άρθρο του Πανίκου Ελευθερίου.
Πάντως οι «ηγέτες» μας (η πλειοψηφία τουλάχιστον) δεν φαίνεται να πιστεύει στην απελευθέρωση. Δεν είναι τυχαίο που αντικατέστησαν την λέξη «απελευθέρωση» με την νέα διατύπωση, που όλοι ξέρουμε τι σημαίνει, την «επανένωση». «Επανένωση», αφού αναβαθμιστεί το ψευδοκράτος του κατακτητή σε συνιστών κράτος και αφού απολέσουμε και το τελευταίο προστατευτικό κέλυφος που μας απέμεινε, την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία. Δειλά-δειλά κάποιοι από τους ηγέτες, μέσα στα πλαίσια της τεχνικής που ανέπτυξαν, της έντεχνης παραπλάνησης των μαζών προσθέτουν και την λέξη «απελευθέρωση.» «… για την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.» Ή και αντίστροφα: «… για την επανένωση και απελευθέρωση της πατρίδας μας.» Πάλι γίνεται. Προπέτασμα καπνού, στάχτη στα μάτια των αμνοεριφίων, όπως θέλετε πέστε το, η δουλειά τους πάλι γίνεται. Πώς γίνεται; Απλούστατα με την εναλλαγή στην εξουσία των αγύριστων μυαλών («ηττημένων μυαλών»), θιασωτών της χρεοκοπημένης συνταγής των περασμένων δεκαετιών, για «λύση» συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Μιας «λύσης», της κοπής σχεδίου Ανάν που απορρίψαμε με το 76%, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην Τουρκοποίηση της Κύπρου.
Επιβεβαιώθηκε, μάθαμε, η ακολουθούμενη γραμμή στο Κυπριακό και στην τελευταία διήμερη συνεδρία του
«Εθνικού» Συμβουλίου. Υπήρξαν οι έντονες διαφωνίες (της Συμμαχίας Πολιτών που αντιτίθεται στην «λύση»Δ.Δ.Ο.) και οι πιο χλιαρές από τους υπόλοιπους που… μέσες-άκρες ζητούν «αλλαγή στρατηγικής» αλλά ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να αποκηρύξουν την τερατόμορφη «λύση» της Δ.Δ.Ο. Να την βράσω (ας συγχωρεθώ για την διατύπωση) για αλλαγή στρατηγικής, αν ο τελικός στόχος παραμένει ο ίδιος. Είναι σαν να λέμε… βρίσκομαι σε δίστρατο και αποφασίζω να προχωρήσω στον ένα από τους δύο δρόμους (που είναι σε άλλη κατεύθυνση από αυτόν που ακολουθούσα), αλλά ξέροντας ότι και οι δύο δρόμοι, ούτως ή άλλως, καταλήγουν στον γκρεμό. Όσο κι αν άλλαξα κατεύθυνση («στρατηγική»), δε θα καταλήξω και πάλι στον γκρεμό; Τέτοιους ηγέτες έχουμε.
Τέτοιους ηγέτες έχουμε. Αλλά ποιοι ευθύνονται για το ότι τις προάλλες στο «Εθνικό» Συμβούλιο κουμάντο έκαναν «τα δύο μεγάλα κόμματα» (ΔΗ.ΣΥ. και Α.Κ.Ε.Λ.) που όπως πάντα περνούν την γραμμή τους επικαλούμενοι… «… την πλειοψηφία στο Εθνικό Συμβούλιο;» Ευθύνονται οι πολίτες που με την ψήφο τους φρόντισαν να μην διαταραχθούν οι «συσχετισμοί δυνάμεων» που οδηγούν την Κύπρο στην «Αλεξανδρεττοποίηση» και στην αγκαλιά της Τουρκίας. Η ευθύνη για την σημερινή μας κατάντια (και αλίμονο, για την αδυναμία μας να εκμεταλλευτούμε τις ευνοϊκές συγκυρίες που παρουσιάζονται που θα μπορούσαν να αλλάξουν άρδην τα εις βάρος μας δεδομένα), την φέρουν οι ηγέτες, αλλά ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Οι πολίτες διαφόρων «αποχρώσεων» (φανατικοί κομματικοί του… πίστευε και μη ερεύνα, οι ευκολόπιστοι που δεν ενδιαφέρονται, δεν ασχολούνται, αλλά ψηφίζουν «παραδοσιακά» και «παραταξιακά», οι κομματικοί πελάτες που ψηφίζουν για την… τσέπη τους, οι αδιάφοροι και «αγανακτισμένοι» που απείχαν από την ψηφοφορία κ.ο.κ.)
Ως γνωστόν, στην Κύπρο ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά που θα μαζευτούμε έξω από το Προεδρικό για να διαμαρτυρηθούμε για την επερχόμενη «λύση» που θα έχει ως βάση του την νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν, πολλοί από αυτούς που θα διαμαρτύρονται και θα φωνάζουν και «ακραία συνθήματα», θα είναι από αυτούς που ανέμιζαν τις Ελληνικές σημαίες για να πανηγυρίσουν τη νίκη του «ηγέτη της κρίσης» στις τελευταίες Προεδρικές Εκλογές. Θα είναι εκεί και θα διαμαρτύρονται και αρκετοί που ψήφισαν Σταύρο Μαλά γιατί ο Χριστόφιας τους συμβούλεψε… «το κόμμα σας και τα μμάθκια σας», αλλά την πατρίδα την άφησαν σε δεύτερη μοίρα. Θα είναι εκεί και αρκετοί που καμώνονται που ανήκουν στην… «πατριωτική πτέρυγα» του Δημοκρατικού Συναγερμού. Αυτό κι αν είναι ανέκδοτο! Αρκετοί νεροκουβαλητές του Αναστασιάδη, που τον βοήθησαν τα μέγιστα για να αναρριχηθεί στην προεδρία (με τις γνωστές «δεσμεύσεις»), να νομίζουν κι οι ίδιοι και να νομίζουν ότι μας έπεισαν, ότι… η ουρά τους είναι απ’ έξω κι ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την κατρακύλα στο Κυπριακό. Ε λοιπόν ΟΧΙ!!! Ας μην νομίζουν ότι με το να γράφουν ωραία αντι-ομοσπονδιακά άρθρα (και προεκλογικά μάλιστα, πράγμα που έδωσε ιδιαίτερη ώθηση στην υποψηφιότητα του «ηγέτη της κρίσης»), αυτό διαγράφει ή έστω μειώνει το δικό τους μερίδιο ευθύνης.
Με τα σημερινά δεδομένα (τα δεδομένα που παρακολουθήσαμε τις προάλλες στο «Εθνικό» Συμβούλιο) απέχουμε εκατομμύρια έτη φωτός από την χάραξη Εθνικής Στρατηγικής (υπό την εποπτεία της Μητέρας Πατρίδας) που θα έχει ως στόχο την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Με τα σημερινά μας δεδομένα, με τους «ηγέτες» που έχουμε, με την Οικονομική μας αδυναμία, με το στρατιωτικό ανισοζύγιο δυνάμεων (έλλειψη αποτρεπτικής ισχύος), με τον εποικισμό, την λαθρομετανάστευση, την υπογεννητικότητα που μας μαστίζει, με τον λαό που μπαίνει τόσο εύκολα στο κομματικό μαντρί, ότι κι αν συμβαίνει, δεν πάμε για απελευθέρωση, αλλά για Τουρκοποίηση. Δυστυχώς… (μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα), με τους ρυθμούς που πάμε… οι μέρες του Ελληνισμού στην Κύπρο…, είναι μετρημένες. Εκτός κι αν…. αλλάξουν κάποιοι μυαλά και βάλουν την πατρίδα πάνω από το κόμμα. Αλλά πάλι… πόσες φορές το ευχηθήκαμε αυτό, πόσες φορές πιστέψαμε ότι κάτι αλλάζει… πόσες φορές αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας…
Ήρθε τις προάλλες η σύνοδος του «Εθνικού» Συμβουλίου να μας προσγειώσει και πάλι ανώμαλα. Βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή!!!
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου