[Μιλάμε, για την επιτήρηση από την NSA και των συμμάχων κυβερνήσεων των ΗΠΑ.]
Βεβαίως, υπάρχουν και αυτοί που λένε:
Δεν με νοιάζει. Από τη στιγμή που δεν έχω τίποτα να κρύψω, ποιο το πρόβλημα;Για αυτούς τους ανθρώπους, δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να πούμε προκειμένου να τους πείσουμε ότι η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής δεν παύει να είναι παραβίαση, ασχέτως με το εάν το θύμα έχει κάτι να κρύψει ή όχι.
Το χειρότερο, όμως, είναι πως δεν μπορούν να δουν το πιο απλό˙ ότι, δηλαδή, το θέμα της παρακολούθησής τους έχει επιπτώσεις που προχωράνε πολύ πιο πέρα από την προστασία της προσωπικής τους ζωής.
Έχω διαβάσει πολλά άρθρα που προσπαθούν να ενημερώσουν τους ανθρώπους για την ουσία του θέματος και να τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν τις επεκτάσεις του. Ένα τέτοιο άρθρο είναι και αυτό που έγραψε ο Dan Tobon της Cyphertite, μιας εταιρείας που προσφέρει υπηρεσίες Cloud.
Αυτό που με δυο λόγια επισημαίνεται είναι πως, κατ’
ουσίαν, το γεγονός ότι παρακολουθείται η ιδιωτική μας ζωή από την κυβέρνηση, θέτει θέμα πλήρους καταστρατήγησης των νόμων και των ισορροπιών που είναι οι απαιτούμενες διασφαλίσεις της δημοκρατίας μας.
Αν το δούμε από αυτή την οπτική, το πρόβλημα γίνεται πολύ πιο ανησυχητικό. Στην ουσία, εάν η εκτελεστική εξουσία είναι σε θέση να υλοποιήσει μια διαδικασία που της επιτρέπει να συμμορφώνεται φαινομενικά, αλλά στην πραγματικότητα να αποφεύγει τους θεσμικούς ελέγχους (τους νόμους, τη δικαιοσύνη), τότε πολύ απλά, το όλο σύστημα δεν λειτουργεί.
Οι πρόσφατες ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας, μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και των Μυστικών Υπηρεσιών αλλά και των συμμάχων της στο μυστικό Δικαστήριο Εποπτείας Πληροφοριών στο Εξωτερικό (FISC), έχουν σχεδιαστεί για αυτόν και μόνον τον λόγο˙ για την καταστρατήγηση κάθε θεσμικού πλαισίου με… την άδεια του νόμου!
Το νομοθέτημα FISA (Foreign Intelligence Surveillance Act), θεωρητικά, φιλοδοξούσε να θέσει σε εφαρμογή ένα σύστημα δικαστικής προστασίας το οποίο θα παρακολουθούσε και θα απέτρεπε τον… υπερβάλλον ζήλο της Εκτελεστικής Εξουσίας και υποτίθεται πως θα εμπόδιζε τυχόν κατάχρηση αυτής της Εξουσίας.
Στην πράξη, αυτό που έχει συμβεί είναι να προσφέρει την κάλυψη και δη την νομιμοποίηση όλων όσων υποτίθεται πως θα απέτρεπε. Κατέληξε να γίνει το πάπλωμα που σκεπάζει τις πιο κατάφωρες και σκανδαλώδεις δραστηριότητες εποπτείας εκ μέρους της κυβέρνησης.
Υποτίθεται πως ο νόμος FISA ψηφίστηκε, προκειμένου να αποτραπεί η αδικαιολόγητη επιτήρηση των πολιτών.
Αντ’ αυτού, κατέληξε να είναι μια -ακόμα- διαδικασία με την οποία η Εκτελεστική Εξουσία μπορεί να ξεφύγει από κάθε ουσιαστικό έλεγχο και να καταστρατηγήσει τους θεσμικούς ελέγχους στην Εξουσία, που προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Είναι σαν να πιάνει έναν εγκληματία την ώρα της εγκληματικής πράξης και εν συνεχεία να διορίζει αυτόν και τους φίλους του να είναι ο δικαστής και οι ένορκοι στη δίκη του…
Έτσι, επειδή, αρκετοί ακόμα, εξακολουθούν να πιστεύουν πως η 11η Σεπτέμβρη ήταν η μέρα που άλλαξε τον κόσμο, ετσι όπως προβάλλει η προπαγάνδα, τόσα χρόνια…
Ο κόσμος που ζούμε, είναι γυάλινος. Κυριολεκτικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου