Συνδικαλιστές έπρεπε να γίνουμε. Να παίρνουμε εφάπαξ εκατομμύρια και μετά να μιλάμε για την επανάσταση.

Κάποιο λάθος έχουμε κάνει σύντροφοι. Εμείς της ελεύθερης οικονομίας ποντάραμε στο λαϊκό καπιταλισμό και στην επιχειρηματικότητα και εισπράξαμε Χάρη Θεοχάρη. Κι οι σύντροφοι της απέναντι πλευράς μετράνε τα εκατομμύρια λες και πρόκειται για το πιο συνηθισμένο πράγμα του κόσμου. Μπας και διαλέξαμε λάθος πλευρά; Να υπερασπίζεσαι τον καπιταλισμό, να σε λένε φιλελέ και να εισπράττουν άλλοι;

Συνδικαλιστές έπρεπε να γίνουμε. Να παίρνουμε εφάπαξ εκατομμύρια και μετά να μιλάμε για την επανάσταση. Θα ρωτήσει κανείς αν ο κ. Τσουκαλάς τα “έκλεψε” τα λεφτά. Όχι! Τα κέρδισε επάξια στο στίβο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Αντιγράφουμε από το βιογραφικό του:

«Όλη του τη ζωή εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα, στην Ολλανδική Τράπεζα ΑΒΝ AMRO όπου επί σειρά ετών ήταν Πρόεδρος των εργαζομένων. Διετέλεσε Πρόεδρος της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος) και συνέδεσε το όνομά του με τους μεγάλους αγώνες για το Ασφαλιστικό και για την
κατοχύρωση των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Στα πλαίσια των διεθνών δραστηριοτήτων του υπήρξε Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Εργασιακού Συμβουλίου της ABN AMRO, Αντιπρόεδρος της UNI EUROPA (Συνδικαλιστικής Οργάνωσης του τομέα των υπηρεσιών με 8.000.000 μέλη στην Ευρώπη), Ειδικός Εμπειρογνώμων της UΝΙ για την Ελλάδα για τα Ευρωπαϊκά Εργασιακά Συμβούλια. Ανέπτυξε δράσεις που συνέβαλλαν στη δημιουργία σχέσεων φιλίας-αλληλεγγύης και συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα στις χώρες της Μεσογείου (UNIMED) και στα Βαλκάνια».

Προφανώς η Τράπεζα που εργάστηκε ο κ. Τσουκαλάς δίνει γενναίες αμοιβές στους εργαζόμενούς της. Τους κάνει εκατομμυριούχους. Άρα, η Τράπεζα είναι μία καλή τράπεζα. Έτσι δεν είναι; Εκτός κι αν η φιλολαϊκή της πολιτική δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους. Αλλά τον κ. Τσουκαλά, εν τέλει, τον αφορούσε. Δεν βρίσκουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχει μία αναντιστοιχία μεταξύ αυτών που λένε και αυτών που τους συμβαίνουν;

Αν ο κ. Τσουκαλάς ήταν ένας φιλελέ, όπως κι όλοι οι επάρατοι μνημονιακοί, θα λέγαμε ότι η πορεία της ζωής του ήταν συνεπής με όσα υποστήριζε, με τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης διαπραγμάτευσης. Γιατί πήρε ένα ολόκληρο εκατομμύριο; Διότι ήταν μάγκας και κατάφερε να κλείσει ένα καλό συμβόλαιο με την τράπεζα που εργαζότανε. Κι όταν βγήκε στην σύνταξη πήρε εφάπαξ σε μέγεθος γίγας. Αλλά δεν είναι φιλελέ. Είναι προστάτης των πτωχών, εκείνων που η τράπεζα απειλεί να τους πάρει το σπίτι. Πως, λοιπόν, θα δει αύριο στα μάτια τους ανέργους από τους οποίους ζητάει την ψήφο τους, όταν αυτός έχει ένα εκατομμύριο στην τράπεζα και οι άλλοι απολύτως τίποτα;

Προσωπικά δεν βρίσκω κάτι κακό στο ότι ο κ. Τσουκαλάς πήρε ένα εκατομμύριο. Μακάρι ο άνθρωπος να έπαιρνε και δέκα. Απλά, δεν μπορώ να καταλάβω πως ακριβώς το έκανε. Τον τρόπο με τον οποίο τους έπεισε. Για να τον πούμε και στους “δικούς μας τους φιλελέ” να τον αντιγράψουν.

Θα μας πείτε ότι εδώ πιάστηκαν άλλοι σύντροφοι της επανάστασης στα πράσα για φοροδιαφυγή και αμέσως μετά έβριζαν και πάλι το μνημόνιο για την χρεοκοπία της χώρας! Δηλαδή, το μνημόνιο προκάλεσε την καταστροφή σε μία χώρα που όλα πήγαιναν τέλεια και δεν ήταν η δική τους φοροδιαφυγή που συντέλεσε στο να καταστραφεί μία πλούσια χώρα και να χρειάζεται σχέδιο διάσωσης από τον υπόλοιπο κόσμο.

Θανάσης Μαυρίδης

http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1926040
το είδα