Οι Δυο Μαμάδες.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ.
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟΥ "ΔΑΣΚΑΛΟΥ"...

- Καλημέρα... με λένε Σταυρούλα, μόλις μετακόμισα εδώ γιατί η μαμά μου διορίστηκε στην πόλη σας...
- Κι ο μπαμπάς σου;
- Ποιός μπαμπάς μου καλέ, έχω δυο μαμάδες !
- Τι έκανε λέει; Διορίστηκε; Ρε λαμόγιο, βαφτιστήρι του Προκόπη είσαι;
- ¨Οχι ρε παιδιά! Καθαρίστρια ήταν στη Βουλή και πήρε μετάθεση. Θα δουλεύει στην αποξήρανση της Κωπα'ί'δας.
- Ποιάς Κωπα'ι'δας καλέ... ξερή είναι εδώ και 60 χρόνια... hello?
- Δεν τα ξέρω εγώ αυτά... τα ξέρει η μαμά μου.
- Ποιά μαμά σου από τις δύο;
- Γιατί έχεις δυο μαμάδες;
- Είσαι παιδί τεχνητής γονιμοποίησης; είσαι κλωνοποιημένη; υιοθετημένη;
- ¨Οχι ρε παιδιά... να σας εξηγήσω. Δεν της έβγαιναν τα μόρια οπότε πήγε στο συμβολαιογράφο και
έφτιαξε ένα "σύμφωνο κοινωνικής συμβίωσης". Σαν τα χαρτιά που νοικιάζεις ένα μαγαζί είναι. κανονίζεις τους όρους όπως τους θέλεις και είναι σα να παντρεύτηκες. Ούτε παπάδες ούτε δήμαρχος, μάλιστα θα το βάλουν και στο Taxis του χρόνου λέει οπότε αν θες να παντρευτείς θα πηγαίνεις στο λογιστή, θα του πετάς ένα δεκάρικο και όλα ανθηρά... βίον ανθόσπαρτον που λένε.
- Εντάξει ρε Σταυρούλα, καταλάβαμε... αλλά με ποιάν παντρεύτηκε η μαμά σου;
- Με την αδερφή της.
- !!!!!!!!
- Γιατί καλέ, απαγορεύεται; Ο Συμβολαιογράφος της είπε ότι μπορείς και με τον εαυτό σου ακόμα να κάνεις σύμφωνο συμβίωσης αν θέλεις. Αυτό ονομάζεται "Σύμφωνο Μονοπρόσωπης Συμβίωσης". Και στοιχίζει και λιγότερο. Βάζει τα μισά μεγαρόσημα. 
Και εδώ σειρά έχει ο χορός. `Ολοι μαζί, πάμε παιδιά!

`Εχω δυο μαμάδες...δυο κεφάλια...
...και δυο κεραμίδια στα δυο μου τα φρύδια
Ο δότης μπαμπάς μου ήταν στο Ε.Κ.Κ.Ε
κι έχει λατέρνα που παίζει ρέγκε

Οι αλήτες με λένε παιδί του σωλήνα
κορίτσι πράμα και είναι κρίμα
Με το ραδιενεργό μου βλέμμα
αν σε κοιτάξω είσαι και τέρμα

Αν καταφέρω να μπω στο κόμμα
θα 'μαι κι η πρώτη κι ας είμαι σε κώμα
Το κόμμα μοιράζει κρατικό οξυγόνο
τρεις μήνες το χρόνο στα μέλη του μόνο

Η μαμά μου είναι στείρα
αλλά έχει τον δικό της
τον ατομικό της
αντιδραστήρα

[Τζίμης Πανούσης: "Το Παιδί του Σωλήνα"].
Προφήτης !

το είδα