Παγκόσμια διάκριση Έλληνα καθηγητή για τη συνεισφορά του στην εξέλιξη των υπολογιστών

Kαι δεύτερος απόφοιτος του πανεπιστημίου Κρήτης στους κορυφαίους παγκοσμίως νέους αρχιτέκτονες υπολογιστικών συστημάτων
Το βραβείο «Maurice Wilkes» απονεμήθηκε στον Χριστόφορο (Χρίστο) Κοζυράκη για τη συνεισφορά του στις τεχνολογίες του transactional memory. Αποτελεί την ετήσια ανώτατη παγκόσμια τιμητική διάκριση για νέους -κατά την επιστημονική ηλικία- αρχιτέκτονες υπολογιστών.

Το βραβείο δίδεται κάθε χρόνο από τη διεθνή Ένωση για τις Υπολογιστικές Μηχανές (Association for Computing Machinery) για εξέχουσα συνεισφορά στην αρχιτεκτονική των υπολογιστών που έγινε από άτομο του οποίου η επαγγελματική σταδιοδρομία που σχετίζεται με την επιστήμη των υπολογιστών (μεταπτυχιακές σπουδές ή επαγγελματική εργασία, ό,τι από τα δύο ξεκίνησε νωρίτερα) άρχισε όχι προγενέστερα από την 1η Ιανουαρίου του έτους που είναι 20 χρόνια πριν από το έτος της απονομής.

Ο Χρίστος Κοζυράκης αποφοίτησε το 1996 από το πανεπιστήμιο Κρήτης, λαμβάνοντας το πτυχίο της
επιστήμης υπολογιστών, όντας το 1995-96 υπότροφος του ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ. Στη συνέχεια έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Μπέρκλεϊ απ” όπου έλαβε διδακτορικό δίπλωμα το 2002 και έκτοτε διδάσκει στο Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια, όπου είναι αναπληρωτής καθηγητής.

Είναι η δεύτερη φορά στα 18 χρόνια της ιστορίας του, που το βραβείο «Maurice Wilkes» απονέμεται σε Έλληνα αρχιτέκτονα υπολογιστών. Το 2010, το βραβείο αυτό είχε κερδίσει ο Ανδρέας Μόσχοβος, για θεμελιώδεις συνεισφορές στον τομέα της πρόβλεψης αλληλεξαρτήσεων μνήμης. Ο Ανδρέας Μόσχοβος είναι επίσης απόφοιτος του πανεπιστημίου Κρήτης, με διδακτορικό (1998) από το πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν και σήμερα είναι καθηγητής μηχανικής υπολογιστών στο πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά.

Η αρχιτεκτονική είναι ο τομέας εκείνος της επιστήμης και μηχανικής των υπολογιστών που ασχολείται με την εσωτερική δομή και οργάνωση των υπολογιστών και των ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων, όπως αυτά απαρτίζονται και κατασκευάζονται από ηλεκτρονικά υποσυστήματα και εν τέλει από ψηφιακές «λογικές πύλες».


το είδα