του Tom Retterbush
Η Ισλανδική Επανάσταση επίτηδες αγνοήθηκε από τα μεγάλα ΜΜΕ παγκοσμίως και θα είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητη στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού αν δεν ήταν το Facebook , το Twitter, οι Μπλόγκερς και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι Ισλανδοί που πέταξαν πέτρες στο κοινοβούλιο το 2009 ζητώντας από τους ηγέτες και τους τραπεζίτες να απαντήσουν για τα οικονομικά και την οικονομική κατάρρευση της χώρας, δρέπουν τώρα τα οφέλη από την οργή τους. Από το τέλος του 2008, οι τράπεζες του νησιού έχουν διαγράψει δάνεια ύψους ίσου με το 13% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), την άμβλυνση των επιβαρύνσεων του χρέους σε πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα, αλλά ήταν σύμφωνα με την Ισλανδική Ένωση Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών.
"Θα μπορούσαμε να πούμε με ασφάλεια ότι η Ισλανδία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην ελάφρυνση του χρέους των νοικοκυριών", δήλωσε ο Lars Christensen, επικεφαλής αναδυόμενων αγορών οικονομολόγος της Danske Bank Α/S στην Κοπεγχάγη. "Η Ισλανδία ακολούθησε το παράδειγμα του τι απαιτείται σε μια κρίση. Κάθε οικονομολόγος θα συμφωνούσε με αυτό".
Τα βήματα του νησιού στην ανάσταση του από το 2008, όταν οι τράπεζες της Ισλανδίας χρεωκόπησαν με 85 δισεκατομμύρια δολάρια χρέος, αποδεικνύονται αποτελεσματικά. Η οικονομίας της Ισλανδίας φέτος θα ξεπεράσει τη ζώνη του ευρώ και τον ανεπτυγμένο κόσμο, κατά μέσο όρο, εκτιμά ο Οργανισμός για
την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη. Κοστίζει περίπου το ίδιο να ασφαλιστείς έναντι Ισλανδικής χρεωκοπίας όπως κάνει το Βέλγιο για να προφυλαχθεί από ένα πιστωτικό γεγονός. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου η κρίση χρέους είναι στο τρίτο έτος.
Τα νοικοκυριά του νησιού βοηθήθηκαν από μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των τραπεζών, οι οποίες εξακολουθούν να ελέγχονται εν μέρει από το κράτος, να διαγράψουν το χρέος που υπερβαίνει το 110% για τα στεγαστικά δάνεια. Συν τοις άλλοις, με μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου τον Ιούνιο του 2010 βρέθηκαν τα δάνεια που προσαρμόζονται σε ξένα νομίσματα να είναι παράνομα, δηλαδή τα νοικοκυριά δεν χρειάζεται πλέον να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους σε κορόνα.
Από το 1900 η συντριπτική πλειοψηφία του αμερικανικού πληθυσμού έχει ονειρευτεί λέγοντας «ΟΧΙ» στο Αντισυνταγματικό, διεφθαρμένο, τραπεζικό σύστημα των Rothschild/Rockefeller, αλλά κανείς δεν έχει τολμήσει να το κάνει. Γιατί ; Αν μόνο το ήμισυ των λαών, και το "1 %", οι οποίοι πληρώνουν την πλειοψηφία των φόρων, πουν όχι άλλο, η κυβέρνηση θα αλλάξει κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για μερικούς ανθρώπους να καταλάβουν, ότι απλώς χωρίς να δίνουν τα χρήματά τους, σε μεγάλες εταιρείες, οι οποίοι στη συνέχεια στέλνουν εργασίες, πνευματική ιδιοκτησία κ.λπ. σε offshore και προωθούν αντισυνταγματικά ρυθμίσεις και καταπατήσεις των δικαιωμάτων...Θα επιτύχουν περισσότερα από ότι αν χρησιμοποιήσουν βία. Με άλλα λόγια... ΕΡΕΥΝΑΤΕ που δίνετε κάθε δεκάρα! Είναι τόσο δύσκολο; Η αλήθεια του θέματος είναι... Κανείς, εκτός από τους Ισλανδούς, πρέπει να ήταν ο μοναδικός πολιτισμός στον πλανήτη που πραγματοποίησε αυτή την επιτυχία.
Όχι μόνο πέτυχαν, την ανατροπή των διεφθαρμένων κυβερνήσεων τους, αλλά συνέταξαν ένα Σύνταγμα, που θα το αποτρέψει από το να συμβεί ποτέ ξανά. Αυτό δεν είναι το καλύτερο μέρος... Το καλύτερο μέρος είναι ότι έχουν συλληφθεί όλες οι τραπεζικές μαριονέτες των Rothschild/Rockefeller, υπεύθυνες για το οικονομικό Χάος και κατάρρευση της Χώρας .
Πάει ακόμα καλύτερα, όταν 9 άτομα συνελήφθησαν στο Λονδίνο και το Ρέικιαβικ για ενδεχόμενη ευθύνη τους για την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας , κάτι που δεν φαίνεται δυνατό στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτές τις μέρες, πόσο μάλλον στην Ελλάδα.
Έχει γίνει μια επανάσταση χωρίς όπλα στην Ισλανδία, τη χώρα που φιλοξενεί παλαιότερη δημοκρατία του κόσμου (από το 930) και των οποίων οι πολίτες έχουν καταφέρει να επηρεάσουν την αλλαγή με τη μετάβαση σε διαδηλώσεις και χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια. Γιατί οι υπόλοιπες δυτικές χώρες δεν έχουν καν ακούσει γι 'αυτό;
Η πίεση από τους Ισλανδούς πολίτες όχι μόνο κατόρθωσε να ανατρέψει μια κυβέρνηση, αλλά και να αρχίσει τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος (σε εξέλιξη) και επιδιώκει να βάλει στη φυλακή αυτούς τους τραπεζίτες που είναι υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση στη χώρα. Όπως λέει και η παροιμία, αν ζητήσετε κάτι ευγενικά ότι είναι πολύ πιο εύκολο να το πάρετε.
Αυτή η ήσυχη επαναστατική διαδικασία έχει τις ρίζες της στο 2008, όταν η ισλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να κρατικοποιήσει τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες Landsbanki, Kaupthing και Glitnir, των οποίων οι πελάτες ήταν κυρίως Βρετανοί και από τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική.
Αφού το κράτος ανέλαβε, το επίσημο νόμισμα (κορώνα) έπεσε κατακόρυφα και το χρηματιστήριο ανέστειλε τη δραστηριότητά του μετά από μια κατάρρευση 76%. Η Ισλανδία πτώχευσε και να έσωσε την κατάσταση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έδωσε 2.1 δις. δολάρια ΗΠΑ και οι σκανδιναβικές χώρες βοήθησαν με ένα άλλο 2.5 δις ευρώ.
Μεγάλες μικρές νίκες των απλών ανθρώπων
Ενώ οι τράπεζες και οι τοπικές και ξένες αρχές αναζητούν απεγνωσμένα οικονομικές λύσεις , οι Ισλανδοί βγήκαν στους δρόμους με επίμονες καθημερινές διαδηλώσεις έξω από το κοινοβούλιο στο Ρέικιαβικ ζητούσαν τη παραίτηση του συντηρητικού Πρωθυπουργού Geir H. Haarde και όλης της κυβέρνησής του.
Οι πολίτες ζήτησαν, επιπλέον, να συγκαλέσουν πρόωρες εκλογές και το πέτυχαν. Τον Απρίλιο μια κυβέρνηση συνασπισμού εξελέγη, που σχηματίζεται από τη Κοινωνική Δημοκρατική Συμμαχία και το Αριστερό Πράσινο Κίνημα, με επικεφαλής την νέα Πρωθυπουργό, Jóhanna Sigurðardóttir.
Στη διάρκεια του 2009 η ισλανδική οικονομία συνέχισε να βρίσκεται σε επισφαλή κατάσταση (στο τέλος του έτους, το ΑΕΠ είχε μειωθεί κατά 7 %), αλλά, παρ 'όλα αυτά, το Κοινοβούλιο πρότεινε να εξοφλήσει το χρέος στη Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.5 δις. ευρώ, ποσό που έπρεπε να καταβάλλεται κάθε μήνα από την ισλανδικές οικογένειες για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
Η κίνηση αυτή προκάλεσε και πάλι την οργή των Ισλανδών, οι οποίοι επέστρεψαν στους δρόμους απαιτώντας, τουλάχιστον, η απόφαση να τεθεί σε δημοψήφισμα. Άλλη μια μεγάλη μικρή νίκη για τις διαδηλώσεις: Τον Μάρτιο του 2010 η ψηφοφορία διεξήχθη και ένα συντριπτικό 93% του πληθυσμού αρνήθηκε να εξοφλήσει το χρέος, τουλάχιστον με τους όρους αυτούς.
Αυτό ανάγκασε τους πιστωτές να επανεξετάσουν τη συμφωνία και να τη βελτιώσουν, προσφέροντας επιτόκιο 3% και την καταβολή σε από 37 χρόνια. Ούτε καν αυτό ήταν αρκετό. Ο σημερινός πρόεδρος, βλέποντας ότι το Κοινοβούλιο ενέκρινε τη συμφωνία με ένα στενό περιθώριο, αποφάσισε τον περασμένο μήνα να μην το εγκρίνει και να καλέσει τον ισλανδικό λαό να ψηφίσει σε δημοψήφισμα, έτσι ώστε να έχει την τελευταία λέξη.
Οι τραπεζίτες προσπαθούν να ξεφύγουν από το φόβο
Επιστρέφοντας στην τεταμένη κατάσταση του 2010, ενώ οι Ισλανδοί είχαν αρνηθεί να πληρώσουν ένα χρέος που προέκυπτε από τους οικονομική καρχαρίες χωρίς διαβούλευση, η κυβέρνηση συνασπισμού είχε ξεκινήσει έρευνα για να προσδιορίσει τις νομικές ευθύνες για τη θανατηφόρα οικονομική κρίση και είχαν ήδη συλληφθεί αρκετοί τραπεζίτες και κορυφαία στελέχη συνδεόμενα με τη δραστηριότητα υψηλού κινδύνου.
Η Interpol, εν τω μεταξύ, είχε εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του Sigurdur Einarsson, πρώην πρόεδρο μιας από τις τράπεζες. Η κατάσταση αυτή οδήγησε φοβούνται οι τραπεζίτες και τα στελέχη να εγκαταλείψουν τη χώρα μαζικά.
Σε αυτό το πλαίσιο της κρίσης, μια ομάδα εξελέγη να συντάξει ένα νέο σύνταγμα που θα αντικατοπτρίζει τα διδάγματα και να αντικαταστήσει το σημερινό, εμπνευσμένο από το σύνταγμα της Δανίας.
Για να το κάνει αυτό, αντί να καλέσει εμπειρογνώμονες και πολιτικούς, η Ισλανδία αποφάσισε να προσφύγει απευθείας στο λαό, μετά από όλα αυτά είναι ο μόνος κυρίαρχος πάνω από το νόμο. Περισσότερα από 500 Ισλανδοί παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι να συμμετάσχουν σε αυτήν την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας και να γράψουν ένα νέο σύνταγμα. 25 από αυτούς ακομμάτιστοι, περιλαμβανομένων δικηγόρων, φοιτητών, δημοσιογράφων, αγροτών και εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εξελέγησαν.
Μεταξύ άλλων εξελίξεων, αυτό το σύνταγμα θα καλέσει για την προστασία, όπως κανένα άλλο, της ελευθερίας της πληροφόρησης και της έκφρασης στη λεγόμενη Ισλανδική Πρωτοβουλία Σύγχρονων Μέσων Ενημέρωσης, σε ένα νομοσχέδιο που στοχεύει να κάνει τη χώρα ένα ασφαλές καταφύγιο για την ερευνητική δημοσιογραφία και την ελευθερία της πληροφορίες, όπου οι πηγές, οι δημοσιογράφοι και οι πάροχοι Διαδικτύου και η ειδησεογραφία προστατεύονται.
Οι άνθρωποι , για πρώτη φορά, θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας, ενώ οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί γίνονται μάρτυρες της μεταμόρφωσης ενός έθνους από τα παρασκήνια.
Εάν μόνο μπορούσαμε να κάνουμε τον αμερικανικό λαό και την κυβέρνηση των ΗΠΑ (Ελληνικό λαό και κυβέρνηση) να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ισλανδίας, θα έχουμε την ευκαιρία σε οικονομική ανάκαμψη επίσης. Ωστόσο, για όσο διάστημα θα ακολουθούν τη συμβουλή των banksters που προσπαθούν να σώσουν συγνώμη τα γαϊδούρια τους, είμαστε καταδικασμένοι σε οικονομική κατάρρευση! Μπορείτε τώρα να δείτε γιατί η Ισλανδική επανάσταση δεν μεταδόθηκε; Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που οι τραπεζίτες θα ήθελαν να δείτε (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, κατέχουν το σύνολο σχεδόν των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Αμερικής (Ελλάδας), από τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, καλωδιακή τηλεόραση, παρόχους Internet και εφημερίδες και εκδόσεις περιοδικών) ότι συνέβη μια επανάσταση εναντίον τους!
Πρέπει να διαλύσεουμε την Federal Reserve και να διώξουμε ποινικά κάθε τραπεζίτη και υπεύθυνο για το χάος που βρισκόμαστε! Αυτές οι δύο ενέργειες και μόνο θα κάνουν θαύματα για την οικονομία μας, το ηθικό μας και την εθνική μας αυτοεκτίμηση! Και ναι, αυτό υπάρχει, διότι αισθάνομαστε τις επιπτώσεις ενός χαμηλού αισθήματος αυτοεκτίμησης τώρα.
Πηγές:
http://www.icenews.is/index.php/2012/06/20/iceland-pm-europe-should-copy-us/
http://news.firedoglake.com/2012/06/13/icelands-lesson-for-the-world-control-your-own-currency-and-help-your-people/
http://americanfreepress.net/?p=4183
Μετάφραση-Επιμέλεια-Απόδοση στα Ελληνικά ΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
*Πρώτη δημοσίευση εδώ από το Τhe Secret Real Truth 3-2-2015
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου