Μέχρι πρότινος, το μόνο για το οποίο έπρεπε να ανησυχούν οι χρήστες των Windows ήταν για τα κενά ασφαλείας που τυχαία είχαν τα Windows.
Τώρα όμως, ο φορέας ερευνών της Microsoft, το Redmond στη Washington των ΗΠΑ, χαρίζει τα κλειδιά ασφαλείας της. Η Microsoft έχει αρχίσει να με εκπλήσσει, παρότι νόμιζα πως τίποτα πια δεν θα μπορούσε να με εκπλήξει.
Ω, ναι.
Μπορώ να το δω από την δική τους σκοπιά.
Καταλαβαίνω τον πατριωτισμό που τους διακατέχει.
Καταλαβαίνω, ακόμη, τη νομική δέσμευσή τους.
Οι άντρες και οι κοπέλες που δουλεύουν στην Redmond θα ήθελαν να σας πείσουν ότι η συνεργασία τους με τους Ομοσπονδιακούς είναι πρόσφατη.
Η ιστορία τους που θα σας «αφηγηθούν» είναι ότι αναγκάστηκαν να δώσουν πρόσβαση στα δεδομένα των πελατών τους, λόγω δικαστικής εντολής που εκκρεμούσε πάνω από το κεφάλι τους.
Αυτό που υποπτεύομαι εγώ, όμως, είναι ότι ο άστοχος πατριωτισμός τους έχει να κάνει περισσότερο με την συνεργασία της Microsoft με την NSA και τις άλλες υπηρεσίες πληροφοριών παρά με την ωραιοποίηση των πραγμάτων και τις λεπτολογίες περί… δικαίου.
Βλέπω τον Bill Gates και είναι λες και βλέπω τον Elvis στον Λευκό Οίκο να προσπαθεί να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Νίξον, να τον κάνει υπεύθυνο για τα ναρκωτικά στο FBI.
Και εν πάση περιπτώσει, όποιος και αν είναι ο λόγος, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η Microsoft συνεργάζεται με τους Ομοσπονδιακούς και τους δίνει πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών της.
Στην πορεία και όσο το κουβάρι αυτής της ιστορίας άρχισε να ξετυλίγεται και οι πληροφορίες να διαρρέουν με το σταγονόμετρο, ανακαλύφθηκε μια μαύρη τρύπα στην ασφάλεια των υπολογιστών όλων των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων που ανταγωνίζονται με τον οιονδήποτε τρόπο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το όνομα αυτής της τρύπας;
Μα «ιδιόκτητα δυαδικά αρχεία» (proprietary binaries), φυσικά.
Τώρα όμως, ο φορέας ερευνών της Microsoft, το Redmond στη Washington των ΗΠΑ, χαρίζει τα κλειδιά ασφαλείας της. Η Microsoft έχει αρχίσει να με εκπλήσσει, παρότι νόμιζα πως τίποτα πια δεν θα μπορούσε να με εκπλήξει.
Ω, ναι.
Μπορώ να το δω από την δική τους σκοπιά.
Καταλαβαίνω τον πατριωτισμό που τους διακατέχει.
Καταλαβαίνω, ακόμη, τη νομική δέσμευσή τους.
Οι άντρες και οι κοπέλες που δουλεύουν στην Redmond θα ήθελαν να σας πείσουν ότι η συνεργασία τους με τους Ομοσπονδιακούς είναι πρόσφατη.
Η ιστορία τους που θα σας «αφηγηθούν» είναι ότι αναγκάστηκαν να δώσουν πρόσβαση στα δεδομένα των πελατών τους, λόγω δικαστικής εντολής που εκκρεμούσε πάνω από το κεφάλι τους.
Αυτό που υποπτεύομαι εγώ, όμως, είναι ότι ο άστοχος πατριωτισμός τους έχει να κάνει περισσότερο με την συνεργασία της Microsoft με την NSA και τις άλλες υπηρεσίες πληροφοριών παρά με την ωραιοποίηση των πραγμάτων και τις λεπτολογίες περί… δικαίου.
Βλέπω τον Bill Gates και είναι λες και βλέπω τον Elvis στον Λευκό Οίκο να προσπαθεί να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Νίξον, να τον κάνει υπεύθυνο για τα ναρκωτικά στο FBI.
Και εν πάση περιπτώσει, όποιος και αν είναι ο λόγος, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η Microsoft συνεργάζεται με τους Ομοσπονδιακούς και τους δίνει πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών της.
Στην πορεία και όσο το κουβάρι αυτής της ιστορίας άρχισε να ξετυλίγεται και οι πληροφορίες να διαρρέουν με το σταγονόμετρο, ανακαλύφθηκε μια μαύρη τρύπα στην ασφάλεια των υπολογιστών όλων των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων που ανταγωνίζονται με τον οιονδήποτε τρόπο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το όνομα αυτής της τρύπας;
Μα «ιδιόκτητα δυαδικά αρχεία» (proprietary binaries), φυσικά.
Η είδηση ήταν καταδικαστική εις βάρους της όταν κάπου στα τέλη Ιουνίου αποκαλύφθηκε πως η Microsoft έδινε στοιχεία σε Μυστικές Υπηρεσίες Πληροφοριών αλλά και στον στρατό σχετικά με τα
Τώρα η Guardian αποκαλύπτει ότι η συμμετοχή της Microsoft είναι πολύ μεγαλύτερη. Έχει δώσει τα κλειδιά κρυπτογράφησης στην NSA, πρόσβαση στην υπηρεσία cloud, γνωστή ως SkyDrive, αλλά και πολλά περισσότερα:
Η Microsoft βοήθησε την NSA να παρακάμψει την κρυπτογράφηση προκειμένου να έχει το κεφάλι της ήσυχο ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών δεν θα υποκλέπτει τα chats (τις διαδικτυακές συνομιλίες) στο νέο portal (πύλη) Outlook.com
Η Υπηρεσία Πληροφοριών είχε ήδη πρόσβαση, από το στάδιο ακόμα της προ-κρυπτογράφησης, στο email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του Outlook.com, συμπεριλαμβανομένου και του Hotmail
Η εταιρεία, κατά το τρέχον έτος 2013, συνεργάστηκε με το FBI ώστε να καταστεί ευκολότερη η πρόσβαση της NSA μέσω του προγράμματος Prism, στην υπηρεσία αποθήκευσης στο cloud, την SkyDrive, η οποία έχει σήμερα πάνω από 250 εκατομμύρια χρήστες σε όλο τον κόσμο
Η Microsoft εργάστηκε επίσης με το Τεταγμένο Σώμα του FBI του οποίου αποστολή είναι η αναχαίτιση των Δεδομένων, ώστε να τους βοηθήσει να καταλάβουν και να τους λύσει τυχόν απορίες τους που ίσως θα τους προκαλούσε ένα χαρακτηριστικό του Outlook.com το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργήσουν ψευδώνυμα στο e-mail τους
Τον Ιούλιο του περασμένου έτους, εννέα μήνες μετά αφού η Microsoft αγόρασε το Skype, η NSA καυχήθηκε ότι μια νέα δυνατότητά της είχε τριπλασιάσει τον αριθμό των βίντεο κλήσεων του Skype που συλλέγονται μέσω του προγράμματος επιτήρησης Prism
Το υλικό που συλλέγεται μέσω του Prism είναι συνήθως από κοινού με το FBI και την CIA, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ένα έγγραφο της NSA που περιγράφει το πρόγραμμα ως «ομαδικό κατόρθωμα».
Και πάλι, όμως, η Microsoft ισχυρίζεται ότι απλά υπάκουε σε εντολές και πως ήταν νομικά υποχρεωμένη να συνεργαστεί και να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, λόγω του νομοθετήματος FISA.
Όπως είπε σε μια δήλωσή της,
Όποτε κάνουμε αναβάθμιση ή ενημέρωση των προϊόντων μας, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είμαστε υποχρεωμένοι να συμμορφωθούμε με τις υφιστάμενες ή τις μελλοντικές νόμιμες απαιτήσεις.
Επανέλαβε, επίσης, το πλέον αγαπημένο της μότο, πως δηλαδή παρέχουν τα δεδομένα των πελατών τους μόνο ως απάντηση στις απαιτήσεις της κυβέρνησης και πάντα κατόπιν εντολής που αφορά συγκεκριμένους λογαριασμούς ή αναγνωριστικά.
Πιθανότατα, βέβαια, αυτό να είναι αλήθεια. Είναι, όμως, αλήθεια και το γεγονός πως η Microsoft είχε μια διέξοδο.
Θα μπορούσε να δημοσιεύσει τις αντιρρήσεις της και να λάβει μέρος στον κοινό αγώνα.
Θα μπορούσαν να έχει πάει στην Guardian, στη New York Times ή όπου αλλού τέλος πάντων ήθελε και έκρινε η ίδια η εταιρεία.
Να δηλώσει εν πάση περιπτώσει πως οι υπηρεσίες ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών προσπαθούν, με νομικά τερτίπια, να μας αναγκάσουν να θέσουμε σε κίνδυνο την ασφάλεια των δεδομένων των πελατών μας˙ και σ’ αυτούς τους πελάτες μας περιλαμβάνονται και τα κυρίαρχα έθνη.
Τώρα που το σκέφτομαι, όμως, κάτι τέτοιο θα έκανε όχι μόνο την κυβέρνηση Ομπάμα, αλλά και τους Ρεπουμπλικανούς αντιπάλους της, να «πάρουν ανάποδες»…
Άρα, τι και αν αυτό ήταν το σωστό;
Χωρίς αμφιβολία, βέβαια, μία τέτοια απόφαση θα ήταν ριψοκίνδυνη.
Οι τύποι που δουλεύουν σε φορείς όπως η NSA δεν παίζουν ήρεμο ποδόσφαιρο. Παίζουν σκληρό παιχνίδι με κανόνες που μόνο αυτοί ξέρουν και που αλλάζουν από μέρα σε μέρα, αναλόγως ποιος είναι ο αντίπαλος παίχτης και σε τι γήπεδο παίζουν.
Για αυτούς, το ντοπάρισμα στο πρωτάθλημα δεν απαγορεύεται.
Ενδεχομένως, θα υπήρχαν ποινικές συνέπειες.
Όπως είναι φυσικό, καμμία εταιρεία δεν θα ήταν πρόθυμη να μπει σε τέτοιους μπελάδες και σίγουρα πάντως όχι η Microsoft.
Και αυτό γιατί, η συμμετοχή της και η συνεργασία της δεν μας δείχνει πως ήταν τόσο απρόθυμη όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε.
Μην ξεχνάμε ακόμα και την άλλη ενοχλητική (γι αυτήν) αλήθεια που αποκαλύφθηκε˙ το ότι έδωσε η ίδια τα unpatched κενά ασφαλείας είναι κάτι που δεν φαίνεται να έχει γίνει κατόπιν δικαστικής εντολής.
Οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση, λοιπόν, που έχει κάποια μυστικά και θέλει να παραμείνουν ως τέτοια, θα ήταν εντελώς ανόητο ακόμα και να σκεφτεί το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά οποιοδήποτε λογισμικό με το όνομα Microsoft, εκτός και αν η Microsoft τους δώσει τον πηγαίο κώδικά του εν λόγω λογισμικού της που, οι ίδιοι, θα συνθέσουν και θα εγκαταστήσουν. Ή ίσως πάλι όχι˙ ούτε ακόμα και σε αυτήν την απίθανη περίπτωση.
Γεγονός πάντως είναι πως οι ενέργειες της NSA έχουν καταστρέψει όχι μόνο τη Microsoft αλλά και το σύνολο του κλάδου της τεχνολογίας των ΗΠΑ.
Ποια χώρα ή ποια μεγάλη επιχείρηση, που δεν έχει την έδρα της στην Αμερική, θα αισθανόταν άνετα με εκτελέσιμα αρχεία της Oracle ή της Microsoft να τρέχουν στους υπολογιστές της;
Ποιος θα ήθελε να εμπιστευθεί τα δεδομένα του στα clouds της Amazon ή της Google, τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι ΗΠΑ έχουν δείξει ότι δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα; Δεν έχουν παρά να επιδώσουν μία υποτυπώδη κλήτευση, να της βάλουν και μια σφραγίδα και να την δώσουν στον μυστικό αστυνομικό για να λάβει ό,τι πληροφορίες κρίνει πως χρειάζονται.
Όλα στο όνομα της θεότητας που ακούει στο όνομα, εθνική ασφάλεια.
Τα ιδιόκτητα λογισμικά οιωνδήποτε εταιρειών, δεν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε˙ το μόνο σίγουρο.
Υπάρχει μόνο μία λύση, το copyleft λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα που δεν θα έχει κανένα από τα κλειστά δυαδικά αρχεία (binaries) στη σύνθεσή του.
Το διεθνές computing είναι ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε
Ποιον να εμπιστεύεστε.
Ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να είναι σε άρνηση.
Τις εταιρείες που πωλούν ιδιόκτητο κλειστό λογισμικό δεν μπορούμε να τις εμπιστευθούμε, από τη στιγμή που δεν μπορούμε να δείξουμε ούτε ίχνος εμπιστοσύνης στις κυβερνήσεις τους.
Αν θέλετε να είστε σίγουροι πως μπορείτε να εμπιστευθείτε το λογισμικό σας, πρέπει ή να το γράψετε μόνοι σας ή να χρησιμοποιήσετε FOSS (ΕΛΛΑΚ – Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα).
Οι τύποι που δουλεύουν σε φορείς όπως η NSA δεν παίζουν ήρεμο ποδόσφαιρο. Παίζουν σκληρό παιχνίδι με κανόνες που μόνο αυτοί ξέρουν και που αλλάζουν από μέρα σε μέρα, αναλόγως ποιος είναι ο αντίπαλος παίχτης και σε τι γήπεδο παίζουν.
Για αυτούς, το ντοπάρισμα στο πρωτάθλημα δεν απαγορεύεται.
Ενδεχομένως, θα υπήρχαν ποινικές συνέπειες.
Όπως είναι φυσικό, καμμία εταιρεία δεν θα ήταν πρόθυμη να μπει σε τέτοιους μπελάδες και σίγουρα πάντως όχι η Microsoft.
Και αυτό γιατί, η συμμετοχή της και η συνεργασία της δεν μας δείχνει πως ήταν τόσο απρόθυμη όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε.
Μην ξεχνάμε ακόμα και την άλλη ενοχλητική (γι αυτήν) αλήθεια που αποκαλύφθηκε˙ το ότι έδωσε η ίδια τα unpatched κενά ασφαλείας είναι κάτι που δεν φαίνεται να έχει γίνει κατόπιν δικαστικής εντολής.
Οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση, λοιπόν, που έχει κάποια μυστικά και θέλει να παραμείνουν ως τέτοια, θα ήταν εντελώς ανόητο ακόμα και να σκεφτεί το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά οποιοδήποτε λογισμικό με το όνομα Microsoft, εκτός και αν η Microsoft τους δώσει τον πηγαίο κώδικά του εν λόγω λογισμικού της που, οι ίδιοι, θα συνθέσουν και θα εγκαταστήσουν. Ή ίσως πάλι όχι˙ ούτε ακόμα και σε αυτήν την απίθανη περίπτωση.
Γεγονός πάντως είναι πως οι ενέργειες της NSA έχουν καταστρέψει όχι μόνο τη Microsoft αλλά και το σύνολο του κλάδου της τεχνολογίας των ΗΠΑ.
Ποια χώρα ή ποια μεγάλη επιχείρηση, που δεν έχει την έδρα της στην Αμερική, θα αισθανόταν άνετα με εκτελέσιμα αρχεία της Oracle ή της Microsoft να τρέχουν στους υπολογιστές της;
Ποιος θα ήθελε να εμπιστευθεί τα δεδομένα του στα clouds της Amazon ή της Google, τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι ΗΠΑ έχουν δείξει ότι δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα; Δεν έχουν παρά να επιδώσουν μία υποτυπώδη κλήτευση, να της βάλουν και μια σφραγίδα και να την δώσουν στον μυστικό αστυνομικό για να λάβει ό,τι πληροφορίες κρίνει πως χρειάζονται.
Όλα στο όνομα της θεότητας που ακούει στο όνομα, εθνική ασφάλεια.
Τα ιδιόκτητα λογισμικά οιωνδήποτε εταιρειών, δεν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε˙ το μόνο σίγουρο.
Υπάρχει μόνο μία λύση, το copyleft λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα που δεν θα έχει κανένα από τα κλειστά δυαδικά αρχεία (binaries) στη σύνθεσή του.
Το διεθνές computing είναι ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε
Ποιον να εμπιστεύεστε.
Ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να είναι σε άρνηση.
Τις εταιρείες που πωλούν ιδιόκτητο κλειστό λογισμικό δεν μπορούμε να τις εμπιστευθούμε, από τη στιγμή που δεν μπορούμε να δείξουμε ούτε ίχνος εμπιστοσύνης στις κυβερνήσεις τους.
Αν θέλετε να είστε σίγουροι πως μπορείτε να εμπιστευθείτε το λογισμικό σας, πρέπει ή να το γράψετε μόνοι σας ή να χρησιμοποιήσετε FOSS (ΕΛΛΑΚ – Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα).
Δημοσιεύτηκε από Maria Af
<<< Όσο τον φτύνουμε, τόσο κολλάει
Πρώην πράκτορας της βρετανικής MI5 αποκλείστηκε από πάνελ του ΟΗΕ ως «συνομωσιολόγος», κατόπιν πιέσεων του εβραϊκού λόμπι >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου