Mπορεί να μας προξενεί απέχθεια το να ακούμε τι λέει ένας κατοχικός υπουργός, αλλά αυτός είχε τότε τα στοιχεία και αν πραγματικά αναζητούμε στοιχεία, εδώ είναι πολλά από τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Πάντως το κείμενο είναι μία ευκαιρία για τους μη διδαχθέντες την Ελληνική γλώσσα και γραμματική να πάρουν μία γεύση …Συλλεκτικό !!!
Ρητορική ερώτηση: Μα καλά μία “πατριωτική” εφημερίδα δεν μπορούσε να τα δημοσιεύσει;;;
Σωτήριος Γκοτζαμάνης
Ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης (1885 – 28 Νοεμβρίου 1958) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός και
ανακηρύχθηκε Μέγας Ευεργέτης από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, καθώς όταν ήταν υπουργός οικονομικών παραχωρήθηκε έκταση 2.015 τ.μ. κοντά στον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, όπου και κτίστηκαν η Εταιρεία και η Αριστοτέλειος Εστία Την περίοδο της κατοχής ίδρυσε την Ιατρική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1885. Σπούδασε ιατρική στην Πάδοβα. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πόλη όπου και άρχισε παράλληλα να πολιτεύεται. Από το 1919 μέχρι το 1936 είχε εκλεγεί κατ’ επανάληψη βουλευτής Θεσσαλονίκης-Πέλλης, το 1936 ως αρχηγός του Εθνικού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος.
Αρχικά, επί κυβερνήσεως Π. Τσαλδάρη (1932-1933), διετέλεσε υπουργός Υγιεινής, Προνοίας και Αντιλήψεως. Κατά τη διάρκεια, όμως, της κατοχής της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, και σχεδόν από τις πρώτες ημέρες, κηρύχθηκε ανοικτά υπέρ της συνεργασίας με τους κατακτητές, ενώ ο τότε «διορισμένος» πρωθυπουργός, στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση που σχημάτισε στις 30 Απριλίου του 1941, στην οποία και τον διόρισε υπουργό των Οικονομικών. Μετά την παραίτηση του Τσολάκογλου και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, στις 2 Δεκεμβρίου του 1942, ο Σ. Γκοτζαμάνης ανέλαβε και πάλι το υπουργείο Οικονομικών μέχρι το τέλος του Απριλίου του 1943. Όμως λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, προβλέποντας τις εσωτερικές ταραχές που θα ακολουθούσαν, κατέφυγε στην Ιταλία και κατόπιν στη Γερμανία.
Μετά την απελευθέρωση και σύμφωνα με ειδική συντακτική πράξη που προσδιορίστηκε το “ιδιότυπο αδίκημα” της εθνικής αναξιότητας (Ιανουάριος 1945), κατηγορήθηκε ως δοσίλογος και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων. Λίγα χρόνια όμως αργότερα έτυχε αμνηστίας οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα, συνεχίζοντας και πάλι να πολιτεύεται ως αρχηγός του «Μεταρρυθμιστικού Κόμματος» που είχε δημιουργήσει προπολεμικά. Το 1954 πολιτεύθηκε ως υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Στις εθνικές εκλογές του 1958 συμμετείχε με το κόμμα του για τελευταία φορά. Τον ίδιο χρόνο πέθανε από εγκεφαλική συμφόρηση και ουραιμία, στην Αθήνα, στις 28 Νοεμβρίου, σε ηλικία 73 ετών. Κηδεύτηκε στη Θεσσαλονίκη με δαπάνες της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου άφησε και την περιουσία του.
Δείτε σχετικά
Δημοσθένης Κούκουνας: Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια
18-4-1964 KATA ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗΝ 400.000.000 ΔΟΛΛΑΡΙΩΝ ΕΔΑΝΕΙΣΕΝ Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑΝ
Jacques Delpla : « L’Allemagne doit 575 milliards d’euros à la Grèce »
Agreement on German External Debts, London, 27 February 1953
1953, le tournant qui a permis à l’Allemagne de rebondir
Economic Historian on Spiegel: ‘Germany Was Biggest Debt Transgressor of 20th Century’
Η διαγραφή χρεών της Γερμανίας και το «οικονομικό θαύμα» (βίντεο)
κείμενα από isxys.blogspot.com και wikipedia, εικόνα από epam-uk.com
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου