Desahucios

Η χώρα μας για μια ακόμα φορά, βορά στα δόντια του πιο σάπιου χαμόγελου της Οικουμένης, του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος.

Ενός συστήματος που κολυμπάει στην λίμνη του καζινοκαπιταλισμού.

Εδώ, δεν είναι πρόβλημα τα $700 τρις έκθεσης του, 10 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ σε «προϊόντα» και «αξίες» που δεν υπάρχουν, σε ηλεκτρονικά κουρελόχαρτα.

Δεν είναι πρόβλημα ότι 4 Αμερικάνικες Τράπεζες ελέγχουν και εκτίθενται σε αυτήν την αγορά κατά περίπου $400 τρις (25 φορές το ΑΕΠ των ΗΠΑ), με τον δείκτη έκθεσης της πρωταθλήτριας GoldmanSachs να είναι πάνω από 500% από το minimum απαιτούμενο κεφάλαιο για την λειτουργία της... Δεν είναι καθόλου πρόβλημα για τον κόσμο και τον Ομπάμα που έλεγε "δεν είμαστε Ελλάδα", ότι αυτή η Τράπεζα έχει πάγια $162 δις και υπερπολλαπλάσια έκθεση πολλών δεκάδων τρισεκατομμυρίων. Tip of the iceberg. Οι ίδιες τράπεζες, που έχουν κληθεί να καταβάλουν τον οβολό της ελευθερίας τους, κάπου $100δις σε πρόστιμα για απάτες και καταστρατηγήσεις όλου του Χρηματοπιστωτικού Δικαίου.

Δεν είναι πρόβλημα ότι στις αγορές νομισμάτων ΜΟΝΟ, τζιράρονται κάθε μέρα (τιμές 2013) $5,2 τρις, 20 ΑΕΠ της Ελλάδας, σε 3 μέρες όλο το ΑΕΠ της Ευρώπης και σε 3 βδομάδες όλο το ΑΕΠ του πλανήτη. Σε έναν χρόνο 17 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ.

 Ενώ μόνο στην αγορά ομολόγων των ΗΠΑ τζιράρεται καθημερινά άλλο $1 τρις… όσο το ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα της υπερδύναμης.

Ούτε είναι πρόβλημα ότι αυτές οι αγορές, οι «δευτερογενείς» δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ κανόνα, ΚΑΝΕΝΑΝ έλεγχο. Άλλωστε το 2007 το δικό μας ΥΠΟΙΚ ομολογούσε στην δίνη των δομημένων ότι «Σε καμία περίπτωση στην ιστορία του Υπ. Οικονομικών, αλλά και στη πρακτική των άλλων κρατών της Ευρώπης τα οποία εκδίδουν ομόλογα, ελέγχεται ή παρακολουθείται η δευτερογενής αγορά των ομολόγων.» 

Δεν είναι πρόβλημα ότι στην καρδιά της Ευρώπης, ένα όργανο, η ΕΚΤ, με μέλη του ΔΣ με 8ετή θητεία, διπλάσια από αυτήν των εκλεγμένων πολιτικών δεν επιτρέπει βάσει Καταστατικού της, ουδεμία γνωμοδοτική ή

συμβουλευτικού χαρακτήρα επιτροπή να "συνεισφέρει στο έργο" της και αποφασίζουν για τις τύχες μας, κεκλεισμένων των θυρών, άγνωστα «μέλη» του ΔΣ της ΕΚΤ, 6 τον αριθμό, τα οποία ανακοινώνουν ουσιαστικά στα υπόλοιπα 19 (τους Κεντρικούς Τραπεζίτες) τις πολιτικές που αποφάσισαν (και ενώ συναντώνται δις μηνιαία στην Φραγκφούρτη πολλές φορές χωρίς καν δημοσιότητα...), χωρίς τα πρακτικά των συναντήσεων τους να επιτρέπεται επίσης να δημοσιευθούν, ενώ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν προβλέπεται να έχει οποιαδήποτε δυνατότητα επιβολής επί της ΕΚΤ ούτε μπορεί να την υποχρεώσει σε συμμόρφωση, αντιθέτως, η (μη αιρετή) ΕΚΤ έχει δυνατότητα βέτο στην διαμόρφωση (και εφαρμογή) της συναλλαγματικής πολιτικής. Δεν είναι πρόβλημα ότι η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες "εκθέσεις" της, ελεγχόμενη από "Εξωτερικούς ελεγκτές", "που υποδεικνύονται από το ΔΣ της",  ενώ ο πρόεδρος της, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά όχι στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και φυσικά δεν ελέγχεται από την Ολομέλεια του (Συνθήκη άρθρο 113.3). Δεν είναι πρόβλημα ότι όλο αυτό το φανταστικό σύστημα κοστίζει ετησίως 142 δις Ευρώ στους Ευρωπαίους. (παλαιότερα εδώ)

Πρόβλημα είναι τα ψωρο-δις της Ελλάδας;

Ούτε είναι πρόβλημα το $1 τρις που έχει ήδη δώσει η ΕΚΤ στα απόκρυφα σε Ευρωπαϊκές Τράπεζες, ή το άλλο $1 τρις που ανακοίνωσε ότι θα δώσει «για αγορές ομολόγων», ή όσα δεκάδες δις έχει δώσει με τον ELA, έναν «έκτακτο μηχανισμό» που διαρκεί 4 χρόνια υπέρ του τραπεζικού συστήματος «εκτάκτως», αλλά είναι πρόβλημα τα 10δις που ζητάει η Ελλάδα για να μην οδηγηθούμε σε ανθρωπιστική κρίση τους επόμενους μήνες εωσότου βρεθεί μια κανονική λύση;

Είναι πρόβλημα τα 5-7 δις αέρα που αποζητάει ετησίως η Ελληνική οικονομία για να βγει από την οικονομική κρίση που την έβαλαν και που όμοια της, δεν έχει δει ζώσα δημοκρατία από την Γαλλική Επανάσταση. Και στ’ αλήθεια, γιατί δεν το κάνουμε όπως οι Ιρλανδοί των 5 εκ. κατοίκων, το 2011, οι οποίοι τύπωσαν μέσω της ΚΤ τους 51 ολόκληρα δις ευρώ χωρίς καμία ΕΚΤ ή Eurogroup να βγάλει κιχ; Μήπως γιατί εκεί είναι Ηνωμένο Βασίλειο και εδώ είναι το βιλαέτι;

Δεν είναι πρόβλημα, ότι όλα αυτά τα κάνει μια τράπεζα (η ΕΚΤ) με κεφάλαιο 10 δις ευρώ, παρέχει δηλαδή χορηγήσεις 200 φορές πολλαπλάσιες του κεφαλαίου της, ούτε ότι έτσι, λειτουργεί ως μεσάζοντας που μεταφέρει τραπεζικό χρέος σε φορολογικούς ώμους, αφού για κάθε πράξη της ανεξέλεγκτης ΕΚΤ, εγγυητές είναι τα κράτη-μέλη, δηλ. οι φορολογούμενοι. Τα 2 τρις ευρώ χωρίς κανένα έλεγχο ή εχέγγυο, δεν είναι πρόβλημα για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους  και τα Κοινοβούλια τους οι οποίοι τα έχουν επωμιστεί ΗΔΗ, είναι τα 280  δις που δόθηκαν στην Ελλάδα με όρους Άουσβιτς, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω επέστρεψαν πίσω κατά 92% για να ξοφλήσουν παλιότερα χρέη προς τους διαμαρτυρόμενους.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό το ότι από το 2002 έως το 2012 τα δάνεια στην ΕΕ που «εποπτεύει» η ασύδοτη ΕΚΤ, εκτοξεύθηκαν κατά 650%, είναι πολύ φυσιολογικό ότι τα κεφάλαια και τα αποθεματικά των Ευρωπαϊκών τραπεζών ανέρχονται σε 2,3 τρις ευρώ ενώ οι πιστώσεις τους είναι υπερδεκαπλάσιες (23 τρις συν 7 τρις οι μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις των Ευρωπαϊκών τραπεζικών «ιδρυμάτων» ίσον 30 τρις). Όλα ρόδινα.

Είναι φυσιολογικό το κρατικό χρέος των 3,5 τρις ευρώ να είναι το πρόβλημα της "Ευρωπαϊκής Κρίσης Χρέους" και όχι τα υπόλοιπα 25 τρις της Banana Republic προς κάθε πιθανό και απίθανο. Και όλα αυτά, σε ένα σύστημα, όπου οι καταθέσεις των φυσικών και νομικών προσώπων ανέρχονται σε 16,7 τρις ευρώ και το ΑΕΠ της ΕΕ σε 14 τρις...

Αλήθεια υπάρχει κάποιος κόκορας από αυτούς που κακαρίζουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ της τιμής, που ακόμα πιστεύει ότι οι καταθέσεις του στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες υπάρχουν, όταν είναι ΟΛΕΣ δανεισμένες στον ανεμιστήρα;  Εντελώς θεωρητικά, με τα συνολικά χαρτονομίσματα σε κυκλοφορία να ανέρχονται πάνω-κάτω σε 900 δις σε όλην την Ευρώπη, αν το 5% των καταθετών ζητούσαν τα χρήματα τους πίσω σε φυσική μορφή, θα δημιουργούσαν συστημική κατάρρευση και θα έξυναν το βαρέλι. Στην πράξη το ποσοστό αυτό που θα μπορούσε να το πυροδοτήσει, είναι κατά πολύ μικρότερο. Κατά τα λοιπά εμείς ανησυχούμε για πιθανό Ελληνικό "bank run".

Για να συνειδητοποιήσει κάποιος πόσο τελειωμένο είναι αυτό το μπουλούκι της απληστίας αλλά και πόσο διαπλεκόμενο, ας «θυμίσουμε» ότι με βάση την περίφημη Βασιλεία-2, οι τράπεζες έπρεπε για κάθε 10.000 ευρώ που έχουν σε παράγωγα να διατηρούν ένα ποσό 40 (σαράντα) ευρώ για… «κάλυψη» και για κάθε 10.000 ευρώ στεγαστικών δανείων, 86 (ογδόντα έξι) ευρώ για «κάλυψη»... 

Έπειτα ήλθαν οι μέλισσες, δηλ. η εξοντωτική Βασιλεία-3 που απαίτησε από τους δύσμοιρους τραπεζίτες να έχουν 120 ευρώ για κάθε 10.000 ευρώ παραγώγων και 135 ευρώ για κάθε 10.000 ευρώ στεγαστικών δανείων ως κάλυψη, ενώ για τα ομόλογα (μάλλον λόγω επιείκειας), απλά, δεν άλλαξε τίποτα.

Και ενώ αυτά τα νούμερα και τα νομοθετήματα των ανύπαρκτων χαρτογιακάδων Ντάισελμπλουμ, Ρεν, Γιούνκερ, Μπαρόζο και των λοιπών Ευρω - γραφειοκρατών που κάνουν τα λιοντάρια στους πολλούς και τα γατάκια στους λίγους και που μοιράζουν δις και εξουσίες, χάδια και λαιμητόμους, είναι πραγματικά για γέλια, αφού για να καλύψεις ένα στεγαστικό δάνειο που θα σκάσει θα πρέπει να μην σκάσουν ποτέ άλλα 80 κλπ, γεγονός αδύνατο σε ευρεία κλίμακα, υπό τις επικρατούσες τραγικές χρηματοπιστωτικές συνθήκες, οι τραπεζίτες ήδη κινούνται να ανατρέψουν αυτούς τους «περιορισμούς», παρέτειναν ήδη για μια 4ετία (έως το 2019) την εφαρμογή της ρύθμισης (και βλέπουμε), σε μια Επιτροπή που προήδρευε ο Μάρβιν Κινγκ, Διοικητής της Τράπεζας  της Αγγλίας... Είναι τέτοιο το χάλι, που ακόμα και αυτή η γελοία διαχείριση κινδύνου, είναι ασήκωτη για τα σουρωτήρια της δανειοκρταίας. Αντιθέτως, ο περίφημος φόρος επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, του 0,1% και 0,01% που θα απέφερε 57 δις ετησίως και οποίος θα έπρεπε τάχα να ισχύει από 1.1.2014, έχει από τον κ. Μπαρόζο παραπεμφθεί στις καλένδες. Διότι έτσι πάνε αυτά. 

Στην πραγματική εικόνα, η καταβαρράθρωση του Ευρώ έχει δώσει στην Γερμανία ένα ακόμα ασύλληπτο όφελος, αφού με βάση την θεωρία του undervaluded/overvalued Euro, οι εξαγωγές της, νο.1 έσοδο της οικονομίας, έχουν από τον Μάϊο του 2014 ευνοηθεί απίστευτα από την άνω του 35% υποτίμηση του νομίσματος (κάποιοι πανηγυρίζουν βέβαια γιατί δεν έχουμε δραχμή), το οποίο ασφαλώς πάει όλο αυτούσιο στις τσέπες τους. Όπως φυσικά τους ευνοεί και η "ανεξήγητη" καταράκωση του πετρελαίου ως παραδοσιακή βιομηχανική οικονομία.

Κατά τα λοιπά κάποιοι βλέπουν την Μέρκελ στην Ρωσία ή την Μέρκελ στην Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία, ως θεσμό και όχι ως βαποράκι αλληλεπικαλυπτόμενων ιδιωτικών συμφερόντων, αφού επί των ημερών της έχει εμπεδωθεί το μεγαλύτερο κύμα εταιρικής διαφθοράς στην Ευρώπη, από τα Ουράλια έως το Γιβραλτάρ. Είναι προφανές ότι ΗΠΑ και Γερμανία, ανταλλάσσουν την Ουκρανική ενέργεια και την αποδόμηση του δικτατορικού τύπου καθεστώτος Πούτιν που οι ίδιοι ευνόησαν, με την μονοκρατορία των Γερμανών στη Νομισματική σήμερα, Δημοσιονομική και Τραπεζική (και επομένως) πλήρη Ένωση, αύριο κάτι το οποίο είναι προφανές ότι συμβαίνει ήδη, από την παράλληλη διαχείριση των "κρίσεων". Και ξεχνάνε οι κάποιοι, βεβαίως, ότι οι 3 πρώτοι εισαγωγείς Γερμανικών προϊόντων στην Ευρώπη, είναι "συμπτωματικά", η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία... Κατά τα λοιπά, η Ελλάδα "φταίει" και όχι "κάτι" άλλο.

Όμως, δυστυχώς η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι εθελόδουλα, το πιόνι των μεγάλων κατακτητικων ονειρώξεων δυνάμεων που δεν έπαυσαν ΠΟΤΕ να είναι τέτοιες, απλά σήμερα αναβαπτίζονται ως ιεροκήρυκες της Δημοκρατίας ενώ, ήδη την τελευταία 20ετία, βιώνουμε αλλεπάλληλες καταστρατηγήσεις Συνθηκών, Καταστατικών, Διακηρύξεων, Εξουσιών, κλπ. πάνω στις οποίες βασίστηκε όλο το σύγχρονο διεθνές οικοδόμημα, μετά το Ολοκαύτωμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Αυτοί «ξέρουν», λοιπόν. Έτσι σας λένε. Προπαγανδίζουν την πραμάτεια τους με τα ΜΜΕ τους, τους πολιτικούς αχυρανθρώπους τους, τα θεατρικά συμβούλια τους και τα «όργανα» τους. Κανείς δεν (πρέπει να) ακουμπάει την ουσία όμως. Κανείς. Οι προτάσεις δεν είναι καν θέμα συζήτησης, αντιθέτως συνιστούν casus belli. Αυτό που «συζητείται» είναι η διαιώνιση της αρπαχτής και της εξουσίας με κάθε μέσο. Και τα 2 είναι σχεδόν διασφαλισμένα. Αυτό που μετράει είναι οι ταμπέλες και η ξύλινη γλώσσα της διπλωματίας που έχει το λερωμένο μαχαίρι κρυμμένο στο σώβρακο. Τι είσαι; Μήπως κομμουνιστής, μήπως ακροδεξιός, μήπως ισλαμιστής ή τρομοκράτης; Ή μήπως ένα αναρχικό σκουπίδι; Εδώ χωράνε μόνο οι συμβατικοί, οι φοβισμένοι, όσοι ποτέ δεν ζήτησαν την αλλαγή. Οι «άει χάσου μυρμηγκάκι» στην Φάρμα του Όγουελ.

Καλώς ήλθες στον κόσμο των πιστωτών. Εδώ το βασικότερο είναι ένα: η διαιώνιση της ανομίας, της ασυδοσίας, της απληστίας, της ανελευθερίας, της εξουσίασης και η προπαγάνδα. Οι λαοί μπορούν να λιμοκτονούν, να πολεμούν, να αλληλοκατηγορούνται ή να αλληλοσπαράσσονται στην ποδιά της Κommandatur, ο πιστωτής όμως, που δανείζει με τα χρήματα ΣΟΥ, είναι μόνιμα στο απυρόβλητο ενώ δεν μπορεί ούτε καν φυλακή να πάει. Διότι μαζί με το αλάθητο έχει και ασυλία, έχει και απόρρητο. Και στο άσυλο του έχει «αυτορρύθμιση». Πραγματικά άτρωτοι υπάλληλοι και άγνωστοι ολιγάρχες εναντίον των αιρετών, της κάθε κωλοδημοκρατίας. Τι ενοχλητικό πολίτευμα.

Μια διάσπαρτη κάστα ανθρώπων με πατρίδα το χρήμα, θεωρεί εαυτήν ως την Αρεία Φυλή του κόσμου τούτου. Αυτοί ξέρουν. Ξέρουν διότι όλα γι’ αυτούς είναι ένα τηλέφωνο, ένα e-mail. Κόπος μηδεν. Μεθοδολογία που αύριο μπορεί να αιματοκυλίσει μια χώρα, να αποστεώσει μια Ήπειρο, να εγκλωβίσει γενεές επι γενεών, για μια «χάρη». Δεν έχει σημασία, ξέρουν. Και άλλωστε έχουν πάντα μαζί τους όσους ΔΕΝ ξέρουν. Και όσους φοβούνται. Αλλά και όσους ξέρουν αλλά μπουκώνουν και ξεμπουκώνουν τα κλεμμένα λάφυρα και ξεχνούν εύκολα, τους «τεχνοκράτες».

Μπορεί κανείς να κοιμάται πλέον ήσυχος; Φτάσαμε τους 2^ους ευτυχέστερους ανθρώπους στην Ευρώπη το 2011 να έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκτονιών τα τελευταία 30 χρόνια, επειδή τάχα το 2009 είχαν διψήφια ελλείμματα, φοροδιαφυγή και γραφειοκρατία... Τα 30 τρις παράνομου και αφορολόγητου πλούτου σε εξωτικούς παραδείσους, δεν είναι καν θέμα, ούτε το μεγαλύτερο γραφειοκρατικό πείραμα της ιστορίας, αυτό των Βρυξελλών/Φραγκφούρτης. Είναι τα 584 ευρώ του αιώνιου δανειολήπτη-φορολογούμενου στην Ελλάδα, ας πούμε. Αφού για κάθε 10 ευρώ φόρου, τα 24 (είκοσι τέσσερα) ευρώ, πάνε σε δάνεια. Καθότι στα 44 δις φόρων που εισπράττει το κράτος το 2015, ας πούμε, βάσει προϋπολογισμού, θα πρέπει βρει και να δώσει 106 δις δανείων που ανακυκλώνονται μονίμως στα κατάστιχα του Ελληνικού κράτους κάθε χρόνο και μόνιμα αυξανόμενα.

Είναι από τις στιγμές στην ζωή που αναρωτιέσαι για πόσο ακόμα θα το βουλώνεις, για πόσο ακόμα δεν θα συμμετέχεις. Είτε το θέλουμε είτε όχι, για τις κοινωνίες μας πια, αποφασίζουν οι αδιάφοροι. Μήπως και αυτήν την φορά δεν ήλθε ακόμα η ώρα; Μήπως και αυτό είναι μια ακόμα false flag κρίση που θα σου σκάσει στα μούτρα; Μήπως είμαι μικρός ή λίγος; Ρε μήπως έχουν δίκιο;

Όχι. ΕΙΝΑΙ πλέον η ώρα.

Η αξιοπρέπεια και η περηφάνεια του προαιώνιου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, που κερδήθηκε με αίμα εκατομμυρίων και κακουχίες αιώνων, όλων των παρατάξεων και όλων των ιδεολογιών και πνευματικών ρευμάτων, μέσα από τις δαγκάνες του προκρούστη, δεν ξεπουλιέται σίγουρα στα spreads 10 τερματικών χειραγώγησης ουτε αποτυπώνεται σε ένα ολιγαρχικό, απολυταρχικό, χωρίς αντίκρισμα νόμισμα το οποίο μας έκανε όλους στην Ευρώπη συμμέτοχους, συνεργούς και θύτες, στο έγκλημα ΤΟΥ ενώ ξύπνησε και μίση θαμμένα και ένστικτα ζωώδη. Όλες οι χούντες πέφτουν. Πρώτα όμως πρέπει να πέσουν οι μάσκες. Να δούμε τον εχθρό. Και να αντιληφθούμε το πρόβλημα. Και ο εχθρός ΕΙΝΑΙ το χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι η λειτουργία του και εκόντες ή άκοντες οι ευνοημένοι του. Οι άλλοι, όλοι, είναι μαριονέτες, μηδενικά, καρικατούρες, παπαράτσι και μικροί ήρωες στον άρτο και στο θέαμα των τηλεοράσεων, των ραδιοφώνων και εσχάτως, του διαδικτύου. Τι να κάνουμε, το δημοκρατικό κεκτημένο, το δικαίωμα στην αλληλεγγύη και την ειρήνη δεν μπορεί να εκχωρηθεί, είναι πανανθρώπινο και είναι όρος, προϋπόθεση εξέλιξης (όχι "ανάπτυξης").

Απευθύνομαι στους παλιούς αναγνώστες: Από το 2008 μιλήσαμε με όρους οικονομικούς, για τον επερχόμενο αποπληθωρισμό, την απομόχλευση, τον υπερδανεισμό (και όχι «κρίση χρέους»). Για το sentiment. Για την χρηματοπιστωτική μαύρη τρύπα που θα μας χωνέψει όλους. Για τους πραγματικούς δείκτες της μιζέριας (misery index). Για τα νέα «σχεδια Μαρσαλ» που μας ετοίμαζαν. Για τα «θεσμικά όργανα». Για τους πολιτικούς τους. Άπειρα διαγράμματα, παραπομπές, video.

Ελπίζω να είναι πολύ κατανοητά όσα είπαμε και όσα κάναμε. Κανείς δεν μπορεί να πει σήμερα ότι «δεν ξέρει» ή «δεν βλέπει». Δυστυχως δεν μπορεί να αποφευχθεί μια πικρή διπίστωση και για τον τόπο μας. Ως Έλληνες, είναι μάλλον ακραίο να υποστηρίζει κάποιος ότι μπορούμε να ανατρέψουμε την παγκόσμια αδικία. Είναι ουτοπικό. Υποχρεούμαστε όμως να διεκδικούμε το δικαίωμα μας (και να το διατηρούμε αναπαλλοτρίωτο) να μην μας μεταχειρίζονται ως πιόνια και να πληρώνουμε με πόνο, κακουχία και δυστυχία, τις αμαρτίες των άλλων. Δεν είμαστε στο 1829, το 1897, το 1922, το 1949, το 1967 κοκ. Ως εδώ. Είμαστε πια στο 2015. Κάποτε πρέπει σε αυτόν τον τόπο να σταματήσει το διαίρει και βασίλευε και να επανακτήσουμε την τιμή μας και τον αληθινό σεβασμό των άλλων. Όπως έλεγε και ο μάλλον δεξιός αλλά ελεύθερος, Μάνος Χατζηδάκις, με τις εξαιρέσεις πάει ο κόσμος μπροστά. Θεωρητικά, ο καθένας μας θα μπορούσε να αποτελέσει τέτοια - ίσως έτσι μόνο το δίκαιο να ήταν ο κανόνας, τουλάχιστον το δίκαιο το δικό μας.

ΥΓ Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι νόθο αν όσοι εκπλήσσονται από τις εξελίξεις, θεωρούν ότι ψήφισαν συνειδητά "Όχι".

το είδα