Η κοινοβουλευτική παρωδία (κόμματα από το πιο δεξι ως το πιο αριστερό, μμε από τα δεξιά ως τα εθνομηδενιστικά αριστερά, πχ Ελευθεροτυπία, ΕφΣυν κλπ) ονομάζει και θεωρεί δημοκρατία το παρόν πολίτευμα, αυτόν δηλαδή τον ολιγαρχικό εφιάλτη.
Η αναρχο-αντι-εξουσιαστική παρωδία (ομάδες κι ομαδούλες, από αντι-σπισιστές χορτοφάγους ως στιρνερικούς μηδενιστές κλπ) ονομάζει και θεωρεί δημοκρατία μία τύπου σχολική παράσταση διαδικασία κατά την οποία όποιος περαστικός περνάει μπορεί να πάρει μέρος στη συνέλευση και να ψηφίσει κιόλας (αν φυσικά είναι αριστερός, διότι αν ΔΕΝ είναι αριστερός, αυτόματα τον θεωρούν φασίστα, ρατσιστή, εθνικιστή και ναζιστή, ειδικά αν κρατάει ελληνική σημαία).
Και οι δύο παρωδίες σκηνοθετούνται με έξοδα της νέας τάξης και της παγκοσμιοποίησης. Και οι δύο παρωδίες δουλεύουν υπέρ της πιο στυγνής ολιγαρχίας. Και κατά της λαϊκής κυριαρχίας.
Και οι δύο παρωδίες είναι μόνο προς όφελος των παγκόσμιων εξουσιαστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου