ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ & ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

Τα Βαλκάνια κατά
του Οθωμανού τυρράνου

H Ομιλία του Θωμά Θεολόγη στην εκδήλωση που έγινε με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου , με θέμα «Απόψεις  για τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο», στην αίθουσα της Παλαιά Βουλής, στις 14 Οκτωβρίου 2012.

Κυρίες και Κύριοι,

Από τα πρώτα χρόνια του 20^ού αιώνα, η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Οι βαλκανικοί λαοί που για αιώνες στέναζαν κάτω από τον τουρκικό ζυγό, αποφάσισαν να παλέψουν για την ανεξαρτησία τους κι άρχισαν ένα υπέροχο αγώνα κατά του κατακτητού. Έτσι, στις 4 Οκτωβρίου 1912, ξεκίνησε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, ενωμένες κατά της Τουρκίας.

Κατά την περίοδο εκείνη ο ανταγωνισμός των μεγάλων Δυνάμεων και της Ρωσίας στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης ήταν μεγάλος. Η Βουλγαρία και η Σερβία υπολόγισαν πώς οι συνθήκες ήταν κατάλληλες για κοινή δράση κατά της Τουρκίας και στις 19 Φεβρουαρίου 1912 υπέγραψαν μυστική Συνθήκη Συμμαχίας. Αργότερα προσετέθη και το Μαυροβούνιο. Μ’ αυτή τη μυστική συμφωνία ζωτικά ελληνικά εδάφη θα περιέρχονταν στους συμμαχήσαντες.

Η αγγλική διπλωματία που πληροφορήθηκε τα ανωτέρω, ενημέρωσε τον Βασιλέα Γεώργιο. Όχι, βέβαια, από αγάπη για

την Ελλάδα, αλλά για να τεθεί φραγμός στην κάθοδο των Ρώσων στη Μεσόγειο. Έχοντας το Γιβραλτάρ, την Μάλτα, την Κύπρο και το Σουέζ στα χέρια τους, οι Άγγλοι ήταν κύριοι της Μεσογείου. Τους χρειαζόταν, όμως και η Κρήτη κι αυτός ήταν ο λόγος που χρησιμοποίησαν τον Βενιζέλο κατά του πρίγκιπος Γεωργίου- τον οποίο οι ίδιοι είχαν τοποθετήσει ως ύπατο Αρμοστή στη Μεγαλόνησο. Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα δεν τους βόλευε και γι’ αυτό υποστήριζαν τον Βενιζέλο που ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας του νησιού.

Βλέπετε ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι και σύμμαχοί» μας καλλιεργούσαν τότε- όπως το κάνουν και σήμερα –την ηττοπάθεια με τους μυστικούς τους πράκτορες, ώστε να μην αντιδρά ο λαός στις αποφάσεις τους. Τα αποτελέσματα της τρομοκρατίας επιβεβαιώνονται και σήμερα με τις συχνές παραβιάσεις του εναερίου χώρου, ενώ οι Σύριοι με την πρόσφατη κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους έλυσαν το πρόβλημα μια κι έξω! Φταίνε οι Τούρκοι των οποίων τα αντιτορπιλικά αρμενίζουν μέχρι το Σούνιο ,ή εξωθούνται από την αδράνειά μας; Ή, μήπως, αποθρασύνονται από δηλώσεις υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος (σκοπίμως δεν αναφέρομαι σε Έλληνα υπουργό Εξωτερικών) που είπε: «Για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, ας δώσουμε λίγες εκτάσεις στην Τουρκία»!....

Ε.Βενιζέλος

Ο Βενιζέλος προτίμησε να μη χαλάσει το χατίρι των Άγγλων που ήθελαν την Κρήτη ανεξάρτητη και πήγε κόντρα στα συμφέροντα της Ελλάδος, κάτι που δεν έκανε με την Κύπρο ο Τάσος  Παπαδόπουλος με το ηχηρό του ΟΧΙ! 

Στο σημείο αυτό σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε μία παρένθεση στα ελαττώματα της φυλής μας. Μ’ αυτήν την σύντομη παράκαμψη η εισήγησή μου θα γίνει πιο εύληπτη. 

Τους τελευταίους 25 αιώνες έχουν συμβεί πολλά στο λαό μας. Κληρονομήσαμε, π.χ., όλα τα ελαττώματα των προγόνων μας! Διαπιστώνω, όμως, μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους αρχαίους και στους σημερινούς ¨Έλληνες!  Εκείνοι τιμωρούσαν τους διάσημους συμπατριώτες τους, τους ευεργέτες τους, αν προτιμάτε. Θα περιοριστώ σε επτά παραδείγματα:

·        Ο Θεμιστοκλής κι ο Ηρόδοτος πέθαναν στην εξορία!

·        Ο Μιλτιάδης κι ο Φειδίας πέθαναν στη φυλακή!

·        Ο Πυθαγόρας, ο Αριστείδης κι ο Σοφοκλής πέθαναν στην εξορία από πείνα!

Με λίγες εξαιρέσεις κατά την περίοδο της Επαναστάσεως του 1821, στη σύγχρονη Ελλάδα  αυτό το χούι υποκαταστάθηκε από κάτι αντιστρόφως ανάλογο, που ακούει στο όνομα «ΕΘΝΑΡΧΟΠΟΙΗΣΗ». Ένας από τους μεγάλους μας «ΕΘΝΑΡΧΕΣ» αναρριχήθηκε σε δυσθεώρητα εθναρχικά ύψη! Ακούστε αυτά που θα σας πω στη συνέχεια κι αποφασίστε αν αυτός ήταν «ο δημιουργός της Ελλάδος των δύο Ηπείρων και των πέντε Θαλασσών», ή εκείνος  που πολλαπλώς έβλαψε την χώρα! 

Στο σημείο αυτό, αλλάζοντας κάπως θέμα, θα αποτολμήσω κάτι που κατά κανόνα όλοι αποφεύγουν! Το ότι είμαι Χριστιανός και μακρινός συγγενής του Αγίου Σεραφείμ, στον οποίον οι Τούρκοι επεφύλαξαν τον πλέον μαρτυρικό θάνατο, επειδή επαναστάτησε εναντίον τους το 1601, δεν σημαίνει ότι δεν έχω το θάρρος να εντοπίσω τις ευθύνες και της Εκκλησίας στον ευτελισμό του ονόματός μας! Κάνοντας τις λέξεις ΕΛΛΗΝ  ΚΑΙ  ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗΣ συνώνυμες κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, μετέτρεψαν τους προγόνους μας σε λαθρομετανάστες και τους ταπείνωσαν φορώντας τους τη στολή της παραλλαγής του ΡΩΜΙΟΥ! Έτσι, το 393 καταργήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, επειδή θεωρήθηκαν έθιμο ειδωλολατρικό, διεκόπη η λειτουργία των Σχολών  στην  Αθήνα,  επειδή  κάποιοι  «ΙΕΡΑΡΧΕΣ»  ήθελαν  να τυφλώσουν τους πιστούς με το «πίστευε και μη ερεύνα», τους τρείς μεγαλυτέρους Πανεπιστήμονες, με  συμμετοχή στην καταστροφή σοφών συγγραμμάτων και στη διακοπή λειτουργίας Πανεπιστημιακών Σχολών, τους ανακήρυξαν «Προστάτες των Γραμμάτων», τον δε Γρηγόριο τον Ε΄ προβίβασαν σε Άγιο και Εθνάρχη, παραβλέποντας το γεγονός ότι αυτός αφόρισε τους Φιλικούς και την Επανάσταση και με το λιβελλογράφημά του «ΠΑΤΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ» ισχυρίστηκε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν «τροφός και ευεργέτις μας». Πίσω στο θέμα μας τώρα:

το Θωρηκτό Αβέρωφ

Λίγες μέρες πριν την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, δηλαδή στις 22 Σεπτεμβρίου 1912, στη Σόφια υπεγράφη η Ελληνο-Βουλγαρική  Συμμαχία. Βασικός παράγων σ’ αυτή την απόφαση των Βουλγάρων, ήταν το αξιόμαχο Ελληνικό Ναυτικό. Η κυριαρχία του στο Αιγαίο εμπόδιζε τη μεταφορά τουρκικών ενισχύσεων  κατά των Βουλγάρων. Τότε, όμως, που οι Βούλγαροι είχαν την ανάγκη της Ελλάδος, ο Βενιζέλος δεν πρόβαλε ούτε τις πλέον βασικές αξιώσεις, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη της Βουλγαρίας! Αυτό το τραγικό λάθος του «μεγάλου» πολιτικού μεταφράστηκε σε χιλιάδες θύματα κατά τον ελληνοβουλγαρικό πόλεμο ένα χρόνο αργότερα! Για να μην αμφισβητηθεί από κανένα η αντικειμενικότητά μου ,σας παραπέμπω σ’ αυτό που είπε ο ίδιος ο Βενιζέλος: «Η Ελλάδα, δια της μετά της Βουλγαρίας και Σερβίας Συνθήκης Συμμαχίας, προχώρησε προς το άγνωστον». 

Ακούστε τι έγινε μετά τους πανηγυρισμούς της νίκης στο Μπιζάνι και την είσοδο των στρατευμάτων μας στα Γιάννενα, αφού πρώτα διευκρινίσω ότι η εκπόρθηση των απόρθητων τουρκικών οχυρών οφείλεται στην αυτοθυσία του Νικολάκη Εφέντη, Χριστιανού από την Άγκυρα, ταγματάρχου του τουρκικού στρατού. Μετά από παρέμβαση του πανάξιου Μητροπολίτου Ιωαννίνων Γερβάσιου, παρέδωσε στους Έλληνες τα σχεδιαγράμματα των οχυρών. Είναι λυπηρόν που 99 στους 100 Έλληνες αγνοούν τέτοια ιστορικά γεγονότα, ενώ δεν τους ξεφεύγουν οι « ηρωικές πράξεις» αντιστασιακών που γεννήθηκαν την δεκαετία του 1930!.. 

Και μετά από αυτό το απαραίτητο μνημόσυνο, συνεχίζω:

Βασιλεύς Κωνσταντίνος

Την 1^η Μαρτίου 1913 ο Βενιζέλος ακύρωσε διαταγή του Κωνσταντίνου και τα στρατεύματα που ήταν καθ’ οδόν για την απελευθέρωση της Β. Ηπείρου έκαναν μεταβολή , χαρίζοντας ελληνικά εδάφη στην Αλβανία η οποία είχε επιτύχει την αυτονομία της τον Νοέμβριο του 1912. (Το αλβανικό κράτος αναγνωρίστηκε επίσημα τον Μάιο του 1913).

Με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (Δεκέμβριος 1913) η Β. Ήπειρος παραχωρήθηκε στην Αλβανία και ο ελληνικός στρατός εκλήθη να εγκαταλείψει την περιοχή μέχρι το τέλος Μαρτίου του 1914. Ο «μέγας πολιτικός και εθνάρχης» δεν είχε προβλέψει τίποτα κι ούτε επιχείρησε  κάτι για να αποτρέψει αυτήν την δυσμενή απόφαση για την Ελλάδα! Τι έπαθε το  «διπλωματικό  του  δαιμόνιο »;
ΟΜΩΣ ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ!!! 

Διέταξε την άμεση διακοπή κάθε στρατιωτικής βοηθείας προς τους Βορειοηπειρώτες και την εκκένωση της Β. Ηπείρου από το στρατό μας!

Δεν θ’ αναφερθώ στον ξεσηκωμό των Βορειοηπειρωτών και στις στρατιωτικές αντάρτικες ομάδες με την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών Αξιωματικών. Στις 17 Φεβρουαρίου 1914 η Β. Ήπειρος κηρύχθηκε αυτόνομη, με Πρόεδρο τον Γεώργιο Ζωγράφο (πρώην Γενικό Διευθυντή Ηπείρου). O Βενιζέλος όλους αυτούς τους κήρυξε παράνομους και διέταξε Κυβέρνηση και Στρατό να εκκενώσουν την Β. Ήπειρο ΑΜΕΣΩΣ! Εξεβίασε και τον Βασιλέα με παραίτηση, αν δεν υπέγραφε το διάταγμα για την εκκένωση. Χαριστική βολή απετέλεσε η εντολή προς τον έμπιστό του στρατηγό Παπούλα να σπεύσει και να πνίξει στο αίμα κάθε επαναστατική κίνηση! Μ’ άλλα λόγια ο Βενιζέλος όχι μόνον δεν προστάτευσε την ανεξαρτησία των Βορειοηπειρωτών, αλλά χρησιμοποίησε και βία προκειμένου να τους παραδώσει ως δούλους στους Αλβανούς!

Κάποιος άλλος «ΕΘΝΑΡΧΗΣ»  άφησε την Κύπρο αβοήθητη πριν λίγα χρόνια, επειδή « η Κύπρος πέφτει μακριά»! Καλά, σκέφθηκα, τόσο πολύ απομακρύνθηκε από την Ελλάδα; Οι Αθηναίοι δεν είχαν στείλει εκεί τον Κίμωνα πριν 2.500 χρόνια και την λευτέρωσε από τους Πέρσες κατακτητές;

Οι «ΕΘΝΑΡΧΕΣ» δεν έχουν τελειωμό σ’ αυτή τη χώρα! Θα αισθανόμουν πολύ μακάριος αν είχα χρόνο να σας μιλήσω και για ρασοφόρους «Εθνάρχες»!..

Άς επανέλθουμε στα Βαλκάνια: Μετά τον πόλεμο των Βαλκανικών χωρών κατά της Τουρκίας, η Βουλγαρία διεκδικούσε ολόκληρη τη Μακεδονία, δυνάμει της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου, καθώς και έξοδο τόσον προς το Αιγαίον, όσον και προς την Αδριατικήν! Αυτές οι παράλογες διεκδικήσεις της Βουλγαρίας έσπρωξαν Έλληνες και Σέρβους σε μυστική Συμφωνία που υπεγράφη στη Θεσσαλονίκη στις 2 Απριλίου 1913. Ενώ, όμως, από το Βελιγράδι υπήρχε η πληροφορία ότι οι Σέρβοι θα υποχωρούσαν στην ελληνική αξίωση για την περιοχή Δοϊράνης-Γευγελή, ο Βενιζέλος κάλεσε εσπευσμένα τους Σέρβους εκπροσώπους στη Θεσσαλονίκη και υποχώρησε στο σημείο αυτό! ΠΡΟΣΕΞΤΕ! Πρόκειται για το πλέον στρατηγικό σημείο αμύνης του ελληνικού χώρου από βορρά κατά μήκος της Κοιλάδας του Αξιού. Αυτό στοίχισε χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στην Ελλάδα κατά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Ακόμα κι αν με λέγανε Εύπιστο, αντί για Θωμά, πάλι δεν θα πίστευα ότι ο Βενιζέλος έκανε μια τόσο εγκληματική παραχώρηση λόγω απειρίας, ή, έστω, λόγω ολιγωρίας!!

Ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος άρχισε τη νύχτα της 15^ης προς την 16^η Ιουνίου 1913 (π.η.) στη Γευγελή. Οι Βούλγαροι χτύπησαν το σημείο επαφής των ελληνοσερβικών δυνάμεων. Στις θέσεις των δύο ταγμάτων που είχε επιτρέψει  ο Διάδοχος Κωνσταντίνος να εισέλθουν στη Θεσσαλονίκη για ν’ «αναπαυτούν» οι Βούλγαροι, εισήλθε κρυφά, σε μικρές ομάδες, ολόκληρη Μεραρχία! Διεξήχθησαν σφοδρές οδομαχίες και τελικά οι Βούλγαροι παραδόθηκαν. Στη συνέχεια ο στρατός μας κινήθηκε προς το Κιλκίς και προς το Λαχανά και τίποτα δεν ήταν σε θέση να επιβραδύνει την ορμητικότητά του! Στις μάχες Δοϊράνης, Σιδηροκάστρου, Σερρών, Στρωμνίτσης, Άνω και Κάτω Τζουμαγιάς,  Κρέσνας κ. ά, ο  Βουλγαρικός στρατός  συνετρίβη.

Στις 28 Ιουλίου 1913 έληξε ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος και υπεγράφη η Συνθήκη Βουκουρεστίου. Μέσα σε 10 μήνες(Οκτώβριος 1912-Ιούλιος 1913) το έδαφος της Ελλάδος κι ο πληθυσμός της, σχεδόν διπλασιάστηκαν. Οι οπαδοί του Βενιζέλου έσπευσαν να ισχυρισθούν ότι αυτός διπλασίασε την Ελλάδα! Επειδή ούτε δέχομαι, ούτε καταδέχομαι να με περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο ένας αόμματος, κάνω τους υπολογισμούς μόνος μου και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι λόγοι του θριάμβου των Ελλήνων επί των αντιπάλων ήταν κυρίως πέντε:

Κωνσταντίνος και Βενιζέλος μετά τη λήξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου

1^ος Οι στρατηγικές ικανότητες του Αρχιστρατήγου  

       Κωνσταντίνου και των βασικών του Επιτελών.(Β.

       Δούσμανης- Ξεν. Στρατηγός-Ι. Μεταξάς).

2^ος Η ορμητικότητα στρατιωτών και αξιωματικών.

3^οςΟδιακαής πόθος όλων-λαού και στρατού- να ξεπλύνουν τη

       ντροπή που άφησε ο πόλεμος του 1897.

4^ος Η αντικατάσταση του Αλή Ριζά, αρχιστρατήγου του

      τουρκικού στρατού στα ελληνοτουρκικά σύνορα, από τον

      Χασάν Ταχσίν πασά που διέθετε μεγάλη περιουσία στη

      Θεσσαλονίκη και προτιμούσε, όπως οι 90.000 Ιουδαίοι

      κάτοικοί της, η πόλη να πέσει σε χέρια Ελλήνων κι όχι

      Βουλγάρων.

5^ος Η μεγάλη αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων αγωνιστών

       έναντι των Τούρκων αντιπάλων τους.

Η παράδοση της Θεσσαλονίκης

Ακούστε, τώρα όσα έπονται και αποφασίστε μόνοι σας αν  ο Βενιζέλος μεγάλωσε ή μίκρυνε την Ελλάδα:

1.Ο Εθνικός Διχασμός, δηλαδή η θανατηφόρος επιδημική ασθένεια που μας κατέφαγε και που τα συμπτώματά της δεν εξαλείφτηκαν ακόμα ολοσχερώς, πέτυχε τους στόχους των εμπνευστών του με την σύμπραξη του ΔΟΤΟΥ Πρωθυπουργού που ο Lloyd George έφερε από την Κρήτη το 1910. Στην ουσία κατέλαβαν τη χώρα μας και μας εξανάγκασαν να πολεμήσουμε στο πλευρό της Entente Cordiale.

2.Στις 16 Σεπτεμβρίου 1915, παραβιάζοντας την ουδετερότητα της Ελλάδος και τους διεθνείς  νόμους, τα λείψανα της στρατιάς που συνετρίβη στα Δαρδανέλλια αποβιβάστηκαν στην Θεσσαλονίκη με τις ευλογίες του Βενιζέλου και παρά την διαφωνία του Κωνσταντίνου κι ας πρόβλεπε το Σύνταγμα σύμφωνη γνώμη Βουλής και Στέμματος! Αυτοί μας έσπρωξαν στην αναπόφευκτη μικρασιατική καταστροφή. Οι δύο αντίπαλοι του Βενιζέλου, δηλαδή ο Κωνσταντίνος κι ο Ι. Μεταξάς, συκοφαντήθηκαν ως γερμανόφιλοι. Η επιβεβαίωση της συκοφαντίας ήρθε μετά από σχεδόν ένα αιώνα! Την 1^η Απριλίου 2005, οι αγγλικές εφημερίδες TIMESκαι DAILYTELEGRAPHδημοσίευσαν την πληροφορία, μετά την απόφαση του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών ν’ ανοίξει τα άκρως απόρρητα αρχεία του για την περίοδο 1873-1939.

Βόρεια Ήπειρος

3.Πριν λίγο ανέλυσα τον τρόπο με τον οποίο δώρισε την Β. Ήπειρο με τους κατοίκους και τα υπάρχοντά τους στην Αλβανία.

4.Το 1913,ευρισκόμενος στη Ρώμη, είπε στον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών: « Το τι θα κάνετε με τα Δωδεκάνησα ,αφορά την Ιταλία και την Τουρκία». Μ’ άλλα λόγια ξεπούλησε νησιά πάνω στα οποία κατοικούσαν Έλληνες για τουλάχιστον 3.500 χρόνια, χωρίς διακοπή!

5.Δύο μέρες μετά την ενημέρωσή του από τον Νικ. Θεοτόκη, πρεσβευτή μας στο Βερολίνο, ότι στις 22 Ιουλίου 1914 κλείστηκε συμμαχία μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, ανθράκευσε με 800 τόνους άνθρακα δύο γερμανικά αντιτορπιλικά που είχαν ξεμείνει από καύσιμα κοντά στη Νάξο. Οι Γερμανοί τα είχαν στείλει πεσκέσι στους Τούρκους κι ο Βενιζέλος μερίμνησε να ενισχυθεί το Πολεμικό Ναυτικό των αντιπάλων μας!..

6.Το 1916 οι πανάξιοι Πόντιοι δημιούργησαν το Αυτόνομο Ελληνικό Κράτος του Πόντου. Ο Βαλής της Τραπεζούντας, παραδίδοντάς τους επίσημα την διοίκηση της πόλης, είπε: «Απ’ τους Έλληνες αποσπάσαμε τα μέρη αυτά και στους Έλληνες τα παραδίδουμε σήμερα». Παρά το γεγονός ότι το κράτος αυτό αναγνωρίστηκε επισήμως τόσον από την Τουρκία, όσον κι από τις χώρες μέλη της ΑΝΤΑΝΤ, ο Βενιζέλος αρνήθηκε να υποκύψει σε πιέσεις Ελλήνων και ξένων και δεν το αναγνώρισε. Σε επερώτηση στη Βουλή είπε, ανερυθρίαστα, ότι δεν αντιπροσώπευε τον Ελληνισμό του Πόντου!

7.Προκειμένου να δελεάσει την Βουλγαρία να πολεμήσει στο πλευρό της Συνεννόησης, της έταξε όσα είπε στον Βρετανό πρεσβευτή SirFrancisEliot(TheBritishDocumentsontheoriginofthewar 1898-1914/τόμος Θ΄):

«Είμαι έτοιμος να δώσω στους Βουλγάρους τις Σέρρες-τη Δράμα-την Καβάλα και άλλα μέρη, όπου οι Έλληνες αποτελούν μειοψηφία»! Δηλαδή άφηνε εκτός μόνο τα Κιούρκα!.... Σύμφωνα με το «όπου οι Έλληνες αποτελούν μειοψηφία», θα’πρεπε να τους δώσει και τη Θεσσαλονίκη, αφού σε πληθυσμό 160.000 το 1912, οι Έλληνες ήταν 19.000 (κατά μαρτυρία του πρώτου Έλληνα Νομάρχη). 

Όσα είπε ο Sir Francis Eliot,επιβεβαιώνονται κι από τη ρωσική Βίβλο όπου περιλαμβάνεται έκθεση του Ρώσου πρεσβευτή στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Μεταξύ άλλων αναφέρει: « Ο Ελ..Βενιζέλος μου δήλωσε απερίφραστα ότι κατά τη γνώμη του οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να παραχωρήσουν στην Βουλγαρία την Καβάλα, τη Δράμα, τις Σέρρες, το Κιλκίς και το Μοναστήρι» (Πάλι τη γλύτωσαν τα Κιούρκα!..).

Εκλογές 1920, γελοιογραφία της εποχής

8.Την 1^η Νοεμβρίου 1920 (π.η.) που η Ελλάδα ψηνόταν στο καμίνι του πολέμου, ο Βενιζέλος προκήρυξε Εκλογές. Παρόμοιο παράδειγμα Εκλογών στην καρδιά του πολέμου, δεν έγινε  ποτέ  και  πουθενά!  Γιατί   επέλεξε εκείνη τη στιγμή;  Aσφαλώς για να τις χάσει, ώστε να βγάλουν άλλοι τα δικά του κάστανα από τη θράκα! (Τελικά δεν εξελέγη ούτε βουλευτής!). 

Ένας σπουδαίος δημοσιογράφος της δεκαετίας του 1930, ο Γεώργιος  Βλάχος,  φαίνεται ότι γνώριζε καλά το λαβύρινθο της ψυχής του Βενιζέλου. Προσέξτε τι έγραφε σε άρθρο του που η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσίευσε στις 19 Μαρτίου 1936,δηλαδή μία ημέρα μετά το θάνατο του «ΕΘΝΑΡΧΟΥ»:  «Ο  Ελ.   Βενιζέλος   υπήρξεν,   έζησεν, απέθανε και θα μείνει ως πρόβλημα, μύθος, νυκτερινός εφιάλτης». 

Αν τον χαρακτηρισμό «νυκτερινός εφιάλτης» τον είχε κάνει η Βασίλισσα Σοφία, θα τον κατανοούσα πιο εύκολα και θα σας πω το γιατί: Η σηψαιμία που προκάλεσε στον Αλέξανδρο το δάγκωμα ενός πιθήκου, ήταν βέβαιο ότι θα έφερνε το θάνατο του 27χρονου πρίγκιπα. Η μητέρα του που ζούσε στην Ελβετία, δεν κατάφερε με τίποτα να συγκινήσει την άπονη καρδιά του απογόνου του Αβραάμ, που αρνήθηκε σε μια μάννα το δικαίωμα να κρατήσει στην αγκαλιά το παιδί της, λίγο πριν αυτό ξεψυχήσει!!! 

Και, βέβαια, μη μου πείτε «τι σου φταίει ο Αβραάμ και τον μνημονεύεις», γιατί δεν μου φταίει τίποτα.Δεν κατανοώ την Εκκλησία μας, όμως, που συχνά-πυκνά παρακαλεί τον Κύριον: «Ανάπαυσον την ψυχήν της δούλης σου/του δούλου σου εις κόλπους Αβραάμ»! ΕΛΕΟΣ!!!

Γιατί στην αγκαλιά του Αβραάμ που ήταν ΜΟΙΧΟΣ-ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ-ΨΕΥΤΗΣ-ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΑΛΛΑΚΙΔΩΝ κι άλλα πολλά; 

Αν όλ’ αυτά δεν τα βρείτε γραμμένα στην Παλαιά Διαθήκη (ΓΕΝΕΣΙΣ, κεφάλαια ΙΣΤ/1-Κ/1-ΚΕ/6), ελάτε να μου το πείτε!... 

Αν οι συμπατριώτες μου δικαιούνται να υπερηφανεύονται για επιτεύγματα που οι πρόγονοί μας πέτυχαν πριν 2.500 χρόνια, ποιος μπορεί να μου αφαιρέσει το δικαίωμα να αισχύνομαι για πράξεις που άλλοι πρόγονοι έκαναν πριν ένα αιώνα; Αν κάποιος φαντάζεται    ότι  οι   κρίσεις  μου   για  τον  Βενιζέλο  δεν  είναι αντικειμενικές, ας προσέξει μια περικοπή   επιστολής   που   έστειλε   το   1932   προς   τον Πρόεδρο απονομής των Βραβείων NOBEL Eιρήνης και αφορά τον σφαγέα της Φυλής μας Κεμάλ Ατατούρκ:

«Έχω την τιμή να θέσω προ των εξεχόντων μελών της Επιτροπής του βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη, την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ως άξιον αυτής της επιφανούς τιμής».

το είδα

Σχόλιο από "Οι Μάσκες Πέφτουν" :


Ο κ. Θωμάς Θεολόγης αναφέρει :

"τον δε Γρηγόριο τον Ε΄ προβίβασαν σε Άγιο και Εθνάρχη, παραβλέποντας το γεγονός ότι αυτός αφόρισε τους Φιλικούς και την Επανάσταση και με το λιβελλογράφημά του «ΠΑΤΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ» ισχυρίστηκε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν «τροφός και ευεργέτις μας». " 

Αυτή είναι μια άλλη εκδοχή περί του αφορισμού από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄(πηγή)

Η ιστορία μας μιλάει για την οξύτητα, με την οποία ο Σουλτάν Μαχμούτ Β΄ αντέδρασε στην Επανάσταση.

α) Έπαυσε δύο μεγάλους Βεζίρηδες σε διάστημα ολίγων ημερών με μόνο αιτιολογικό την επιεική τους στάση έναντι των Ρωμιών. Το γεγονός είναι πολύ ενδεικτικό.

β) Κάλεσε τον Σεϊχουλισλάμη, δηλ. τον υπέρτατο θρησκευτικό αρχηγό όλου του Ισλάμ, και τον διέταξε να εκδώσει φετβά, δηλ. διακήρυξη, με την οποία να καλεί τους Μουσουλμάνους να εξαφανίσουν κάθε ίχνος χριστιανών από την Αυτοκρατορία ολόκληρη, που έτσι θα γινόταν αμιγώς ισλαμική. Ο Σεϊχουλισλάμης όμως ήταν άνθρωπος δίκαιος και εύσπλαχνος. Και γι’ αυτό ζήτησε διορία να το σκεφτεί.

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος το πληροφορήθηκε. Και συνοδευόμενος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Πολύκαρπο, που προς τιμήν του βλέπουμε την υπογραφή του σε όλα τα αφοριστικά εκείνα, τους μεγάλους δραγουμάνους Κωνσταντίνο και Νικόλαο Μουρούζηδες, και τον αυθέντη Καλλιμάχη, επισκέφτηκε τον Σεϊχουλισλάμη. Και τον έπεισε να αρνηθεί να εκδώσει τον φετβά, αναλαμβάνοντας και αυτός κάποια υποχρέωση έναντι του εύσπλαχνου και φιλανθρώπου εκείνου μουσουλμάνου, που πίστευε με όλη του την καρδιά, ότι - όπως γράφει το Κοράνι- «μια ώρα δικαιοσύνης είναι πολυτιμότερη ενώπιον του Θεού από εξήντα χρόνια προσευχής».
Ο Σεϊχουλισλάμης αρνήθηκε να εκδώσει τον φετβά. Και ο σουλτάνος έγινε θηρίο εναντίον του: τον καθαίρεσε και τον κρέμασε.

Ταυτόχρονα άρχισαν οι κατ’ εντολή του Σουλτάνου εκτελέσεις των επιφανών Ρωμιών με έναρξη από τους Μουρούζηδες και Μητροπολίτες, που εθεωρούντο σαν τα πιο απαραβίαστα πρόσωπα.

Διορίστηκε άλλος Σεϊχουλισλάμης, ο Φεΐζ. Αυτός εξέδωσε χωρίς πολλούς δισταγμούς και συζητήσεις τον φετβά που όριζε ότι ιερό χρέος των μουσουλμάνων ήταν να μη μείνει στην οθωμανική αυτοκρατορία ζωντανός ούτε ένας Χριστιανός.

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος έβγαζε ψεύτικα αφοριστικά -στάχτη στα μάτια του Σουλτάνου- για τον ίδιο λόγο.
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης παρότι ήταν ευσεβέστατος δεν τα έλαβε καθόλου υπ’ όψιν του. Δεν ταράχτηκε. Ούτε κάκιωσε εναντίων του Πατριάρχη. Τον συμπόνεσε. Ορίστε τι έγραφε στους Σουλιώτες: «Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας σάς στέλνει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείτε αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου».

Αλλά και αργότερα, όταν το στράτευμά του είχε πλέον διαλυθεί, ο Αλ. Υψηλάντης όχι μόνο δεν απέδωσε την καταστροφή του στον αφορισμό αλλά με ημερήσιά του διαταγή 8.6.21 απεκύρηξε τους στρατιώτες του, που δεν επέμειναν στον αγώνα, να εκδικηθούν «το ιερόν αίμα των κατασφαγέντων απανθρώπως κορυφαίων «υπουργών» της θρησκείας: πατριαρχών (Γρηγορίου Ε΄ και Κυρίλλου ΣΤ΄), αρχιερέων και μυρίων άλλων αθώων αδελφών» (Σπ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελλην. Επαναστάσεως, τόμος Α΄, σελ.128).

..εις τον διασυρμό του Πατριάρχη Ε΄ όπως αναφέρεται από τις ειδικές ιστορικές μονογραφίες του Τάκη Κανδηλώρου, του Α. Παπαδόπουλου και άλλων:

Πριν το απαγχονισμό «Συν αυτοίς (των Τούρκων) δ' εμυκτήριζον το θύμα και πλείστοι εβραίοι, οίτινες, ενώ άλλοτε προς εμπαιγμόν του Χριστιανικού Πάσχα εφόρουν τα ρυπαρώτερα και ειδεχθέστερα ενδύματα, ήδη προσήλθον ως εν πανηγύρει μετ’ αδαμάντων και λαχουρίων…»… μετά τον απαγχονισμό (10 Απριλίου του 1821) «Ουδενός υστερούντες και οι εβραίοι της συνοικίας Μπαλατά, ρακένδυτοι και επίσημοι, πανοικεί συνωστίζονται, ίνα διατόροις κραυγαίς και φύάροις λοιδωρίαις εκδηλώσωσι το προς τον Πατριάρχην φυλετικόν των μίσος».

«Επέπρωτο δε ίνα αφεθή εις τους Εβραίους η βδελυρωτέρα σελίς του μαρτυρίου. Η Πύλη προθύμως παρεχώρησε το σκήνωμα εις εικοσάδα μαινομένων Εβραίων …»
«οι δε Εβραίοι δέσαντες τους πόδας του λειψάνου έσυραν αυτό εις τας οδούς, υβρίζοντες και πτύοντες τον νεκρόν»
«Η Πύλη εκτός του απαγχονισμού ήθελε να σπιλώση το σκήνωμα του Πατριάρχου, προς αποφυγήν όμως διαμαρτυριών της ομοδόξου Ρωσίας, πρόθυμα παρεχώρησε τούτο εις τους Εβραίους»