Χρόνια πολλά πριν την Αμαρτία, που την είπανε Αρετή και την ευλόγησαν, ο Αντρέ το είχε προβλέψει. Η ΕΟΚ, που μας έβαλε ο «εθνάρχης», και ο φιλάνθρωπος «Φεουνγκά», που μοίραζε στους αγρότες επιταγές ως «Καραμουρτζούνης», εγγυόταν μοναχά ένα μέλλον στον Έλληνα εργαζόμενο και στον Έλληνα Αγρότη. Να γίνει το «γκαρσόνι της Ευρώπης».Και έγινε.
Η Ευρώπη, που μας μάρανε, ήταν καταστροφική όχι μόνο για την οικονομία μα και για την εθνική μας αξιοπρέπειά. Τότε οι «σώφρονες» και οι νοικοκυραίοι ήταν με την «Ευρώπη». Και οι «Αριστεροί» ήσαν με την «Ευρώπη των λαών». Όμως μας τη φέραν οι βάρβαροι, μας θαμπώσαν με δώρα, και πλέον για τον άνεργο, το να γίνει «γκαρσόνι της Ευρώπης», είναι όνειρο, και τα κορίτσια ψάχνουν να δουλέψουν σε μπαρ.
Οι εξαθλιωμένοι του μνημονίου , στήνουν τώρα χορούς και πανηγύρια για να υποδεχθούν και να καλωσορίσουν τους «ξένους μας», που φθάνουν με τα κρουαζιερόπλοια, για να αφήσουν μια δύο «πολύτιμες» δεκάρες στα τοπικά μαγαζιά. «Ημείς οι πλείστοι των πραματευτών θέλουμεν άσπρα και ας έχομεν ζυγόν», έλεγε το 1806 ο «έμπορος», που επαναστάτησε σύμφωνα με τους μαρξιστάς κατά του επάνω Τούρκου, διότι δεν ήθελε πια να είναι «υπό».
Από τα «άσπρα», περάσαμε στο «καλώς ήλθε το δολάριο», και μετά στο ευρώ μας και στις «μεταρρυθμίσεις».
Μετά, την εποχή της σιδηράς κυρίας, ο Αντρέ, προέβλεψε την ευρωπαϊκή κοινωνία του μέλλοντος μας. Την κοινωνία των δύο τρίτων ,με το 30% στην
πείνα, την ανεργία και το περιθώριο. Και το φτάσαμε με βήμα ταχύ, το «ευρωπαϊκό μας όραμα» στα χρόνια των επιγόνων.
Εκείνος όμως πέθανε νωρίς και ησύχασε. Και εμείς συνεχίσαμε να κουβαλάμε στον Σταυρό μας. Το μαρτύριο του Σίσυφου.
Τις προάλλες, εύπορες και ευκατάστατες οικογένειες μικρομεσαίων της Άρτας έστειλαν τα «καμάρια» τους που δεν πάνε δα και στα «Ανάβρυτα», αλλά σε δημόσιο,(τσάμπα) Γυμνάσιο, εκδρομή στην Ελβετία, και πριν από αυτό μάθαμε για την εκδρομή από γυμνάσιο της Βέροιας στη Ρώμη, και χάρη στον σεισμό της Κατμαντού μάθαμε ότι οκτώ «ανέμελοι» ορειβάτες από τα Τρίκαλα πλήρωσαν 11.500 ευρώ ο καθένας σε Νεπαλέζο οδηγό για να ανέβουν σε μια από τις κορυφές του Έβερεστ. Όπως έλεγε και το Αβάπτιστο της Μαργαρίτας.
Λεφτά υπάρχουν, αλλά για τα δύο τρίτα.
Πάντως , οι ντενεκέδες της ψοφοδεξιάς μιλάνε ακόμα για το κοσμοπολίτικο φιλελεύθερο όραμα που τους χάλασε η κυριαρχία του Αντρέ. Ο άθλιος Αβρούρι, και η μαύρη οκταετία του δεν τους φταίει, όπως δεν τους φταίνε τα χρόνια του Ιουδαίου από τη Μονεμβασιά.
Ο αριστερός ALEXIS θυμήθηκε τον Αντρέ, και είπε ότι «οι (επι)κυρίαρχοι της Ευρωζώνης προχωρούν στην κατάργηση της δημοκρατίας στην Ευρώπη», ότι «θέλουν να διορίζονται οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί από αυτούς και οι πολίτες να αποστερηθούν του δικαιώματος του εκλέγειν» , ότι το «τεχνοκρατικό τερατουργήμα», θα οδηγήσει , «στη δημιουργία Ευρωζώνης δύο ταχυτήτων», όπου ο σκληρός πυρήνας θα θέτει τους κανόνες λιτότητας και προσαρμογής και θα διορίζει τον υπερυπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης με απεριόριστη εξουσία, με τη δυνατότητα να απορρίπτει ακόμη και προϋπολογισμούς κυρίαρχων κρατών «που δεν ευθυγραμμίζονται με τα δόγματα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού», και ότι αυτή η Ευρώπη είναι «εντελώς ξένη προς τις ιδρυτικές της αξίες».
Και όμως το «τεχνοκρατικό τερατουργήμα», είναι η Χούντα των Βρυξελών,
η Ευρωζώνη των δύο ταχυτήτων είναι νομοθετημένη και η απόρριψη των προϋπολογισμών κυρίαρχων κρατών είναι ήδη «ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Ο ALEXIS καταγγέλλει επομένως τον εαυτό του και το «όραμα» του, και ταυτόχρονα μαζί με τους συντρόφους του βουλευτές και ευρωβουλευτές λέει ότι θεμέλιο λίθος της πολιτικής του είναι η «αλληλεγγύη», με τους αδελφούς Κοχ, τραπεζίτες, τον Σόρος και τους λαθρομετανάστες.
Οι «αριστεροί» πάνε στον Παράδεισο μαζί με τον Σόρος και τους τραπεζίτες διότι στηρίζουν, «μια πολιτική, η οποία είναι μία ξεκάθαρη απόρριψη της εθνικιστικής και ρατσιστικής πολιτικής της ακροδεξιάς», γατί, «ο μόνος διαχωρισμός στην κοινωνία δεν είναι μεταξύ των εθνών, αλλά εκείνος μεταξύ των «άνω» και των «κάτω». Δεν είναι πρώτη φορά που οι αριστεροί και οι τραπεζίτες πηγαίνουν στην ίδια κατεύθυνση. Και στην Κομμούνα των Παρισίων, οι «κομμουνάροι» φύλαγαν την Τράπεζα του Ρότσιλντ. «Χωρίς τις μεγάλες τράπεζες ο σοσιαλισμός θα ήταν ανέφικτος...
Οι μεγάλες τράπεζες συγκροτούν τον «κυβερνητικό μηχανισμό» που εμείς οι μπολσεβίκοι χρειαζόμαστε, για να πραγματώσουμε τον σοσιαλισμό », είχε πει ο «μεγάλος» Μπολσεβίκος.(Λένιν). Έτσι οι κάτω που είναι αλληλέγγυοι με τον βασικό μέτοχο του ΔΝΤ τον Ομπάμα κάνουν μαζί αγώνα εναντίον του «μονόδρομου» της λιτότητας στην Ευρώπη».
Απέναντι στο «τεχνοκρατικό τερατουργήμα», υπάρχει ο δρόμος της λαϊκής κυριαρχίας. Αλλά, λαϊκή κυριαρχία δεν υπάρχει χωρίς Εθνική Ανεξαρτησία. Επομένως, «διαχωρισμός μεταξύ των εθνών», που την απορρίπτουν ο Alexis, ο Τσυριζα και οι αριστεροί τους σύντροφοι, που είναι αλληλέγγυοι με το «τεχνοκρατικό τερατουργήμα», στις ευρωπαϊκές αξίες, της «πουστιάς» και της «πρέζας».
Αλληλέγγυοι και με τον «αριστερό Ποροσένκο», που υποσχέθηκε στους «Κάτω» που τον ψήφισαν, ότι «δεν θα υπάρχει πια Ολιγαρχία στην Ουκρανία» , διότι, «οι Ολιγάρχες , πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους] από ότι η μεσαία τάξη και οι μικρές επιχειρήσεις».
Αυτό το έλεγε και η Κριστίν στον φον Αντωνάκη. Να πληρώσουν και οι πλούσιοι. Ο Ευρωκομισάριος μίλησε για «σημαντική πρόοδο» , αλλά μένει ακόμη «πολύς δρόμος», για την επίτευξη μίας «καλής συμφωνίας», για Εκείνους. Για εμάς καμιά συμφωνία δεν είναι καλή. Εμείς θα πληρώνουμε τη νύφη. Σε 100 δόσεις.
του Σπύρου Χατζάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου