφανές πλαίσιο, καθώς ελάχιστα στοιχεία γνωστοποιούνται από επίσημα χείλη: Την TTP (Διειρηνική Σχέση Συναλλαγών) και την TTIP (Διατλαντική Εταιρική Σχέση Συναλλαγών), με την πρώτη να έχει υπογραφεί ήδη στις 4 Φεβρουαρίου του 2016, και να αποτελεί ουσιαστικά προάγγελο της δεύτερης.
Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε φωτογραφίες της ζώνης επιρροής των
δύο συμφωνιών.
TΤP (ΗΠΑ, Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδάς, Χιλή, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Βιετνάμ)
Τα οφέλη τα οποία ευαγγελίζονται ότι θα προσφέρουν οι συγκεκριμένες συμφωνίες αφορούν τις ευκαιρίες για ισχυρότερη ανάπτυξη, και μία διευρυμένη και ανταγωνιστικότερη αγορά εργασίας. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η ισχυροποίηση των πολυεθνικών εταιρειών, αναλαμβάνοντας ένα ρόλο «κράτος εν κράτει», αφού τους δίδεται το δικαίωμα παρέμβασης στην κρατική νομοθεσία, σε περίπτωση που θίγονται τα συμφέροντά τους!
Πιο συγκεκριμένα, η αρχή του μηχανισμού της ασυλίας, που ουσιαστικά αποκτούν, είναι η χορήγηση του δικαιώματος στις εταιρείες να μηνύουν τις κυβερνήσεις και τους αντίστοιχους κυβερνητικούς οργανισμούς μιας χώρας, που έχει νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις προσκρουόμενες στα εταιρικά κέρδη. Για παράδειγμα, οι απαγορεύσεις της Γαλλίας σχετικά με τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι, σύμφωνα με τις «συνεργασίες», «περιορισμός του εμπορίου» που προσκρούει στα εταιρικά κέρδη!
Οι «συμπράξεις» αυτές συστήνουν «δικαστήρια», που στελεχώνονται από εταιρείες που βρίσκονται εκτός των δικαστικών συστημάτων ενός κυρίαρχου κράτους, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι παύει πλέον η έννοια «κυρίαρχο κράτος». Κι αυτό αιτιολογείται επίσης από το γεγονός ότι οι αγωγές δικάζονται, από αντίστοιχα εταιρικά δικαστήρια. Κοντολογίς η εταιρεία γίνεται και δικαστής και ένορκος και εισαγγελέας! Δεν μπορεί να χάσει! Οι συνεργασίες αυτές αποτελούν μία άτυπη και σκιώδη μορφή κράτους, κατέχοντας, όμως, ισχυρότερες εξουσίες από κάθε νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση.
Μπορούμε εύλογα να αναρωτηθούμε το πόσα χρήματα πληρώθηκαν από τις εταιρείες στους εκπροσώπους των χωρών με σκοπό να υλοποιήσουν αυτές τις συμφωνίες και πόσα ακόμα χρήματα θα ξοδεύτηκαν για την δωροδοκία νομοθετών, προκειμένου να τις νομιμοποιήσουν. Κανένας εκπρόσωπος κυβέρνησης ή δικαστικού σώματος που θα είχε πάνω του έστω και ψήγματα πολιτικής ακεραιότητας και πατριωτισμού δεν θα έδινε το «πράσινο φως» για την υλοποίησή τους.
Πέραν τούτων, όσον αφορά την Ελλάδα, η επικείμενη Διατλαντική συμφωνία αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά τομείς του εμπορίου, καθώς θέτει σε κίνδυνο διάφορα Ελληνικά αγροτικά προϊόντα, τα οποία κατοχυρώθηκαν ως προϊόντα με ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) και την εξαγωγή τους στις ΗΠΑ. Πολύ σοβαρές επιπτώσεις αναμένεται να έχει και στους εργασιακούς τομείς, κάτι το οποίο θα αναλύσουμε σε μελλοντικό μας κείμενο.
Δείτε αποσπάσματα άρθρων από τον ξένο Τύπο που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου