Τα τελευταία 40 περίπου χρόνια η προπαγάνδα των ΑριστεροΚομμουνιστών έχει γίνει επίσημη από το κράτος (που λέει ο λόγος Κράτος...). Οι Γενικοί Κουμανταδόροι έδωσαν εντολή σε έτερα εργαλεία τους δηλαδή το κίνημα Ιωαννίδη (αποδείξεις ΕΔΩ) και "Εθνάρχη" Καραμανλή (αποδείξεις ΕΔΩ και ΕΔΩ) που είχαν την εξουσία την δεδομένη στιγμή, να δώσουν με την σειρά τους επίσημη άδεια για εκκίνηση ΑριστεροΚομμουνιστικής προπαγάνδας μέσω των Τεχνών και ΜΜΕ. Το σύστημα είχε συγκεκριμένους λόγους γι αυτή την μεταβολή.
Για να δούμε κατά πόσο οι ΑριστεροΚομμουνιστές είναι δημοκράτες:
Σήμερα όποιο κανάλι και να ανοίξει κάποιος θα δει σε πάνελς "ενημερωτικών" και "δημοκρατικών" εκπομπών, 1 από ΝΔ (Νέο Δεκανίκι) και 4 - 5 ΑριστεροΚομμουνιστές οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να ευαγγελίζονται ψευδώς ότι είναι δημοκράτες, ο λόγος της αριθμητικής υπεροχής βασίζεται στο πείραμα του Asch που θα δούμε παρακάτω. Παρατηρήστε ότι δεν υπάρχει ποτέ κανένας στα πάνελ που να υποστηρίζει κατ ουσίαν το Έθνος, το Γένος την Πατρίδα γιατί έχει βαφτιστεί "ακραίο" κάτι τέτοιο. Φυσικά τα βαφτίσια αυτά έγιναν από ΑριστεροΚομμουνιστές που έχουν κατακλείσει τα ΜΜΕ (αποδείξεις ΕΔΩ) ποιητικής αδείας από τους Δεξιούς και κατ εντολή των κοινών αφεντικών τους.
Σε επόμενο άρθρο θα δούμε τι είναι Κράτος, οπότε θα βγει το συμπέρασμα του γιατί σήμερα αυτό το πράγμα που έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας ΔΕΝ είναι Κράτος αλλά μια ψευδαίσθηση Κράτους η οποία στην
πραγματικότητα είναι μια ιδιωτική επιχείρηση την οποία κάνει κουμάντο κατά 80% ο Ρότσιλντ (+tree) και κατά 20% η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Για να αποκτήσει κάποιος ισχύ πρέπει να έχει τα κατάλληλα εργαλεία, το χρήμα όσο κιαν μας φαίνεται περίεργο δεν είναι το πρώτο σε ισχύ και εκδήλωση εργαλείο. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουν ήταν να πείσουν τους ανθρώπους ότι τα χρήματα είναι ιδιοκτησίας τους, πράγμα ανύπαρκτο στην πραγματικότητα αφού δεν παράγουν ΤΙΠΟΤΑ. Τα νοητικά Δεσμά (βλέπε Δεσμώτες - Αλληγορία Σπηλαίου) ανοίγουν τον δρόμο σε κάποιους να γίνουν ιδιοκτήτες του χρήματος out of nothing, και όλα αυτά μέσα σε ένα Μάτριξ. Η Προπαγάνδα είναι το μέσον, είναι η γνώση του πως θα παγιδέψουν νοητικά και θα καθοδηγήσουν τους ανθρώπους για να κάνουν την δουλειά τους. Στο άρθρο Η Προπαγάνδα αναφέρεται ότι ο κοινωνικός χάρτης βλέπει 4 ηλικιακά επίπεδα και διάφορες παραλληλότητες σε κάθε ένα από αυτά, αναλόγως των βιωμάτων. Τις παραλληλότητες αυτές τις παρατηρούν τις καταγράφουν και διαφέρουν από τόπο σε τόπο.
Σύμφωνα με τις παραπάνω παρατηρήσεις λοιπόν δημιούργησαν Πολιτικές αποχρώσεις με συγκεκριμένες ιδιότητες η κάθε μία, ούτως ώστε να βάλουν πλαίσια όπου και όπως τους χρειάζονταν. Κάθε απόχρωση έχει κάποιες αλήθειες για βιτρίνα και κάποια καθόλου τυχαία σφάλματα. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία μπορεί να "διαβάσει" νοητικά ποσότητες αλλά όχι ποιότητες και χρόνο δημιούργησαν κατάλληλα γι αυτούς τα μοτίβα. Αναλόγως το target group παίζει και η αναλογία μεταξύ αληθειών και σφαλμάτων και το είδος αυτών.
Έχει παρατηρηθεί ότι όσο μεγαλύτερα είναι τα ψέματα τόσο περισσότερο γίνονται πιστευτά από τις μάζες. Το γελοίο είναι ότι κάθε taget group βλέπει αυτά που χάφτει το άλλο και αντίπαλο target group αλλά δεν βλέπει τα δικά του, δηλαδή οι ΑριστεροΚομμουνιστές βλέπουν το γελοίο ότι π.χ. οι θρησκόληπτοι βλέπουν Αγίους να κάνουν θαύματα και να μεσουρανούν επάνω στο άσπρο άλογο τους με το σπαθί ως πύρινη ρομφαία, αλλά δεν βλέπουν ότι η ισότητα που τους πούλησε ο Μάρξ είναι ανάλογη των θαυμάτων των Αγίων... Τι σόι ισότητα μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους, όταν ο Μάρξ λέει και οι άλλοι ακολουθούν;
Εκτός λοιπόν των (πολλών ομολογουμένως) άλλων, οι ΑριστεροΚομμουνιστές συνεχώς μιλάνε στα κανάλια για δημοκρατία. Κάθε 5 λέξεις αναφέρουν την λέξη δημοκρατία με σκοπό από το πες πες να δημιουργήσουν ψευδής εικόνες ταυτίσεως τους με την δημοκρατία. Φυσικά αναφέρουν μόνο την λέξη δημοκρατία, αφού την έννοια δεν θα ήταν δυνατόν να την αναφέρουν... έτσι παίζουν με την άγνοια του κόσμου μετατρέποντας τον σε μάζα αφού αποκόπτουν την λέξη από την έννοια και δίνουν την δική τους αυθαίρετη έννοια στην λέξη με πολύ έντεχνο τρόπο που δεν γίνεται αντιληπτός παρά μόνο από τους Φύλακες κατά Πλάτωνα και Αρίστους κατά Αριστοτέλη. Και ενώ πετάνε κορώνες και φανφάρες περί δημοκρατίας, την ίδια στιγμή οι ίδιοι καθαρά μιλάνε για ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ:
"Ανάμεσα στη δικτατορία του προλεταριάτου και την απονέκρωση του κράτους, δε μεσολαβεί άλλη μορφή πολιτικής εξουσίας. Το κράτος που απονεκρώνεται είναι η δικτατορία του προλεταριάτου"
Β. Ι. Λένιν, «Κράτος και Επανάσταση», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 96
Προσέξτε τώρα να δείτε το μέγεθος της εξαπάτησης,
1. μιλάνε για δημοκρατία την οποία ταυτίζουν παρείσακτα με την δικτατορία του προλεταριάτου, δηλαδή ότι ο δήμος - λαός με δικτατορικό τρόπο θα επιβάλει την θέληση τους στους κακούς εκμεταλλευτές πλούσιους αστούς, με σκοπό να καταστρέψουν το αστικό Κράτος (σημείωση: αστικό για τους Κομμουνιστές είναι ότι και ο Διάβολος - Σατανάς για τους Χριστιανούς)
2. την ίδια στιγμή οι πολλοί (προλεταριάτο) ακολουθούν τυφλά τους λίγους μέσω μιας εξεζητημένης τεχνικής της κοινωνικής μηχανικής η οποία ονομάζεται "πρώτος μεταξύ ίσων". Στο παραπάνω βίντεο ο αρχηγός του ΚΚΕ μιλάει για ισότητες αλλά στην πραγματικότητα αυτός μιλάει και οι άλλοι ακούν - ακολουθούν, στο βήμα δεν ανέβηκαν ποτέ οι πολλοί, άρα αυτός διατάζει οι άλλοι εκτελούν
3. Στα Κράτη στα οποία επικράτησε ο Κομμουνισμός δεν άλλαξε ποτέ τίποτα παρά μόνο οι ονομασίες. Το "αστικό Κράτος" των ολίγων μετονομάστηκε σε "Σοβιέτ" το οποίο το έκαναν κουμάντο πάλι λίγοι, οι εκμεταλλευόμενοι από τους λίγους αστούς πέρασαν στην εκμετάλλευση των λίγων Μπολσεβίκων οπότε η Δικτατορία του προλεταριάτου στην πραγματικότητα μετατράπηκε σε Δικτατορία των ολίγων αφού οι λίγοι έκαναν κουμάντο τους πολλούς... άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς...
Η διαφορά του Καπιταλισμού από τον Κομμουνισμό είναι ότι στον Καπιταλισμό δίνονται δάνεια, ο όχλος έχει την ψευδαίσθηση ότι τα χρήματα που έχει στην τσέπη και τα αποκτήματα που θα παράξει με κόπο είναι ιδιοκτησίας του, όταν έρθει η ώρα ο πραγματικός ιδιοκτήτης του χρήματος τα παίρνει όλα (αυτό που γίνεται σήμερα), ενώ στον Κομμουνισμό ο ιδιοκτήτης λαμβάνει τον πλούτο εξ αρχής. Στον Καπιταλισμό θα υπάρξει έστω και εικονική ευημερία για έναν χρονικό κύκλο Χ, ενώ στον Κομμουνισμό πείνα και εξαθλίωση αρχίζει από την πρώτη στιγμή και κρατά για πάντα. Και στις δύο περιπτώσεις η εκμετάλλευση υπάρχει απλά αλλάζει όνομα και δρόμο, όμως και οι δύο δρόμοι οδηγούν στο ίδιο κατώφλι. Τώρα το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης και στην μια περίπτωση και στην άλλη δεν είναι δύσκολο να τον βρούμε, αρκεί να δούμε σε ποιους ανήκει η Τράπεζα (η απόλυτη έννοια) η οποία έχει το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο και ποιοι χρηματοδότησαν τον Μάρξ, και τους Μπολσεβίκους, και ποια η φυλετική σχέση των Τραπεζιτών με τους Μαρξ και Μπολσεβίκους.
Ο Κομμουνισμός είναι κατασκευασμένος για το target group της πλειοψηφίας, εκ φύσεως η πλειοψηφία βρίσκεται στην βάση της νοητικής Πυραμίδας, η οποία αντιστοιχεί στο Αλόγιστο - Επιθυμητικό μέρος της ψυχής το οποίο αντιστοιχεί στο ένστικτο. Δεν πρέπει να συγχέουμε τον τρόπο με τον οποίο οδηγείται η μάζα (θυμωειδές - Συναίσθημα) με την φύση της (υλική υπόσταση). Ο εχθρός λοιπόν παρακινεί συνεχώς τις μάζες προς την νιρβάνα των υλικών απολαύσεων (Χρήμα, Σεξ, Status) μέσω της ασυδοσίας την οποία μετονομάζει παρείσακτα σε "ελευθερία". Ασυδοσία των υλικών απολαύσεων όμως σημαίνει ισχυρά πάθη, και πάθος σημαίνει δέσμευση...
"Προς εκείνον που εξέφρασε τον θαυμασμό για την απλότητα των ρούχων και της τροφής του ίδιου (Αγησιλάου, Βασιλιά Λακεδαιμόνιων) είπε: ¨Μ αυτό τον τρόπο ζωής, ξένε, εξαγοράζουμε την ελευθερίας μας¨
Πλούταρχος (Λακωνικά αποφθέγματα, 210 Α, 10)
"Κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος αν δεν μπορεί να επιβάλλεται στον εαυτό του"
Πυθαγόρας (Ανθ. Στοβ. ΣΤ, 51)
"...Η ιστορία διδάσκει ότι την στιγμή που η ηθική -ο οπλισμός μιας κοινωνίας- έχασε την την δύναμη της, η τελική διάλυση επιτελείται από αυτούς τους ασυνείδητους και κτηνώδης όχλους που δικαίως χαρακτηρίστηκαν Βάρβαροι"
Gustave Le Bon - "Η ψυχολογία των Μαζών" σελ. 21
"...Ας είμαστε καρτερικοί για να υποστούμε την βασιλεία των μαζών, αφού χέρια απρονόητα (ή πονηρά;) ανέτρεψαν διαδοχικά όλα τα κιγκλιδώματα που μπορούσαν να τους οριοθετήσουν"
Gustave Le Bon - "Η ψυχολογία των Μαζών" σελ. 21
Στην αρχή του άρθρου αναφέραμε περί του ότι τα κανάλια καλούν πάντα πολλούς ΑριστεροΚομμουνιστές και λίγους ή ελάχιστους ή κανέναν "αντιφρονούντα", ο λόγος είναι απλός ο οποίος φανερώνεται από το πείραμα του Asch:
Από κει προέρχεται το "επιχείρημα" που ακούμε συχνά σε συζητήσεις "το ξέρουν όλοι" ή "όλοι το λένε"... η λογική απόδειξη μετατρέπεται σε απόδειξη απλά επειδή το λένε όλοι... χωρίς να γνωρίζουν πόθεν προήλθε η πεποίθηση αυτή ή αν η πεποίθηση αυτή είναι ορθή ή παράλογη.
Όσον αφορά την Δημοκρατία:
Δημοκρατία ετυμολογικώς σημαίνει Δήμος - Κράτος, ο Δήμος είναι Κραταιός, δηλαδή ισχυρός, ζει μια ισχυρή ζωή. Η εκδήλωση της ισχύος βρίσκεται στην κρατική μηχανή η οποία έχει Λογισμικό και Μηχανική τέτοια που προσφέρει πραγματική (=ισχυρή) ευτυχία και ευδαιμονία στον λαό. Στο επόμενο άρθρο θα γίνει εκτενέστατη ανάλυση επί του θέματος.
Στην πραγματική Δημοκρατία, όπως την όρισε ο δημιουργός της Σόλων, έστω και με τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, Εφιάλτη και Περικλή, δεν υπήρχαν κόμματα, δεν υπήρχαν εκλογές, όλος ο δήμος λάμβανε μέρος σε όλες ανεξαιρέτως τις θέσεις του κρατικού μηχανισμού για ένα έτος, η επιλογή ήταν με κλήρο, ο δήμος αποτελούνταν από τους Πολίτες, Πολίτες δεν ήταν όσοι διέμεναν στην Αθήνα, ούτε όσοι γεννήθηκαν στην Αθήνα, ήταν μόνο όσοι ήταν από γένος Αθηναίων και μάλιστα μόνο εκ γαμετής (νόμιμου γάμου), δηλαδή αν κάποιος Αθηναίος και κάποια Αθηναία έκαναν παιδί αλλά δεν ήταν εκ γαμετής, το παιδί δεν ήταν Αθηναίος Πολίτης. Αθηναίος Πολίτης ήταν τίτλος μιας συγκεκριμένης μερίδας ατόμων. Οι Νόμοι της Δημοκρατίας ήταν υπέρ του Γένους, Έθνους, Πατρίδος με στόχο την συνοχή της κοινωνίας και την Κραταιά διαβίωση. Όποιος χλεύαζε ή αμφισβητούσε ή εκμεταλλευόταν ή αρνούνταν τους Νόμους, τα ήθη, τα έθιμα, τους θεούς, τα σύμβολα και προσπαθούσε με πονηριές να διασπάσει την κοινωνική συνοχή η ποινή ήταν θάνατος δίχως δεύτερη κουβέντα. Εν ολίγοις πως λέμε Κομμουνισμός; καμία σχέση.
Όσοι έχουν αμφιβολία για τα παραπάνω περί κομμουνισμού δεν έχουν παρά να μελετήσουν τα παρακάτω βίντεο στα οποία οι ίδιοι οι Κομμουνιστές δίνουν τα στοιχεία:
το είδα
Για να δούμε κατά πόσο οι ΑριστεροΚομμουνιστές είναι δημοκράτες:
Σήμερα όποιο κανάλι και να ανοίξει κάποιος θα δει σε πάνελς "ενημερωτικών" και "δημοκρατικών" εκπομπών, 1 από ΝΔ (Νέο Δεκανίκι) και 4 - 5 ΑριστεροΚομμουνιστές οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να ευαγγελίζονται ψευδώς ότι είναι δημοκράτες, ο λόγος της αριθμητικής υπεροχής βασίζεται στο πείραμα του Asch που θα δούμε παρακάτω. Παρατηρήστε ότι δεν υπάρχει ποτέ κανένας στα πάνελ που να υποστηρίζει κατ ουσίαν το Έθνος, το Γένος την Πατρίδα γιατί έχει βαφτιστεί "ακραίο" κάτι τέτοιο. Φυσικά τα βαφτίσια αυτά έγιναν από ΑριστεροΚομμουνιστές που έχουν κατακλείσει τα ΜΜΕ (αποδείξεις ΕΔΩ) ποιητικής αδείας από τους Δεξιούς και κατ εντολή των κοινών αφεντικών τους.
Σε επόμενο άρθρο θα δούμε τι είναι Κράτος, οπότε θα βγει το συμπέρασμα του γιατί σήμερα αυτό το πράγμα που έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας ΔΕΝ είναι Κράτος αλλά μια ψευδαίσθηση Κράτους η οποία στην
πραγματικότητα είναι μια ιδιωτική επιχείρηση την οποία κάνει κουμάντο κατά 80% ο Ρότσιλντ (+tree) και κατά 20% η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Για να αποκτήσει κάποιος ισχύ πρέπει να έχει τα κατάλληλα εργαλεία, το χρήμα όσο κιαν μας φαίνεται περίεργο δεν είναι το πρώτο σε ισχύ και εκδήλωση εργαλείο. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουν ήταν να πείσουν τους ανθρώπους ότι τα χρήματα είναι ιδιοκτησίας τους, πράγμα ανύπαρκτο στην πραγματικότητα αφού δεν παράγουν ΤΙΠΟΤΑ. Τα νοητικά Δεσμά (βλέπε Δεσμώτες - Αλληγορία Σπηλαίου) ανοίγουν τον δρόμο σε κάποιους να γίνουν ιδιοκτήτες του χρήματος out of nothing, και όλα αυτά μέσα σε ένα Μάτριξ. Η Προπαγάνδα είναι το μέσον, είναι η γνώση του πως θα παγιδέψουν νοητικά και θα καθοδηγήσουν τους ανθρώπους για να κάνουν την δουλειά τους. Στο άρθρο Η Προπαγάνδα αναφέρεται ότι ο κοινωνικός χάρτης βλέπει 4 ηλικιακά επίπεδα και διάφορες παραλληλότητες σε κάθε ένα από αυτά, αναλόγως των βιωμάτων. Τις παραλληλότητες αυτές τις παρατηρούν τις καταγράφουν και διαφέρουν από τόπο σε τόπο.
Σύμφωνα με τις παραπάνω παρατηρήσεις λοιπόν δημιούργησαν Πολιτικές αποχρώσεις με συγκεκριμένες ιδιότητες η κάθε μία, ούτως ώστε να βάλουν πλαίσια όπου και όπως τους χρειάζονταν. Κάθε απόχρωση έχει κάποιες αλήθειες για βιτρίνα και κάποια καθόλου τυχαία σφάλματα. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία μπορεί να "διαβάσει" νοητικά ποσότητες αλλά όχι ποιότητες και χρόνο δημιούργησαν κατάλληλα γι αυτούς τα μοτίβα. Αναλόγως το target group παίζει και η αναλογία μεταξύ αληθειών και σφαλμάτων και το είδος αυτών.
Έχει παρατηρηθεί ότι όσο μεγαλύτερα είναι τα ψέματα τόσο περισσότερο γίνονται πιστευτά από τις μάζες. Το γελοίο είναι ότι κάθε taget group βλέπει αυτά που χάφτει το άλλο και αντίπαλο target group αλλά δεν βλέπει τα δικά του, δηλαδή οι ΑριστεροΚομμουνιστές βλέπουν το γελοίο ότι π.χ. οι θρησκόληπτοι βλέπουν Αγίους να κάνουν θαύματα και να μεσουρανούν επάνω στο άσπρο άλογο τους με το σπαθί ως πύρινη ρομφαία, αλλά δεν βλέπουν ότι η ισότητα που τους πούλησε ο Μάρξ είναι ανάλογη των θαυμάτων των Αγίων... Τι σόι ισότητα μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους, όταν ο Μάρξ λέει και οι άλλοι ακολουθούν;
Ο Στάλιν ήταν δημοκράτης θέλουν να μας πουν;;;
Εκτός λοιπόν των (πολλών ομολογουμένως) άλλων, οι ΑριστεροΚομμουνιστές συνεχώς μιλάνε στα κανάλια για δημοκρατία. Κάθε 5 λέξεις αναφέρουν την λέξη δημοκρατία με σκοπό από το πες πες να δημιουργήσουν ψευδής εικόνες ταυτίσεως τους με την δημοκρατία. Φυσικά αναφέρουν μόνο την λέξη δημοκρατία, αφού την έννοια δεν θα ήταν δυνατόν να την αναφέρουν... έτσι παίζουν με την άγνοια του κόσμου μετατρέποντας τον σε μάζα αφού αποκόπτουν την λέξη από την έννοια και δίνουν την δική τους αυθαίρετη έννοια στην λέξη με πολύ έντεχνο τρόπο που δεν γίνεται αντιληπτός παρά μόνο από τους Φύλακες κατά Πλάτωνα και Αρίστους κατά Αριστοτέλη. Και ενώ πετάνε κορώνες και φανφάρες περί δημοκρατίας, την ίδια στιγμή οι ίδιοι καθαρά μιλάνε για ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ:
"Ανάμεσα στη δικτατορία του προλεταριάτου και την απονέκρωση του κράτους, δε μεσολαβεί άλλη μορφή πολιτικής εξουσίας. Το κράτος που απονεκρώνεται είναι η δικτατορία του προλεταριάτου"
Β. Ι. Λένιν, «Κράτος και Επανάσταση», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 96
Προσέξτε τώρα να δείτε το μέγεθος της εξαπάτησης,
1. μιλάνε για δημοκρατία την οποία ταυτίζουν παρείσακτα με την δικτατορία του προλεταριάτου, δηλαδή ότι ο δήμος - λαός με δικτατορικό τρόπο θα επιβάλει την θέληση τους στους κακούς εκμεταλλευτές πλούσιους αστούς, με σκοπό να καταστρέψουν το αστικό Κράτος (σημείωση: αστικό για τους Κομμουνιστές είναι ότι και ο Διάβολος - Σατανάς για τους Χριστιανούς)
2. την ίδια στιγμή οι πολλοί (προλεταριάτο) ακολουθούν τυφλά τους λίγους μέσω μιας εξεζητημένης τεχνικής της κοινωνικής μηχανικής η οποία ονομάζεται "πρώτος μεταξύ ίσων". Στο παραπάνω βίντεο ο αρχηγός του ΚΚΕ μιλάει για ισότητες αλλά στην πραγματικότητα αυτός μιλάει και οι άλλοι ακούν - ακολουθούν, στο βήμα δεν ανέβηκαν ποτέ οι πολλοί, άρα αυτός διατάζει οι άλλοι εκτελούν
3. Στα Κράτη στα οποία επικράτησε ο Κομμουνισμός δεν άλλαξε ποτέ τίποτα παρά μόνο οι ονομασίες. Το "αστικό Κράτος" των ολίγων μετονομάστηκε σε "Σοβιέτ" το οποίο το έκαναν κουμάντο πάλι λίγοι, οι εκμεταλλευόμενοι από τους λίγους αστούς πέρασαν στην εκμετάλλευση των λίγων Μπολσεβίκων οπότε η Δικτατορία του προλεταριάτου στην πραγματικότητα μετατράπηκε σε Δικτατορία των ολίγων αφού οι λίγοι έκαναν κουμάντο τους πολλούς... άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς...
Η διαφορά του Καπιταλισμού από τον Κομμουνισμό είναι ότι στον Καπιταλισμό δίνονται δάνεια, ο όχλος έχει την ψευδαίσθηση ότι τα χρήματα που έχει στην τσέπη και τα αποκτήματα που θα παράξει με κόπο είναι ιδιοκτησίας του, όταν έρθει η ώρα ο πραγματικός ιδιοκτήτης του χρήματος τα παίρνει όλα (αυτό που γίνεται σήμερα), ενώ στον Κομμουνισμό ο ιδιοκτήτης λαμβάνει τον πλούτο εξ αρχής. Στον Καπιταλισμό θα υπάρξει έστω και εικονική ευημερία για έναν χρονικό κύκλο Χ, ενώ στον Κομμουνισμό πείνα και εξαθλίωση αρχίζει από την πρώτη στιγμή και κρατά για πάντα. Και στις δύο περιπτώσεις η εκμετάλλευση υπάρχει απλά αλλάζει όνομα και δρόμο, όμως και οι δύο δρόμοι οδηγούν στο ίδιο κατώφλι. Τώρα το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης και στην μια περίπτωση και στην άλλη δεν είναι δύσκολο να τον βρούμε, αρκεί να δούμε σε ποιους ανήκει η Τράπεζα (η απόλυτη έννοια) η οποία έχει το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο και ποιοι χρηματοδότησαν τον Μάρξ, και τους Μπολσεβίκους, και ποια η φυλετική σχέση των Τραπεζιτών με τους Μαρξ και Μπολσεβίκους.
Ο Κομμουνισμός είναι κατασκευασμένος για το target group της πλειοψηφίας, εκ φύσεως η πλειοψηφία βρίσκεται στην βάση της νοητικής Πυραμίδας, η οποία αντιστοιχεί στο Αλόγιστο - Επιθυμητικό μέρος της ψυχής το οποίο αντιστοιχεί στο ένστικτο. Δεν πρέπει να συγχέουμε τον τρόπο με τον οποίο οδηγείται η μάζα (θυμωειδές - Συναίσθημα) με την φύση της (υλική υπόσταση). Ο εχθρός λοιπόν παρακινεί συνεχώς τις μάζες προς την νιρβάνα των υλικών απολαύσεων (Χρήμα, Σεξ, Status) μέσω της ασυδοσίας την οποία μετονομάζει παρείσακτα σε "ελευθερία". Ασυδοσία των υλικών απολαύσεων όμως σημαίνει ισχυρά πάθη, και πάθος σημαίνει δέσμευση...
"Προς εκείνον που εξέφρασε τον θαυμασμό για την απλότητα των ρούχων και της τροφής του ίδιου (Αγησιλάου, Βασιλιά Λακεδαιμόνιων) είπε: ¨Μ αυτό τον τρόπο ζωής, ξένε, εξαγοράζουμε την ελευθερίας μας¨
Πλούταρχος (Λακωνικά αποφθέγματα, 210 Α, 10)
"Κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος αν δεν μπορεί να επιβάλλεται στον εαυτό του"
Πυθαγόρας (Ανθ. Στοβ. ΣΤ, 51)
"...Η ιστορία διδάσκει ότι την στιγμή που η ηθική -ο οπλισμός μιας κοινωνίας- έχασε την την δύναμη της, η τελική διάλυση επιτελείται από αυτούς τους ασυνείδητους και κτηνώδης όχλους που δικαίως χαρακτηρίστηκαν Βάρβαροι"
Gustave Le Bon - "Η ψυχολογία των Μαζών" σελ. 21
"...Ας είμαστε καρτερικοί για να υποστούμε την βασιλεία των μαζών, αφού χέρια απρονόητα (ή πονηρά;) ανέτρεψαν διαδοχικά όλα τα κιγκλιδώματα που μπορούσαν να τους οριοθετήσουν"
Gustave Le Bon - "Η ψυχολογία των Μαζών" σελ. 21
Στην αρχή του άρθρου αναφέραμε περί του ότι τα κανάλια καλούν πάντα πολλούς ΑριστεροΚομμουνιστές και λίγους ή ελάχιστους ή κανέναν "αντιφρονούντα", ο λόγος είναι απλός ο οποίος φανερώνεται από το πείραμα του Asch:
Από κει προέρχεται το "επιχείρημα" που ακούμε συχνά σε συζητήσεις "το ξέρουν όλοι" ή "όλοι το λένε"... η λογική απόδειξη μετατρέπεται σε απόδειξη απλά επειδή το λένε όλοι... χωρίς να γνωρίζουν πόθεν προήλθε η πεποίθηση αυτή ή αν η πεποίθηση αυτή είναι ορθή ή παράλογη.
Όσον αφορά την Δημοκρατία:
Δημοκρατία ετυμολογικώς σημαίνει Δήμος - Κράτος, ο Δήμος είναι Κραταιός, δηλαδή ισχυρός, ζει μια ισχυρή ζωή. Η εκδήλωση της ισχύος βρίσκεται στην κρατική μηχανή η οποία έχει Λογισμικό και Μηχανική τέτοια που προσφέρει πραγματική (=ισχυρή) ευτυχία και ευδαιμονία στον λαό. Στο επόμενο άρθρο θα γίνει εκτενέστατη ανάλυση επί του θέματος.
Στην πραγματική Δημοκρατία, όπως την όρισε ο δημιουργός της Σόλων, έστω και με τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, Εφιάλτη και Περικλή, δεν υπήρχαν κόμματα, δεν υπήρχαν εκλογές, όλος ο δήμος λάμβανε μέρος σε όλες ανεξαιρέτως τις θέσεις του κρατικού μηχανισμού για ένα έτος, η επιλογή ήταν με κλήρο, ο δήμος αποτελούνταν από τους Πολίτες, Πολίτες δεν ήταν όσοι διέμεναν στην Αθήνα, ούτε όσοι γεννήθηκαν στην Αθήνα, ήταν μόνο όσοι ήταν από γένος Αθηναίων και μάλιστα μόνο εκ γαμετής (νόμιμου γάμου), δηλαδή αν κάποιος Αθηναίος και κάποια Αθηναία έκαναν παιδί αλλά δεν ήταν εκ γαμετής, το παιδί δεν ήταν Αθηναίος Πολίτης. Αθηναίος Πολίτης ήταν τίτλος μιας συγκεκριμένης μερίδας ατόμων. Οι Νόμοι της Δημοκρατίας ήταν υπέρ του Γένους, Έθνους, Πατρίδος με στόχο την συνοχή της κοινωνίας και την Κραταιά διαβίωση. Όποιος χλεύαζε ή αμφισβητούσε ή εκμεταλλευόταν ή αρνούνταν τους Νόμους, τα ήθη, τα έθιμα, τους θεούς, τα σύμβολα και προσπαθούσε με πονηριές να διασπάσει την κοινωνική συνοχή η ποινή ήταν θάνατος δίχως δεύτερη κουβέντα. Εν ολίγοις πως λέμε Κομμουνισμός; καμία σχέση.
Όσοι έχουν αμφιβολία για τα παραπάνω περί κομμουνισμού δεν έχουν παρά να μελετήσουν τα παρακάτω βίντεο στα οποία οι ίδιοι οι Κομμουνιστές δίνουν τα στοιχεία:
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου