Σκέψεις με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του
Werner Sombart, Eβραίοι και καπιταλισμός.
Μετάφραση Αναστασίου Γιαννά
Αθήνα: Εκδόσεις Patria, 2012, 273 σελ.
Γράφει ο Δημήτρης Μιχαλόπουλος
Πρόκειται για ένα από τα κλασσικά έργα που αφορούν στη σχέση θρησκείας και οικονομικής ζωής. Αποτελεί, με άλλα λόγια, μαζί με την περίφημη «Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού», που έγραψε ο Max Weber, ένα από τα μεγάλα διώνυμα της Ευρωπαϊκής σκέψης. Kαι εξυπακούεται – κανείς, ειδικά στις ημέρες μας, δεν τα διαβάζει ούτε, ακόμα περισσότερο, ασχολείται με αυτά. Και όμως εδώ ακριβώς, στα βιβλία αυτά, παρουσιάζεται όχι μόνο η αιτία των συμφορών που σήμερα μαστίζουν τον κόσμο μας γενικώς και την ελληνική κοινωνία ιδιαιτέρως, αλλά και κάτι ακόμα σημαντικότερο: η λύση σχεδόν του συνόλου των προβλημάτων μας.
Ο Ιουδαϊσμός ωθεί στον καπιταλισμό· και τούτο, επειδή σε αντίθεση με ό,τι λέγεται πως είπε ο Μαρξ, ο καπιταλισμός δεν έχει καμία μα καμία μα απολύτως καμία σχέση με τη... βιομηχανική ανάπτυξη. Καπιταλισμος σημαίνει ένα και μόνο: εμπορία του χρήματος· και εμπορία του χρήματος, φυσικά, επίσης σημαίνει ένα και μόνο: ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ.
Το καταλάβατε; Το να πουλάει δηλαδή κανείς λεφτά, λέγοντας «σού δίνω 100 δραχμές αλλά συ, σε ένα μήνα, θα μου δώσεις πίσω 120», αυτό σημαίνει: ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ. Και στην αρχή βασίστηκαν βέβαια όχι μόνο ο Ιουδαϊσμός αλλά και τα τερατώδη και αποτρόπαια -όπως ειδικώς στις ημέρες μας και ακόμη πιο ειδικώς στην Ευρώπη μας αποδεικνύεται- παράγωγά του, ο Καλβινισμός, δηλαδή, και ο Πουριτανισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου