Πώς γίνεται η προπαγάνδα και γιατί χάνει μαζί μου…

Είναι ήδη παρατηρήσιμο ότι η προπαγάνδα του Μαξίμου ασκεί “γοητεία” στα ΜΜΕ και ειδικά σε ανθρώπους που είναι σε κέντρα κρίσης και αποφάσεων. Θα βρείτε ποιοί είναι αν ελέγξετε ένα πρός ένα τα ονόματα αυτών που είναι σε επιτροπές. Οι επιτροπές γίνονται πάντα για να υπάρξει συγκάλυψη.

Σε αυτό το άρθρο θα σας περιγράψω πως δουλεύει η προπαγάνδα αλλά και γιατί συνέχεια χάνει (μαζί μου).

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι είναι απλά η εμπροσθοφυλακή ενός μεγάλου κυκλώματος που ελέγχει τη χώρα. Το μνημόνιο δεν ήταν  τίποτα άλλο παρά μια  πρόφαση για να μειωθούν οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών. Μείωση αυτών σημαίνει πτώση της δημοκρατίας.

Η θεωρία του σοκ δεν ήταν κάτι νέο στην ιστορία της επιστήμης. Αφορά τη σχέση αίτιο - σύστημα εφαρμογής - αποτέλεσμα παρατηρούμε σε πολλές επιστήμες π.χ. στη Φυσική, στην επεξεργασία σημάτων, στην επικοινωνία, στη κοινωνιολογία, στο marketing κλπ.


H θεωρία αυτή απαιτεί καλή προώθηση (Βουλή, ΜΜΕ - προπαγάνδα),  καλή στήριξη (ΜΜΕ, δικαιοσύνη) και καλή πληροφόρηση (αρχικές συνθήκες, feedback),   Λείπει το Λειτουργικό όμως που έμμεσα δημιουργείται σαν μια πολυδιάστατη συνάρτηση μη γραμμική προφανώς που αν είναι σταθερή παράγει κέρδος για
όλους και σταθερότητα, αν όχι δημιουργεί κρίση σε όλα τα επίπεδα (εδώ έχουμε ακόμη μια επιτροπή διαχείρισης κρίσεων).

Πως γίνεται η Προπαγάνδα…

Ad hominem: Επίθεση στον άνθρωπο και όχι στα επιχειρήματά του

Ad nauseam: Επανάληψη του ίδιου επιχειρήματος (“μέχρι ναυτίας”) σε μορφή σλόγκαν μέχρι να γίνει πιστευτό. Λειτουργεί καλύτερα οτάν τα μέσα ενημέρωσης είναι περιορισμένα και ελεγχόμενα.

Επίκληση αυθεντιών: Όταν διάφοροι “ειδικοί” υποστηρίζουν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει ως την μόνη αλήθεια

Χρήση φόβου: Εδραίωση αισθημάτων αγωνίας και πανικού στον γενικό πληθυσμό συνήθως με την επίκληση ενός ανώτερου εξωτερικού μεγάλου κινδύνου

Χρήση στερεότυπων και προκαταλήψεων: Εκμετάλλευση προκαταλήψεων του κοινού- στόχου για επίταση των φόβων και αντιπαθειών τους συνήθως με χρήση αναπόδεικτων συσχετισμών. π.χ. ΌΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, ΟΛΟΙ οι μετανάστες είναι παράνομοι.

Πολύ Μεγάλα Ψέματα: Το ψέμα είναι τόσο μεγάλο και παράλογο ώστε αυτός που το ακούει να συμπεράνει ότι αποκλείται να λέγεται ένα τόσο μεγάλο ψέμα σε όλο τον κόσμο τόσο ξεδιάντροπα, ώστε τελικά να το πιστέψει.

Μονόδρομος: Αφού όλοι το κάνουν, κάντο κι εσύ ως την μόνη δυνατή πιθανότητα επιτυχίας (χρήση ψυχολογίας της μάζας)

Άσπρο-Μαύρο: “Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός μας”.

Ο Απλός Άνθρωπος: Η θέση της προπαγάνδας παρουσιάζεται ως η θέση του απλού ανθρώπου ώστε ο τελευταίος να νιώσει ασφάλεια και να ταυτιστεί με αυτήν.

Δαιμονοποίηση της Αντίθετης ‘Αποψης: Οι έχοντες άλλη άποψη εμφανίζονται ως τρελοί ή κακοί

Παραπληροφόρηση: Παραποίηση Στοιχείων, Μοντάζ Φωτογραφίων, Μοντάζ Ομιλιών και Δηλώσεων, Τεχνητό κλίμα ευφορίας: Επιβραβεύσεις από ξένες εξουσίες κλπ.

Αποκοπή Φράσεων: Επιλεκτική χρήση φράσεων του αντιπάλου για την αλλοίωση του νοήματος και της πρόθεσης τους

Ύψωμα Σημαίας: Επίκληση πατριωτισμού ακόμη και για ενέργειες τελείως παράλογες ή άσχετες με την έννοια του πατριωτισμού

Αστραφτερές Γενικεύσεις: Όμορφα λόγια με κενό ουσίας και περιεχομένου

Μισή Αλήθεια: Απόκρυψη της πλήρους εικόνας, π.χ. ποσοστιαία μείωση ελλείμματος χωρίς παράλληλη αναφορά στην ανεργία ή στο χρέος

Επιτηδευμένες Γενικότητες: Χρήση ασαφών στόχων ώστε να αποφευχθεί η ευθύνη σε περίπτωση αθέτησης

Ευφημισμοί και Δυσφημισμοί: χρήση “ταμπέλας”. π.χ. χρήση της λέξης φιλελεύθερος (ποιός δεν είναι φίλος της ελευθερίας;!) ως ευφημισμός για να υποδηλώσει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι η “φιλελεύθερη” πολιτική ή π.χ. χρήση της λέξης συντηρητικός για να αποδειχτεί οπισθοδρομισμός κ.α.

Φορτισμένες Λέξεις: Λέξεις που σημαίνουν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί να είναι π.χ. απλές αλλαγές ονομάζονται μεταρρυθμίσεις

Αρνητικοί Χαρακτηρισμοί: Χρήση χαρακτηρισμών που εμπεριέχουν λογικό σφάλμα αλλά δημιουργούν συνειρμούς που ευνοούν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει.

Υπεραπλούστευση: Χρήση γενικεύσεων για την περιγραφή περίπλοκων κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων

Εκλογίκευση: Χρήση ασαφών και ευχάριστων φράσεων για την την εκλογίκευση παράλογων φαινομένων

Λογική Πλάνη: Χρήση αδιαμφισβήτητης αλήθειας που ωστόσο είναι άσχετη με το προκείμενο

Επανάληψη: Χρήση ίδιας φράσης κάνοντας “πλύση εγκεφάλου” ώστε να αδυνατεί ο εγκέφαλος να σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Συνήθως συνδέεται με την χρήση σλόγκαν.

Συνειρμική Μεταφορά: Χρήση συμβόλων, φράσεων με θετικό συνειρμό, π.χ. ανάπτυξη που είναι εκ φύσεων κάτι θετικό, για την αποδοχή δυσμενών μέτρων

Υπόνοια: Σε συνδυασμό με την προηγούμενη τεχνική, αφήνεται να εννοηθεί ότι η ανάπτυξη θα είναι για το καλό των πολιτών, κάτι που θα ήταν αδύνατον να γίνει αποδεκτό αν γινόταν σαφής εξήγηση του τι ακριβώς σημαίνει ανάπτυξη και ποιους θα ωφελήσει

Γιατί δεν μπορεί να με κερδίσει…

Γιατί είναι ένας σύλλογος κουτών που δεν αντιλαμβάνεται ότι τα δεδομένα της σημερινής κατάστασης απαιτούν γνώσεις τεχνολογίας…!

το είδα