ΠΑΜΕ: Αρνείται μαχητική συστράτευση

Περιφρούρηση της Βουλής
από το ΠΑΜΕ

Πηγή: Γιώτα Ιωαννίδου – «Πριν»


Η μάχη για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα που επιχειρεί να κατεβάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων να θέσουν τους εργαζόμενους σε τροχιά σύγκρουσης και μάχης, για να μην τολμήσουν να καταθέσουν τον αντιασφαλιστικό αρμαγεδώνα, βρίσκει αντιμέτωπο παλιό και νέο κυβερνητικό, εργοδοτικό, συστημικό συνδικαλισμό, που καλλιεργούν κλίμα αναμονής και ανημπόριας.

Χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι τη δυσκολία του κόσμου που παλεύει για την επιβίωση και τις κατακρεουργημένες -από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της αριστεράς- ελπίδες, του «να πάνε τα πράγματα αλλιώς», αρνούνται να μπουν σε τροχιά σύγκρουσης με κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ. Πόλεμος στα λόγια και άσφαιρα πυρά στην πράξη, αφού δεν καλούν τον κόσμο με σχέδιο απεργιακής, αποφασιστικής κλιμάκωσης και δυναμικών μορφών αγώνα.

Σοβαρές είναι οι ευθύνες του ΠΑΜΕ για αυτή την εξέλιξη, που αποσύρεται δίνοντας βάρος στον
κομματικό σχεδίασμά του, με στόχο την «εξαγωγή συμπερασμάτων» κι όχι στην μαχητική συσπείρωση και ενότητα των εργαζόμενων για αποτελεσματική σύγκρουση και ανατροπή των κυβερνητικών σχεδίων. Έτσι ενώ ψήφισε στην ΑΔΕΔΥ τη συμμετοχή του στα πανελλαδικά συλλαλητήρια του Σαββάτου 16 Γενάρη, ξαφνικά το μετάνιωσε και ανέκρουσε πρύμνα δύο μόλις ημέρες πριν, με το πρόσχημα της συμμετοχής της ΓΣΕΕ σε αυτά, τοποθετώντας δικό του συλλαλητήριο το Σάββατο 23/1.

Την ίδια στιγμή που από κοινού με ΜΕΤΑ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ συνηγορεί στην πρόταση Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ, για απεργιακή κινητοποίηση στις 4 Φλεβάρη. Και στοιχιζόμενο με τις ίδιες δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ, αρνείται να ψηφίσει την πρόταση των Παρεμβάσεων για 48ωρο βήμα απεργιακής κλιμάκωσης στη συνέχεια, αν η κυβέρνηση επιχειρήσει να φέρει νομοσχέδιο προς ψήφιση, μιλώντας γενικά και αόριστα για συνέχιση του αγώνα. Περιχαρακώνεται αντί να αναζητήσει συμμάχους στις υπόλοιπες μαχόμενες δυνάμεις και συντονισμούς σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Εκτοξεύει λάσπη για «δεκανίκια» του ΣΥΡΙΖΑ και του κυβερνητικού συνδικαλισμού, ενώ στο πρόγραμμα δράσης ταυτίζεται μαζί τους!

Χρησιμοποιεί λεκτικά ένα διεκδικητικό αντικυβερνητικό περιεχόμενο που αρνείται να το συνδέσει με τον αναγκαίο, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό και τον ανάλογο κινηματικό σχεδίασμά, τις αναγκαίες, ανεβασμένες μορφές μαζικής σύγκρουσης και πάλης και με το σαφή στόχο ανατροπής της επίθεσης σήμερα Τη στιγμή που η αυτοπεποίθηση των εργαζόμενων και η μαχητικότητα τους μπορεί να ανέβει, αν δει τη συστράτευση των ταξικών, αντικυβερνητικών, αντιΕΕ δυνάμεων, αρνείται -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- να ανταποκριθεί σε τέτοιου είδους καλέσματα.

Η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι κρίσιμη. Η κάθε πολιτική, συνδικαλιστική δύναμη θα κριθεί από τη συνεισφορά της στο να υψωθεί το μπόι του κινήματος, απέναντι στα «άρματα» του αντίπαλου.

το είδα