Ο σύγχρονος Έλληνας βρίσκεται σε κατάσταση πλάνης και συγχύσεως. Ζει σε αυταπάτη και αδυνατεί να διακρίνει την πραγματικότητα της Σιωνιστικής κατοχής του. Κατά τον Σωκράτη ζει μέσα στο σπήλαιο και δεν θέλει , ούτε κάνει προσπάθεια να βγει από αυτό και να αντικρύσει τον ήλιο της αλήθειας. Δεν είναι τυχαίον ότι ζητεί την επικρότηση του από τους ξένους, διότι του λείπει η αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση.
Παριστάνει το Χριστιανό, ενώ παράλληλα καταφέρεται εναντίον των Εβραίων. Είναι Έλληνας και καταριέται τους προγόνους του. Κατηγορεί τους κλεφτές πολιτικούς και τους ψηφίζει. Λέει λόγια και τα ακυρώνει με τις πράξεις του. Οι σημερινοί Έλληνες ξοδεύουν την συναισθηματική και διανοητική τους ενέργεια για μικρά και ανούσια. Ασχολούνται με επωνύμους, πλουσίους, αστέρες, ή και με εγκληματίες και κακούς, διότι αυτούς του δίνει σαν πρότυπα η μικρή οθόνη. Τα ΜΜΕ -που πληρώνει με τις συνδρομές του- καλλιεργούν την προστυχιά, περιφρόνηση προς το άτομο, το ψεύδος στον πολίτη, τη δουλικότητα στους επώνυμους και η ροπή στην βία.
Το ψυχοπνευματικό ΕΓΩ του Έλληνα είναι η λατρεία ψεύτικων ειδώλων και η ξενομανία. Η μικρή οθόνη του δημιουργεί σαθρά πρότυπα, την ΕΙΚΟΝΑ αντί της ΟΥΣΙΑΣ και την ΑΠΑΤΗ αντί της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Αλλά και οι ηγέτες του ενδιαφέρονται για την επικοινωνία και όχι για την ουσία, δηλαδή για τα προβλήματα των πολιτών. Που είναι ο παλιός πολυμήχανος, πανούργος, ευρηματικός, λιτοδίαιτος και γενναίος Έλληνας;
Η Ηθική του ήταν να κάνεις χρήματα. Δεν είχε σημασία με τι τρόπους τα έφτιαξε.
Σήμερα η πιο επαναστατική πρόταση είναι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ. Ο Σωκράτης για όσους δεν εγνώρισαν την Σοφία και την Αρετή είπε: «Άρα, όσοι δεν γνώρισαν την σοφία και την αρετή, και η ζωή τους είναι μόνον οι κοινές διασκεδάσεις, σπαταλούν τη ζωή τους σκόρπια πότε στον πάτο και πότε στη μέση της απεικόνισής μας (οι θαυματοποιοί του Σπηλαίου). Δεν θα μπορέσουν ποτέ να σηκώσουν το βλέμμα τους, να κοιτάξουν την αληθινή κορυφή που βρίσκεται επάνω, ούτε ποτέ θα γεμίσει η ψυχή τους με αληθινή ουσία, μήτε με επιβεβαιωμένη και ανόθευτη χαρά. Σκύβουν πάνω από τα τραπέζια τους, σαν τα πρόβατα που σκύβουν τα κεφάλια τους στο χορτάρι, και κοιτάζοντας κάτω το έδαφος, περιδρομιάζουν και συνουσιάζονται. Και ένεκα της ακόρεστης πλεονεξίας τους με βαριές ανάσες, τσινιές και κερατωσιές αλληλοσκοτώνονται διότι είναι ανικανοποίητοι, και δεν μπορούν ποτέ να μην είναι εφόσον παραγεμίζουν με φαντασιώσεις κάποιο μέρους του εαυτού τους το οποίο είναι χιμαιρικό ακριβώς λόγω της ακόρεστης δίψας τους για περισσότερα.»…. “Και δεν είναι οι ηδονές τέτοιας ζωής αναπόφευκτα σύμμεικτες με πόνο, και συνεπώς κάτι κενο-ψευδεπίγραφο και αμιγής φρεναπάτη της αληθινής ηδονής; Τόσον οι ηδονές όσο και οι πόνοι χρεωστούν την εμφανή σφοδρότητά τους στην αμοιβαία αντίθεσή τους, και εκτρέφουν φρενοβλαβείς πόθους στις καρδιές των γελοίων, που πολεμούν γι’ αυτές”. – Πλάτων, “Πολιτεία”, 586 a, b & c.
Που είναι ο παλιός πολυμήχανος, πανούργος, ευρηματικός, λιτοδίαιτος και γενναίος Έλληνας; Που είναι;
Εμπρός λοιπόν για την Νέα Κοινωνία της Γνώσης!!!
enneaetifotos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου