Του Γιώργου Αλεξάτου
Ανοιχτά, λέει, θα είναι σήμερα τα εμπορικά καταστήματα, παρά τη σαφή δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ (πριν τον περασμένο Ιανουάριο, φυσικά) ότι η κυριακάτικη αργία θα προστατευτεί. Ανοιχτά τα καταστήματα, με τους εργαζόμενους -υπαλλήλους και μικροκαταστηματάρχες- να στερούνται ένα δικαίωμα κατακτημένο εδώ και 105 χρόνια.
Σταθερό αίτημα του νεαρού τότε εργατικού κινήματος, ήδη από την πρώτη του εμφάνιση κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, η αργία της Κυριακής καθιερώθηκε από την κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη τον Δεκέμβριο 1909.
Η καθιέρωσή της υπήρξε συνέπεια της αναγεννητικής πνοής που δημιούργησε το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί, του Αυγούστου 1909, στο οποίο οι εργαζόμενοι εξέφρασαν τη στήριξή τους, με το μεγαλύτερο μέχρι τότε λαϊκό συλλαλητήριο, στις 14 Σεπτεμβρίου. Στο ψήφισμα του συλλαλητηρίου, αναφερόταν η λαϊκή απαίτηση "να ληφθή πρόνοια περί βελτιώσεως της τύχης του εργάτου, δουλεύοντος ήδη την χειρίστην των δουλειών προς το Κεφάλαιον".
Η Κυριακή 4 Ιανουαρίου 1910 ήταν η πρώτη μέρα εφαρμογής της
αργίας. Μια μέρα κατά την οποία στις πόλεις με πολυπληθή εργατική τάξη (Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο, Πάτρα, Καλαμάτα, Βόλο, Κέρκυρα κ.ά.) κυριάρχησε από το πρωί έως το βράδυ ένα κλίμα γιορταστικό, με τον εργαζόμενο κόσμο να γεμίζει πλατείες, ταβέρνες, καφενεία, γλεντώντας, ενώ γέμισαν και οι γύρω εξοχικές περιοχές από οικογένειες που ξεχύθηκαν εκεί για να χαρούν τον χειμωνιάτικο ήλιο.
Πίσω, λοιπόν, κι από το 1910... Με ευθύνη μιας κυβέρνησης που θέλει να εμφανίζεται σαν αριστερή...
το είδα
Ανοιχτά, λέει, θα είναι σήμερα τα εμπορικά καταστήματα, παρά τη σαφή δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ (πριν τον περασμένο Ιανουάριο, φυσικά) ότι η κυριακάτικη αργία θα προστατευτεί. Ανοιχτά τα καταστήματα, με τους εργαζόμενους -υπαλλήλους και μικροκαταστηματάρχες- να στερούνται ένα δικαίωμα κατακτημένο εδώ και 105 χρόνια.
Σταθερό αίτημα του νεαρού τότε εργατικού κινήματος, ήδη από την πρώτη του εμφάνιση κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, η αργία της Κυριακής καθιερώθηκε από την κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη τον Δεκέμβριο 1909.
Η καθιέρωσή της υπήρξε συνέπεια της αναγεννητικής πνοής που δημιούργησε το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί, του Αυγούστου 1909, στο οποίο οι εργαζόμενοι εξέφρασαν τη στήριξή τους, με το μεγαλύτερο μέχρι τότε λαϊκό συλλαλητήριο, στις 14 Σεπτεμβρίου. Στο ψήφισμα του συλλαλητηρίου, αναφερόταν η λαϊκή απαίτηση "να ληφθή πρόνοια περί βελτιώσεως της τύχης του εργάτου, δουλεύοντος ήδη την χειρίστην των δουλειών προς το Κεφάλαιον".
Η Κυριακή 4 Ιανουαρίου 1910 ήταν η πρώτη μέρα εφαρμογής της
αργίας. Μια μέρα κατά την οποία στις πόλεις με πολυπληθή εργατική τάξη (Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο, Πάτρα, Καλαμάτα, Βόλο, Κέρκυρα κ.ά.) κυριάρχησε από το πρωί έως το βράδυ ένα κλίμα γιορταστικό, με τον εργαζόμενο κόσμο να γεμίζει πλατείες, ταβέρνες, καφενεία, γλεντώντας, ενώ γέμισαν και οι γύρω εξοχικές περιοχές από οικογένειες που ξεχύθηκαν εκεί για να χαρούν τον χειμωνιάτικο ήλιο.
Πίσω, λοιπόν, κι από το 1910... Με ευθύνη μιας κυβέρνησης που θέλει να εμφανίζεται σαν αριστερή...
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου