Του Δανού δικηγόρου Knud Eriksen(Απρίλιος 1997) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Το ισχυρότερο όπλο των διεθνιστών/ παγκοσμιοποιητών, (τύπου Soros) για να προωθήσουν το στόχο τους που είναι «ένας κόσμος χωρίς σύνορα», ο οποίος θα εποπτεύεται ανελέητα από μία υπερ-εθνική αστυνομική δύναμη, είναι αυτός ο μαζικός βιασμός της Δύσης. Όταν τα δισεκατομμύρια των φτωχών Αράβων και Αφρικανών «στεριώσουν» στην πολυπολιτισμική Δύση, θα είναι απλά θέμα χρόνου, η αύξηση της
γεννητικότητας και της εγκληματικότητας τους να πνίξει τη Δύση και να την οδηγήσει πίσω στο Μεσαίωνα ή πιθανότατα στην εποχή του λίθου. Ότι η Δύση μπορεί, εν τω μεταξύ, να έχει μια εκπολιτιστική επίδραση σε κάποιους από τους αποικιοκράτες, δεν αλλάζει τη θλιβερή μοίρα της. Ο διεθνισμός, για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει παρουσιαστεί με ποικίλες μεταμφιέσεις, κρατώντας με τον τρόπο του μια αυταρχική ηγετική θέση (ειδικά ο κομμουνισμός και ο διεθνής καπιταλισμός). Και οι δύο έχουν την υποδούλωση των ανθρώπων και την παγκόσμια κυριαρχία, ως στόχους τους, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι σήμερα η πολυπολιτισμικότητα σε μεγάλη κλίμακα, είναι το κύριο όπλο. Σήμερα οι διεθνιστές/παγκοσμιοποιητές έχουν γίνει τόσο αλαζόνες και βέβαιοι για τη νίκη, ώστε δεν έχουν καμία αναστολή στο να δείξουν ότι η επιτυχία τους τώρα βασίζεται στον εξαναγκαστικό μαζικό αποικισμό της Δύσης, που βραχυπρόθεσμα θα επιφέρει την υποβάθμιση του λευκού ανθρώπου στο δικό του τόπο, και μακροπρόθεσμα, τον πλήρη αφανισμό του.
Οι «ανθρωπιστικές οργανώσεις» είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τηνπαγκόσμια δικτατορία. Αυτοί είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της δικτατορίας του σήμερα. Αυτή τη φορά δεν κάνουν την δουλειά για το κομμουνισμό του Λένιν και του Στάλιν, αλλά για τον εμφανή φυλετικό πόλεμο που έχουν κηρύξει οι διεθνιστές εναντίον της Λευκής Δύσης.
Καθίσταται εμφανές ότι η καλπάζουσα αποικιοποίηση της Ευρώπης, από (λαθρο)μετανάστες που έρχονται από την Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή είναι ένας εν μέρει αδήλωτος φυλετικός πόλεμος. Δεν είναι μόνο τα ευρωπαϊκά έθνη που διαλύονται και κατεδαφίζονται εκ των έσω, αλλά και όλοι οι τομείς της λευκής φυλής, που πλημμυρίζονται με τους ξένους.
γεννητικότητας και της εγκληματικότητας τους να πνίξει τη Δύση και να την οδηγήσει πίσω στο Μεσαίωνα ή πιθανότατα στην εποχή του λίθου. Ότι η Δύση μπορεί, εν τω μεταξύ, να έχει μια εκπολιτιστική επίδραση σε κάποιους από τους αποικιοκράτες, δεν αλλάζει τη θλιβερή μοίρα της. Ο διεθνισμός, για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει παρουσιαστεί με ποικίλες μεταμφιέσεις, κρατώντας με τον τρόπο του μια αυταρχική ηγετική θέση (ειδικά ο κομμουνισμός και ο διεθνής καπιταλισμός). Και οι δύο έχουν την υποδούλωση των ανθρώπων και την παγκόσμια κυριαρχία, ως στόχους τους, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι σήμερα η πολυπολιτισμικότητα σε μεγάλη κλίμακα, είναι το κύριο όπλο. Σήμερα οι διεθνιστές/παγκοσμιοποιητές έχουν γίνει τόσο αλαζόνες και βέβαιοι για τη νίκη, ώστε δεν έχουν καμία αναστολή στο να δείξουν ότι η επιτυχία τους τώρα βασίζεται στον εξαναγκαστικό μαζικό αποικισμό της Δύσης, που βραχυπρόθεσμα θα επιφέρει την υποβάθμιση του λευκού ανθρώπου στο δικό του τόπο, και μακροπρόθεσμα, τον πλήρη αφανισμό του.
Αυτός είναι ο πραγματικός ρατσισμός. Οι ίδιοι οι παγκοσμιοποιητές το θέμα «φυλή» το προβάλλουν, ως συνήθως, σε μια διαστρεβλωμένη μορφή, δεδομένου ότι σήμερα η «καλή» και «αποδεκτή» ιδεολογία, η οποία χρησιμοποιείται για να φιμώσει και να δεσμεύσει τις χώρες που δέχονται την επίθεση των νέο-αποίκων, είναι ο "αντιρατσισμός", μια ιδεολογία η οποία επιμένει στον «κίνδυνο του ρατσισμού» σε αυτές τις χώρες, στις οποίες, στην πραγματικότητα, τα φαινόμενα ρατσισμού είναι πολύ μικρά. Με ένα μαρξιστικό τρόπο σκέψης, από τις ανταγωνιστικές ιδεολογίες του 20ου αιώνα, του κομμουνισμού και του ναζισμού, ως «θέση» και «αντίθεση», αντίστοιχα, δημιουργήθηκε μια σύνθεση, ένας ρατσιστικός αντιρατσισμός ή ένας αντεστραμμένος ρατσισμός, μια multi- culti θρησκεία, ολοκληρωμένη με την αστυνομία σκέψης, όπου τα πιο αρνητικά χαρακτηριστικά και από τις δύο ιδεολογίες έχουν ενωθεί. Η ρατσιστική κραυγή μάχης από αυτούς τους «αντιρατσιστές» είναι : κάτω ο λευκός άνθρωπος και ό, τι αντιπροσωπεύει.
Στο βιβλίο του «Ουτοπία και Πραγματικότητα» ("Utopi og virkelighed") από το 1972, ο Δανός «συντηρητικός» πολιτικός Per Stig Møller (φωτο- υπήρξε υπουργός Εξωτερικών, σήμερα είναι υπουργός Πολιτισμού) παίζει με την ιδέα μιας (επιβαλλόμενης) φυλετικής ανάμειξης ως τον δρόμο προς έναν «πιο ειρηνικό κόσμο». Ο συγγραφές πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι το "Άριο κόμπλεξ των Ευρωπαίων". Εντάξει, ας συζητήσουμε για το θέμα-ταμπού για το τι ακριβώς είναι ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός, ο εθνικισμός, ο πατριωτισμός και η αγάπη που έχει κάποιος για την πατρίδα του, αλλά στη συνέχεια, ας ρίξουμε μια καλή ματιά στο τι είναι ο κομμουνισμός, ο διεθνισμός, η παγκοσμιοποίηση, ο σιωνισμός, ο καπιταλισμός, η "Νέα Παγκόσμια Τάξη" κλπ. Αυτοί οι -ισμοί φαίνεται ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα εμφανώς προστατεύονται από κάθε εξέταση. Στη Γερμανία μια δημοσκόπηση που έγινε πρόσφατα (1996) για την ‘Frankfurter Allgemeine Zeitung’, στο θέμα "πολιτική ορθότητα", απέδειξε ότι τα πιο επικίνδυνα θέματα να αναφέρει κανείς ήταν «Χίτλερ», «Εβραίοι», «Το τρίτο Ράιχ», «Νεο- ναζί», «πρόσφυγες» και «Τούρκοι». Μήπως σε όλη την Ευρώπη δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο;
Το ιερατείο των παγκοσμιοποιητών, των ανθρωπιστικών οργανώσεων και των ελεγχόμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης, ουρλιάζει και φωνάζει συνεχώς για τον «ρατσισμό» και το «ναζισμό», εννοώντας, στην πράξη, την θέληση των ανθρώπων για διατήρηση του δικού τους πολιτισμού και την επιβίωση του δικού τους λαού.
Στο βιβλίο του «Ουτοπία και Πραγματικότητα» ("Utopi og virkelighed") από το 1972, ο Δανός «συντηρητικός» πολιτικός Per Stig Møller (φωτο- υπήρξε υπουργός Εξωτερικών, σήμερα είναι υπουργός Πολιτισμού) παίζει με την ιδέα μιας (επιβαλλόμενης) φυλετικής ανάμειξης ως τον δρόμο προς έναν «πιο ειρηνικό κόσμο». Ο συγγραφές πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι το "Άριο κόμπλεξ των Ευρωπαίων". Εντάξει, ας συζητήσουμε για το θέμα-ταμπού για το τι ακριβώς είναι ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός, ο εθνικισμός, ο πατριωτισμός και η αγάπη που έχει κάποιος για την πατρίδα του, αλλά στη συνέχεια, ας ρίξουμε μια καλή ματιά στο τι είναι ο κομμουνισμός, ο διεθνισμός, η παγκοσμιοποίηση, ο σιωνισμός, ο καπιταλισμός, η "Νέα Παγκόσμια Τάξη" κλπ. Αυτοί οι -ισμοί φαίνεται ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα εμφανώς προστατεύονται από κάθε εξέταση. Στη Γερμανία μια δημοσκόπηση που έγινε πρόσφατα (1996) για την ‘Frankfurter Allgemeine Zeitung’, στο θέμα "πολιτική ορθότητα", απέδειξε ότι τα πιο επικίνδυνα θέματα να αναφέρει κανείς ήταν «Χίτλερ», «Εβραίοι», «Το τρίτο Ράιχ», «Νεο- ναζί», «πρόσφυγες» και «Τούρκοι». Μήπως σε όλη την Ευρώπη δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο;
Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι μόνο ελάχιστοι Γερμανοί μπόρεσαν να διευκρινίσουν τι πάει να πει «πολιτική ορθότητα». Ναι, έτσι ακριβώς λειτουργεί η χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης και της πλύσης εγκεφάλου: Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις, αρκεί να πλανάται ένας λιγότερο ή περισσότερο ασαφής φόβος, μην πεις ορισμένες «απαγορευμένες» λέξεις. Έτσιταανθρώπιναόνταγίνονταιφοβισμέναπρόβατα.
Δύο προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν σε μια χώρα για να κατακτηθεί εκ των έσω, όπως συμβαίνει τώρα, χωρίς όπλα, και για έναν πληθυσμό για να αντικατασταθεί από τους νικητές που δεν συναντούν καν οποιαδήποτε αντίσταση :
- Οι ηγέτες πρέπει να είναι προδότες του ίδιου τους του λαού.
- Ο πληθυσμός πρέπει να είναι σε κατάσταση αποχαύνωσης, και πλύσης εγκεφάλου από τους ηγέτες και τα mediaκαι έτσι να αποδεχθεί την καταστροφή του.
Δυστυχώς και οι δύο προϋποθέσεις υπάρχουν στην χώρα μου τη Δανία. Η Δανία στην πραγματικότητα, είναι μια κατεχόμενη χώρα. Οι Δανοί έχουν χειραγωγηθεί να πιστεύουν, ήδη από το νηπιαγωγείο, από τους διεθνιστές, οι οποίοι δεν δίνουν δεκάρα για το πώς περνάνε, ότι πρέπει πάση θυσία να δεχτούν την εισβολή των αλλοδαπών με κάθε διαθέσιμο μέσο. Τα μέσα αυτά είναι από τον αυτοκτονικό Νόμο περί Αλλοδαπών, όπου προσκυνούνται μη ρεαλιστικές, διεθνείς συμβάσεις, δίνονται χρήματα, εργασία και στέγαση σε αλλοδαπούς, έως την καταστολή της αντίδρασης των Δανών, μέσω αντεθνικής νομοθεσίας, τιμωρίας για εκδηλώσεις "ρατσισμού", οικονομικής λιμοκτονίας και άφθονης πλύσης εγκεφάλου στα σχολεία και σε όλα τα μέσα ενημέρωσης.
Δεδομένου ότι αυτό το θλιβερό και ύπουλο θέατρο δεν προχωράει αρκετά γρήγορα για τους διεθνιστές, οι οποίοι τώρα μυρίζουν αίμα, το επιταχύνουν άγρια προσφέροντας άφθονη κρατική υποστήριξη σε «ανθρωπιστικές οργανώσεις» - που συχνά αποκαλούνται ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) και αποτελούν την «βαριά βιομηχανία της καλοσύνης». Οργανώσεις και Οργανισμοί «υπέρ των προσφύγων», «υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «κατά του ρατσισμού», «υπέρ της ισότητας», «υπέρ της ειρήνης» κλπ. όλο και πιο ανοιχτά αποκαλύπτονται ότι είναι η πέμπτη φάλαγγα για τους αλλοδαπούς εισβολείς, προβάλλοντας την παγκοσμιοποίηση ως τον στόχο τους. Αυτή η βιομηχανία της «καλοσύνης» δίνει βέβαια στους φίλους του διεθνισμού αμέτρητες καλά αμειβόμενες παρασιτικές θέσεις εργασίας, με μπόνους συναρπαστικά ταξίδια, και απορροφά δισεκατομμύρια από το Υπουργείο Οικονομικών με σκοπό την πλύση εγκεφάλου των ντόπιων, πιέζοντας τις κυβερνήσεις για όλο και περισσότερες εισαγωγές αλλοδαπών και ολοένα και περισσότερο εξαγωγή δισεκατομμυρίων προς τις υπανάπτυκτες χώρες.
Ο κοινός παρονομαστής των αρπαχτικών αυτής της «βιομηχανίας καλοσύνης» είναι η διαστροφή της φυσικής ευγένειας και ανεκτικότητας του πολιτισμένου δυτικού ανθρώπου σε μια καθαρή αυτοκαταστροφή. Δεν είναι μόνο οι έννοιες όπως «καλοσύνη» και «βοήθεια», που διαστρεβλώνονται αλλά και πολλές άλλες κεντρικές λέξεις και έννοιες (όπως «πρόσφυγας»), οι οποίες προσφέρονται με μια νέα, διεστραμμένη, συχνά αντίθετη έννοια, όπου οι έννοιες και οι δράσεις που καλύπτουν αυτές τις λέξεις, αποτελούν μια δύναμη, η οποία διασπά διαρκώς τη δική μας κοινωνική τάξη. Ο George Orwell περιέγραψε αυτά τα πράγματα λεπτομερώς στο "1984"! Εκεί θα διαβάσετε για το "υπουργείο για την αγάπη", για το "goodthinking" («καλή σκέψη»), το "newspeak", την «αστυνομία σκέψης» ("thoughtpolice") και για τόσα άλλα ακόμα που αναμένεται να μας κάνουν να αγαπήσουμε τον «Μεγάλο Αδελφό» ("BigBrother").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου