πολλούς κάκτος, αλλά στην πραγματικότητα, είναι μέλος της οικογένειας των κρίνων. Μένει υγρό όπου άλλα φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν, κλείνοντας τους πόρους του για να αποτρέψει την απώλεια υγρασίας. Αν και είναι τροπικό φυτό, η ρίζα της μπορεί να επιζήσει σε
υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες και αέρα, εφ' όσον δεν παγώνει το έδαφος τη ρίζα.
Το φυτό είναι κατά 96% νερό. Το υπόλοιπο αποτελείται από ενεργά συστατικά περιέχοντας βασικά έλαια, αμινοξέα, βιταμίνες, ένζυμα και γλυκοπρωτεϊνες.
Υπάρχουν πάνω από 250 ποικιλίες της Αλόης αλλά το φυτό Αλόη Barbadensis Miller έχει μια θρυλική ιατρική φήμη, που χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια: η Αλόη Βέρα. Το Βέρα που σημαίνει αληθινό στα λατινικά, προστέθηκε στην ονομασία αυτού του ιδιαίτερου δείγματος προκειμένου να διακριθεί η πρωτοκαθεδρία της μεταξύ των φυτών Αλόης, που ήταν εξαιρετικά χρήσιμα στην ανθρωπότητα, λόγο των ιατρικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν.
Τις θεραπευτικές ιδιότητες του χυμού Αλόης που είναι μίγμα κιτρινωπού υγρού και διαφα¬νούς παχύρρευστου ζελατινώδους υπόπικρου στη γεύση υγρού, τις βλέπει κανείς αμέσως μόλις κόψει ένα φύλλο Αλόης από τον τρόπο που το υγρό επουλώνει το ίδιο το φυτό στο σημείο κοπής.
Για πάνω από 3.500 χρόνια, οι ιστορίες για το φυτό της θεραπευτικής Αλόης Βέρα έχουν παραδοθεί μέσω των αιώνων από στόμα σε στόμα. Από την αναφορά της Βίβλου στην απομάκρυνση του Χριστού από το σταυρό και του τυλίγματος του σώματος του με Αλόη και μύρο (Ιωάννης 19:39) βρίσκουμε την Αλόη μυστηριωδώς σε κάθε φάση της ιστορίας με πολλές καταθέσεις στις μεγάλες ιατρικές τιμές της. Η πιο τεκμηριωμένη χρήση Αλόης προέρχεται από τους αρχαίους Αιγυπτίους αλλά αυξήθηκε επίσης και χρησιμοποιήθηκε από το Βασιλιά Σολόμωντα, ο οποίος ειπώθηκε ότι την είχε εκτιμήσει ιδιαίτερα.
Βιταμίνες: Πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών, όπως Α, Ο και Ε, περιέχει επίσης φυλλικό οξύ, Β1, Β2, Β3, Β6, ενώ είναι μία από τις ελάχιστες φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12.
Μέταλλα: Ασβέστιο, ποτάσιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, χαλκό, νάτριο, κάλιο, χρώμιο, σίδηρο και το αντιοξειδωτικό σελήνιο.
Ενζυμα: Αρκετούς τύπους, μεταξύ των οποίων και τη βραδυκινάση, με εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς. Επίσης, οξειδάση, καταλάση, αμυλάση, κελλουλάση, λιπάση, αλανινάση, φωσφατάση, κρεατινική φωσφοκινάση, υδρογονάση.
Αμινοξέα: Λυσίνη, θρεονίνη, βαλίνη, μεθιονίνη, ισολευκίνη, φαινυλαλανίνη, θρυπτοφάνη, αργινίνη, ασπαραγινικό οξύ, σερίνη, γλουταμινικό οξύ, γλυκίνη, αλανίνη, τυροσίνη, ιστιδίνη, προλίνη, υδροξυπρολίνη, κυστίνη, λευκίνη.
Μονοσακχαρίτες και πολυσακχαρίτες: Αραβινόζη, γαλακτόζη, γλυκόζη, μαννόζη, ραμνόζη, ξυλόζη, γλουκορονικό οξύ, γαλακτουρονικό οξύ, κυτταρίνη.
Στερόλες: Καμπεστερόλη, λουπεόλη, βήτα - σιτοστερόλη.
Επίσης: Μηλικό Οξύ, λιγνίνη, σαπογενίνη, Β- καροτίνη, χολίνη.
Αντιγήρανση: Περιέχοντας μερικά από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά συστατικά, η αλόη καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες. Παράλληλα, έρευνες απέδειξαν ότι δρα στα κύτταρα βελτιώνοντας την κατάσταση ιούς και ότι προκαλεί επιτάχυνση της παραγωγής του κολλαγόνου, περιορίζοντας τις ρυτίδες, βοηθώντας το δέρμα να αναγεννηθεί.
Ακμή - λιπαρότητα: Η συστηματική της χρήση στο ακνεϊκό δέρμα εξασφαλίζει θεαματικά αποτελέσματα, αφού όχι μόνο θεραπεύει το πρόβλημα αλλά και το προλαμβάνει, καθαρίζοντας τους πόρους και ρυθμίζοντας το σμήγμα. Κάτι που την κάνει ιδανική και για τα λιπαρά ή μικτά δέρματα.
Ατμοσφαιρική ρύπανση: Η ισχυρή αντιοξειδωτική της δράση συνδυάζεται με την ιδιότητα της να αυξάνει την ενεργοποίηση του οξυγόνου στο δέρμα, δυναμώνοντας τους ιστούς και προλαμβάνοντας δερματικές βλάβες.
Αντιηλιακή προστασία: Οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία στη σύνθεση της προλαμβάνουν τη φωτογήρανση. Από την άλλη, οι καταπραϋντικές και επουλωτικές της ιδιότητες είναι γνωστές από αιώνες. Ανακουφίζει το δέρμα από την έκθεση στον ήλιο, αλλά και αντιμετωπίζει τα εγκαύματα.
Σημάδια: Βοηθώντας με τα ενεργά συστατικά της στην ανάπλαση των ιστών, η αλόη απαλύνει τα μικρά σημάδια από ουλές, κοψίματα και πληγές.
Η Αλόη πιστεύεται ότι βελτιώνει την πέψη και την αφομοίωση των τροφίμων. Επίσης μέσω της έρευνας γνωρίζουμε ότι το πήκτωμα από το φύλλο Αλόης είναι σε θέση να διατηρήσει το νερό στη δεύτερη στοιβάδα του δέρματος κάτι που βοηθά ν' απομακρυνθούν τα νεκρά κύτταρα που συσσωρεύονται εκεί και στη διάλυση των ριζών της μόλυνσης.
Από την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων και Αιγυπτίων και άλλους πολιτισμούς μέσω των αιώνων, το πήκτωμα έχει χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα στα καλλυντικά. Σήμερα, υπάρχουν πολλά καλλυντικά βασισμένα στην Αλόη και προϊόντα φροντίδας του δέρματος στην αγορά. Έχουν αναφέρει ότι η ενζυμική δραστηριότητα μειώνει πραγματικά ή αποβάλλει τα σημάδια, τις ρυτίδες λόγω ηλικίας και τις κηλίδες.
Το δέρμα απορροφά την Αλόη μέχρι τέσσερις φορές γρηγορότερα από το νερό. Φαίνεται ότι η Αλόη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στη διάνοιξη των πόρων του δέρματος και ν' απορροφήσει την υγρασία και τις θρεπτικές ουσίες που περιέχει.
Είναι γνωστό ότι είναι καταπραϋντική για το δέρμα. Η δράση της Αλόης είναι να κρατά το δέρμα απαλό και μαλακό. Επίσης για τα προβλήματα του δέρματος, όπως η ψωρίαση, οι αναφυλαξίες και ο έρπις, θεωρείται αποτελεσματική.
<<< Το οικονομικό θαύμα του Wörgl
Πλήρης δικαίωση Καμμένου δια στόματος κκ. Παπούλια >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου