Τι λέει το ΚΚΕ για τις απολύσεις στην Τυποεκδοτική

Στην επόμενη ανακοίνωση το ΚΚΕ εξηγεί τους λόγους για του οποίους απέλυσε, άγνωστο πόσους, εργαζόμενους από την Τυποεκδοτική. Στο κείμενο, που δημοσιεύουμε στη συνέχεια ολόκληρο, γίνεται η συνήθης και μονότονη ταύτιση: τα συμφέροντα του κόμματος είναι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, η οποία ως πρωτοπόρα τάξη υπερασπίζει και τα συμφέροντα του λαού. Στις επιχειρήσεις βέβαια του κόμματος οι απεργίες των εργατών είναι αδιανόητες, όπως αδιανόητες ήταν και οι απεργίες στα κομμουνιστικά καθεστώτα.



Όποιος λοιπόν χτυπά τον πρώτο κρίκο της δογματικής αλυσίδας, το κόμμα, ή έστω τις επιχειρήσεις του, αναπόφευκτα πλήττει και του επόμενους. Τα υπόλοιπα και οι υπόλοιποι είναι με την “αστική τάξη”, είτε επειδή είναι ρεφορμιστές, ρεβιζιονιστές, ανώριμοι, παραπλανημένοι και δεν πήραν χαμπάρι τις “επιστημονικές θέσεις” των θαυμαστών της Βόρειας Κορέας, είτε επειδή συνειδητά βρίσκονται στην υπηρεσία του κεφαλαίου.

Εν ολίγοις: το κόμμα
δεν έχει λεφτά και, όπως κάθε επιχείρηση στον καπιταλισμό, κάνει απολύσεις, μειώσεις και παίρνει τα γνωστά αντεργατικά μέτρα. Κι ο Κάστρο, μαθαίνω, ετοιμάζεται να διώξει ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους.

Λένε δηλαδή στον απολυμένο ότι τον πετάνε στο δρόμο για να μην φαλιρίσει το κόμμα, διότι αν φαλιρίσει το κόμμα, ο καπιταλισμός θα συνεχίσει να υπάρχει, κι αν συνεχίσει να υπάρχει αυτό το, όντως βάρβαρο, σύστημα, μαύρο φίδι που τον έφαγε, αυτόν και πολλούς ακόμα. Διότι γι’ αυτούς, τους πολλούς, νοιάζεται το κόμμα.

Οι απολυμένοι, έτσι καταλήγει η ανακοίνωση(!), καλούνται, τι άλλο, να υπερασπιστούν τον εργοδότη τους, το ΚΚΕ, που δείχνει κατανόηση και να περιμένουν το πολιτικό επέκεινα, τη λαϊκή εξουσία:

“Καλούμε όλα τα μέλη, τους φίλους, κάθε εργαζόμενο που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, μαχητικά να υπερασπιστούν το Κόμμα από τις επιθέσεις και το βρώμικο πόλεμο που θα δεχθεί εκ νέου το επόμενο διάστημα, εξαιτίας του ότι η πολιτική του είναι ριζικά αντίθετη και εχθρική στο καπιταλιστικό σύστημα.”

Οι Χριστιανοί παραπέμπουν στη Δευτέρα παρουσία, και η σύγκριση είναι απολύτως θεμιτή με βάση τα ιστορικά δεδομένα: ούτε ο νέος άνθρωπος αποδείχτηκε τόσο καλός, ούτε ο Θεός του Χριστιανισμού τόσο αγαθός. Η βαρβαρότητα είναι παρούσα και δεν προήλθε ούτε, μόνο, από τον καπιταλισμό, ούτε, μόνο από τον κομμουνισμό: οι άνθρωποι αλληλοσπαράσσονταν με άπειρους τρόπους, χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν τα εν λόγω συστήματα. Πλην όμως, η ελπίδα είναι ελπίδα, και όσο μας αφορά δεν έχουμε πρόθεση να τη στερήσουμε από κανέναν.

Και όλα αυτά, ενώ δεν έχουν ακόμα τελειώσει τα δάκρυα και τα ψάρια που μοιράστηκαν στους δυστυχείς Βορειοκορεάτες, για το χαμό του κομμουνιστή ηγέτη Κιμ Γιονγκ- Ιλ, τον οποίο τόσο θαύμαζαν οι αρθρογράφοι του Ριζοσπάστη.

Ο δογματισμός, πολιτικός, θρησκευτικός ή άλλος, ανέκαθεν απλοποιούσε τα πράγματα. Και επειδή ακριβώς είναι δογματισμός, απεχθάνεται εκ φύσεως την κριτική σκέψη, στηρίζεται δηλαδή περισσότερο στην πίστη παρά στο Λόγο.

Γι’ αυτό μπορεί να κάνει τις πιο απίθανες ιδεολογικές κωλοτούμπες. Από το Γκορμπατσόφ και τη Νέα Σκέψη, μέχρι την επιστροφή στο Στάλιν και τις δίκες της Μόσχας, η απόσταση είναι μόνο φαινομενική. Αυτό θα κάνει, εκτιμώ σύντομα, και με την περίπτωση της Βόρειας Κορέας, όπου ο λαός λιμοκτονεί κυριολεκτικά κάτω από ένα σκληρό δικτατορικό καθεστώς.

Πιθανόν να καταγγείλει και τα κάτεργα της κομμουνιστικής Κίνας. Για την εισβολή του σοβιετικού στρατού στην Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία και τα στρατόπεδα εργασίας στη Σοβιετική Ένωση, όπου άφησαν τα κόκαλά τους εκατοντάδες χιλιάδες προλετάριοι, και για τους εκτελεσμένους απεργούς στην πρώην ΕΣΣΔ, μην περιμένετε πολλά πράγματα.

Είναι, πράγματι, ένα αξιοσημείωτο ιστορικό παράδοξο: το κομμουνιστικό κίνημα, συχνά με ηρωισμό και αυταπάρνηση, ωφέλησε περισσότερο τους εργαζόμενους στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, επειδή, μεταξύ άλλων, λειτούργησε ως φόβητρο, παρά στις χώρες που επικράτησε.

Είναι, βεβαίως, ιστορικά διαπιστωμένο, ότι ο καπιταλισμός, ως σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας και της παραγωγής, καταδικάζει το μισό πλανήτη στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Μόνο που, πλέον, δεν αρκεί να καταγγείλουμε τον παλιό κόσμο της καταπίεσης. Κι αν το κάνουμε, χρειάζεται να προβάλουμε ένα όραμα ή έστω μια διακριτή κατεύθυνση που να κρατάει τις αποστάσεις της: τόσο από τον ολοκληρωτισμό της κεντρικά σχεδιαζόμενης οικονομίας όσο και από τη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς.

Δημοσιεύουμε ολόκληρη την ανακοίνωση, ο αναγνώστης/στρια, ας κρίνει.. Χατζ.

Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για την «Τυποεκδοτική»*Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για την «Τυποεκδοτική»

28/01/12
Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ταξικής πάλης, φρόντιζε πάντα να εξασφαλίζει τον τυπογραφικό μηχανισμό για την ανεμπόδιστη έκδοση του «Ριζοσπάστη» και των άλλων κομματικών εντύπων, αναγκαίων για τη στήριξη των δίκαιων αιτημάτων και αγώνων των εργαζομένων και του λαού, την ιδεολογικοπολιτική δράση και επικοινωνία του με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Από το 1977, στις συνθήκες της νόμιμης δράσης του, το ΚΚΕ τυπώνει στην «Τυποεκδοτική» απρόσκοπτα τον «Ριζοσπάστη» και όλα τα άλλα αναγκαία έντυπα που εκδίδει.

Η «Τυποεκδοτική», στην προσπάθεια να μειώσει το λειτουργικό της κόστος, αναλάμβανε από τρίτους την εκτέλεση «φασόν» εκτυπωτικών εργασιών.

Η ύπαρξη της «Τυποεκδοτικής», όπως και του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «902» και της «Σύγχρονης Εποχής», αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο – βοήθημα στη μαζική διαφώτιση του Κόμματος, υπηρετεί τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι και η βασική αιτία που η «Τυποεκδοτική» έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στόχος του ταξικού αντίπαλου.

Η «Τυποεκδοτική» αρχικά ήταν εγκαταστημένη στη Νέα Ιωνία. Οι καταστροφικές πλημμύρες του 1994 και ο κίνδυνος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της περιοχής υποχρέωσαν τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου στο Κρυονέρι.

Η μετεγκατάσταση, τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα και τα ελάχιστα χρηματικά κεφάλαια που διέθετε η «Τυποεκδοτική» οδήγησαν στο δανεισμό και στην ανάληψη εργασιών εκτύπωσης εντύπων τρίτων σε μαζικότερη, από το παρελθόν, κλίμακα.

Την ίδια περίοδο εντάθηκε η διαδικασία συγκέντρωσης και ίδρυσης νέων εκτυπωτικών μονάδων από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, με αποτέλεσμα αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου, ανάμεσά τους και η «Τυποεκδοτική», να γίνονται περισσότερο ευάλωτες, στις νέες συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στον κλάδο των εκτυπώσεων.

Η εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η οποία έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο των εκτυπώσεων και των έντυπων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση της «Τυποεκδοτικής». Η επιχείρηση «έχασε» σημαντικές εκτυπωτικές εργασίες λόγω του μεγάλου χτυπήματος στις τιμές που επέφεραν τα μονοπώλια στον κλάδο, αλλά και εξαιτίας της γενικότερης επίθεσης και από διάφορες κατευθύνσεις που δέχθηκε ως εταιρεία που έχει κύριο μέτοχο το ΚΚΕ.

Την περίοδο εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (2009 – 2011) η «Τυποεκδοτική» υπέστη σημαντικές ζημίες από επισφαλή χρέη πελατών της.
Η επιχείρηση ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες έκανε σοβαρές προσπάθειες να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων της. Μέχρι σήμερα, παρά τον οξύ ανταγωνισμό στον κλάδο των εκτυπώσεων και τη συσσώρευση μεγάλων ζημιών, δεν χρησιμοποίησε καμιά από τις αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως είναι η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση ωραρίου με μείωση αποδοχών, η υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι μειωμένες αποζημιώσεις με χρήση της προειδοποίησης κ.ά.

Ομως, τα οικονομικά προβλήματα, καθώς και η δραματική συρρίκνωση των εργασιών υποχρέωσαν την «Τυποεκδοτική» να προχωρήσει σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων που απασχολούσε.

Η αναγκαστική μείωση των εργαζομένων, που υποχρεώθηκε η «Τυποεκδοτική» να πραγματοποιήσει, έγινε μέσω συνταξιοδότησης ή με απολύσεις, σύμφωνα με ό,τι προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, ενώ οι αποζημιώσεις υπολογίζονται και καταβάλλονται με βάση την προηγούμενη νομοθεσία, δηλαδή «ολόκληρες», χωρίς να γίνει χρήση της «προειδοποίησης».

Ωστόσο και σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της «Τυποεκδοτικής», μετά και τις απολύσεις που έχουν γίνει, ο βαθμός απασχόλησης της γραμμής παραγωγής δεν ξεπερνά το 35% της παραγωγικής δυναμικότητας του εργοστασίου, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να συνεχίζει να επιβαρύνεται από τη λειτουργία της με σημαντικές ζημίες.
Με βάση αυτά τα δεδομένα αλλά και με τα όσα μπορεί να προβλέψει η επιχείρηση για το αμέσως επόμενο διάστημα, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Θα ακολουθήσει μεγαλύτερη μείωση των εργασιών. Το πρόβλημα δεν είναι συγκυριακό. Η επιχείρηση δεν διαθέτει κεφάλαια και δεν έχει άλλες πηγές χρηματοδότησης για την κάλυψη των υποχρεώσεών της που λήγουν το αμέσως επόμενο διάστημα.

Για να ανακοπεί αυτή η καταστροφική πορεία, η «Τυποεκδοτική» υποχρεώθηκε, όπως έχει ανακοινώσει, να προσφύγει ως έσχατο βήμα άμυνας στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.

Το άρθρο 99 χρησιμοποιείται από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις ως εργαλείο εκβιασμού κυρίως απέναντι σε εργαζόμενους και Δημόσιο, προκειμένου να διαγραφεί σημαντικό μέρος των υποχρεώσεών τους προς αυτούς, και δευτερευόντως απέναντι σε τράπεζες και προμηθευτές.

Η προσφυγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 εξυπηρετεί αποκλειστικά την προσπάθεια ρύθμισης των οφειλών της σε τράπεζες και προμηθευτές. Οπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η επιχείρηση, σε κάθε περίπτωση, θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, να εξοφληθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, να ικανοποιηθούν οι πιστωτές της.
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τη σημερινή ανακοίνωση, εξηγεί στους εργαζόμενους και γενικότερα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τις αιτίες της σημερινής δύσκολης κατάστασης της «Τυποεκδοτικής». Το ΚΚΕ δεν έχει να κρύψει τίποτα από το λαό.

Ολα αυτά τα χρόνια η «Τυποεκδοτική» λειτουργούσε με κριτήριο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης εκτύπωσης των εντύπων του ΚΚΕ προκειμένου να βοηθιέται το λαϊκό κίνημα, να αναπτύσσεται η ταξική πάλη. Δεν στόχευε στη συγκέντρωση κερδών όπως συμβαίνει με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Φρόντιζε να προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματα. Στηρίχτηκε στους εργαζομένους της που συνέβαλαν ώστε η «Τυποεκδοτική» να εκπληρώσει το ρόλο της ως επιχείρησης που βοηθά την ταξική πάλη και το κίνημα.

Κατανοούμε τη δραματική κατάσταση που βιώνει ο εργαζόμενος που χάνει τη δουλειά του. Γνωρίζουμε επίσης καλά ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό η ανεργία, που εκτινάσσεται σε φάση εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης, υπάρχει και σε φάσεις ανάκαμψης και ανάπτυξης. Η εξάλειψη της ανεργίας αποτελεί για το ΚΚΕ κεντρικό πρόβλημα, που η λύση του συνδέεται με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Μόνο με μια οικονομία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και με το λαό στην εξουσία μπορεί να εξαλειφθεί οριστικά η ανεργία. Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα θεωρούμε επείγον ζήτημα το δυνάμωμα της πάλης για την ανακούφιση των ανέργων. Η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας. Τα προβλήματα των ανέργων πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.



Καλούμε όλα τα μέλη, τους φίλους, κάθε εργαζόμενο που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, μαχητικά να υπερασπιστούν το Κόμμα από τις επιθέσεις και το βρώμικο πόλεμο που θα δεχθεί εκ νέου το επόμενο διάστημα, εξαιτίας του ότι η πολιτική του είναι ριζικά αντίθετη και εχθρική στο καπιταλιστικό σύστημα.

Πηγή: Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
το είδα http://eranistis.net/wordpress/?p=22449