Ἡ ἀπόβασις στήν Νορμανδία μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπό τούς Γερμανούς ἤ μᾶς ὑποδούλωσε στούς Σιωνιστές;

Τελικά η απόβαση στη Νορμανδία μας «απελευθέρωσε» από τους Γερμανούς ή μας ξανασκλάβωσε στους σιωνιστές τοκογλύφους και την Βενιζελική Συμμορία; 

Γνωρίζετε ότι ανάμεσα στα ανταλλάγματα που ζήτησαν οι σιωνιστές «ελευθερωτές» μας ήταν η υποχρέωση, με γραπτή συμφωνία όλων των χωρών της Ευρώπης, να προβάλλουν στο 45% των κινηματογράφων τους αποκλειστικά «αμερικανικές» ταινίες…!!!
Δηλαδή ταινίες του σιωνιστκού hollywood;

Γι’ αυτό μπήκαν στην κουλτούρα μας υποχρεωτικά …«σπουδαίοι» αγελαδάρηδες, που λήστευαν και σκότωναν τους πραγματκούς Αμερικανούς ιθαγενείς!!!
Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα εμετικές ταινίες, που προκαλούν σχιζοφρένεια, επιβάλλονται ως έργα «τέχνης» από πληρωμένα παπαγαλάκια και δήθεν κριτικούς κινηματογράφου.

Ακόμα κι αν η Ελλάδα μπορούσε να παράξει περισσότερες ταινίες από το Hollywood, το …45% των κινηματογράφων θα παίζουν υποχρεωτικά τα …χελωνοΝιντζάκια!!!
Κι επειδή τα δίκτυα διανομής και οι αλυσίδες κινηματογράφων ανήκουν ήδη σε σιωνιστικά συμφέροντα, δεν υπάρχει περίπτωση να προβληθεί αντισιωνιστική ταινία ποτέ!!!!

Για να αντιληφθείτε την καταστολή της ελεύθερης γνώμης από τους σιωνιστές, θα πρέπει να διαβάσετε πως απαγορεύτηκε από παντού η ταινία του Κώστα Γαβρά με τίτλο «Hanna K».
Δεν υπάρχει καν αναφορά στην ελληνική wikipedia για
αυτήν την ταινία του Κώστα Γαβρά, που …τόλμησε να κρατήσει ίσες αποστάσεις στο Παλαιστινιακό, την στιγμή που οι επικυρίαρχοι έχουν σχεδόν αφανίσει τους Παλαιστίνιους από τον χάρτη του Ισραήλ!!!



wikipedia

Πρωταγωνιστής κυνηγός του Κωστα Γαβρά η Μασονικη Στοά των Σιωνιστών:

Cheryl A. Rubenberg states in 1986, “The entertainment industry has traditionally contributed to the general American sympathy for Israel through popular films and television docudramas such as Exodus, The Chosen,Golda, and Entebbe, among others. No film was ever made reflecting the Palestinian perspective until Costa Gavras’s Hannah K. in 1983.^[2] Rubenberg notes that Costa Gavras attempted to depict the Palestinian-Israeli conflict in human terms, and unlike previous Gavras films, Hanna K. did not turn on emotions and attempted to present the complexity of a multifaceted situation without Gavras’s usual heavy hand.

Pro-Israeli groups were extremely concerned about Hanna K. and its potential for depicting the Palestinian issue in a sympathetic light. An internal memorandum was circulated by a B’nai B’rith and advising members that if the film played in their cities there were certain comments that could be made in the local press. Attached to the memorandum were two sets of prepared criticisms, written by Shimon Samuels and Abba Cohen from the French headquarters of the B’nai B’rith, outlining the arguments supporters of Israel should make against the film.^[3]

Hanna K. opened in several American cities and played for a short time to virtually universal negative reviews, (where it was reviewed at all), then was abruptly pulled from circulation by the American distributor of the film. One Chicago distributor commented off-the-record that while it could not be proven that the film was pulled because of political pressure, distributors “understood” that the film was unacceptable to supporters of Israel, who have many friends and are themselves important in the entertainment industry. The director’s wife commented: “in the United States, a Universal tour that was to have encompassed New York, Boston, Washington, Chicago, and San Francisco was dropped at the last moment and a two-week run in New York substituted. Costa Gavras gave scores of interviews to journalists and critics and began to notice a common thread. ‘They would come in and say that while they didn’t have political objections, a friend or relative had seen the film and thought it was anti-Israeli. After a while, we took side bets as to whether the writer in. We were about to see would have a cousin, Sr., neighbor etc., who’d spotted an anti-Israeli angle!’”^{[citation needed]} Costa Gavras personally advertised the film in The New York Times at a cost of $50,000 after Universal refused to. Universal even forbade the director the use of advertisements that had been prepared for the film.^[4]

wikipedia

Την ίδια στιγμή στην Αστόρια της Νέας Υόρκης οι Έλληνες ξεσηκώνουν το σύμπαν…
Δείτε το βίντεο και θα δείτε την αιτία



Σημειώστε ότι στην Αμερική απαγορεύεται η ευρεία διανομή ευρωπαικων ταινιών.
Ελάχιστες μόνο επιτρέπονται και σε μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού κινηματογράφους.

Σίγμα
το είδα