Πολύ λίγοι είναι προς το παρόν εκείνοι που έχουν ακούσει για την ύπαρξη του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius), ενώ και οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την εφιαλτική πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την πανίσχυρη αυτή εμπορική επιτροπή.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση
στην επίσημη ιστοσελίδα του Κώδικα (βλέπε εδώ), αποστολή του είναι να «προστατεύσει την υγεία των καταναλωτών και να διασφαλίσει την τήρηση των κανονισμών του διεθνούς εμπορίου, προωθώντας παράλληλα τον συντονισμό όλων των κανονισμών που αφορούν στην παραγωγή τροφής και λαμβάνονται από διεθνείς κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς».
Η λειτουργία του Διατροφικού Κώδικα στηρίζεται σε μία σύμπραξη ανάμεσα στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (Food and Agriculture Organization – FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization WHO).
Η ιστορία του Κώδικα αρχίζει το 1893, όταν οι επικεφαλής της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας αποφάσισαν ότι ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σύνολο συγκεκριμένων οδηγιών, βάσει των οποίων τα δικαστήρια θα έκριναν τις υποθέσεις που σχετίζονταν με ζητήματα διατροφής και τροφίμων. Το όνομα που δόθηκε στις οδηγίες αυτές ήταν «Codex Alimentarius» και εφαρμόστηκε με επιτυχία έως την πτώση της αυτοκρατορίας το 1918.
Ωστόσο, εμπνευστής του διατροφικού κώδικα σιη σύγχρονη -οργουελική- εκδοχή τιου (σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Natural Solutions Foundation, Sp. Rima E. Laibow M.D., από ομιλία της στον αμερικανικό Εθνικό Οργανισμό Διατροφής – Codex and Nutricide, 2005*) είναι, ο καταδικασμένος από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης πρόεδρος της κολοσσιαίας Γερμανικής εταιρίας I.G. Farben, Fritz der Meer (νάτοι πάλι οι Γερμανοί!). Ήταν ο άνθρωπος που, μεταξύ άλλων, «εμπνεύστηκε» και το περίφημο λογότυπο «Arbeit Macht Frei» («Η εργασία απελευθερώνει»), το οποίο «κοσμούσε» την είσοδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Αουσβιτς.
Η εταιρία του derMeer παρασκεύαζε, από το θανατηφόρο μείγμα αερίων που χρησιμοποιούνταν στους περίφημους θαλάμους αερίων (Cyclone B), μέχρι τον χάλυβα και τα πυρομαχικά των Ναζί (μετά τη λήξη του Πολέμου και την καταδίκη 24 ατόμων από τα μέλη της -από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης- η εταιρία «διασπάστηκε» σε τρεις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, τις γνωστές BASF, Hoechst και Bayer). Η ιδέα που εισηγήθηκε ο derMeer μετά την αποφυλάκιση του αφορούσε στον έλεγχο του πληθυσμού μέσα από την τροφή η οποία έμελλε να υλοποιηθεί αρκετά χρόνια αργότερα.
Η επανεισαγωγή του Κώδικα Διατροφής αποφασίστηκε το 1962 σε μία συνεδρίαση του ΟΗΕ. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η υπεύθυνη για τον Κώδικα Διατροφής επιτροπή είναι επιτροπή εμπορίου χωρίς υγειονομική αρμοδιότητα, παρόλο που χρηματοδοτείται κατά το 1/3 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Από το 2002, οπότε και οι μεγάλες βιομηχανίες επέλεξαν να στηρίξουν τον Κώδικα (παρά τις εισηγήσεις για αναίρεση του από μισθωμένο εξωτερικό σύμβουλο αξιολόγησης), αυτός χρησιμοποιείται με την κάλυψη πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στους τομείς τόσο των φαρμάκων, όσο και των αγροτικών και χημικών προϊόντων, προωθώντας την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην τελευταία συνεδρίαση για την προώθηση του Διατροφικού Κώδικα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία από τις 30 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2008, αποφασίστηκε να τεθούν οι ΗΠΑ επικεφαλής χώρα της επιτροπής, με τη σταθερή υποστήριξη των συμμάχων τους (Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Σιγκαπούρη και *Ε.Ε*.).
Συντονισμένη απειλή για την παγκόσμια υγεία:
Ο Κώδικας δρα υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, έχοντας τη λογική των ναπολεόντιων νόμων – αντί δηλαδή για τη συνήθη πρακτική, κατά την οποία αναγράφονται τα διατροφικά στοιχεία και οι ουσίες που απαγορεύονται, ο Κώδικας αναγράφει μόνο τα διατροφικά είδη που επιτρέπονται, καθιστώντας αυτομάτως παράνομη την κατοχή, παραγωγή και εμπορία οποιουδήποτε διατροφικού είδους και στοιχείου δεν περιλαμβάνεται σε αυτόν.
Όπως εξηγεί η δρ. Ριμα Λέυμποου, από την 1η Ιανουαρίου 2010, οπότε η εφαρμογή του Κώδικα θα γίνει υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αν ένα κράτος-μέλος αρνηθεί να επικυρώσει ή να τηρήσει τους όρους του, χάνει αυτομάτως οποιαδήποτε προσφυγή γίνει εναντίον του από άλλο κράτος μέλος, όσο εξωφρενική και αν είναι αυτή.
Πολλοί κρατικοί οργανισμοί και υπηρεσίες, όπως η Διεύθυνση Θεραπευτικών Αγαθών της Αυστραλίας, επιχειρούν να κατευνάσουν τις ανησυχίες του κοινού, καταφεύγοντας σε διαβεβαιώσεις ότι οι οδηγίες του Κώδικα για την κατάργηση των βιταμινών και των μετάλλων δεν θα εφαρμοστούν στη χώρα τους. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει ποιοι άλλοι συνοδευτικοί νόμοι θα θεσπιστούν εν όψει της εναρμόνισης των κρατών-μελών του Οργανισμού με τις οδηγίες του Κώδικα.
Ορισμένες από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από τον Διατροφικό Κώδικα, οι οποίες προτείνεται να τεθούν σε ισχύ στο προσεχές μέλλον και, θα είναι αμετάκλητες, περιλαμβάνουν τα εξής:
Ο Κώδικας θα απαγορεύει τη χρήση Θρεπτικών Ουσιών (π.χ. βιταμινών και μετάλλων για την “ασθένεια”, χαρακτηρίζοντάς τις “τοξίνες” ή “δηλητήρια”. Κάθε είδος τροφής (ακόμα και τα οργανικά βιολογικά τρόφιμα) θα υποβάλλεται σε επεξεργασία με ακτινοβολία, προκειμένου να απομακρυνθούν όλα τα δήθεν θρεπτικά στοιχεία (εκτός και αν οι καταναλωτές μπορούν να παράγουν και να καταναλώνουν την τροφή τους σε τοπικό επίπεδο).
Μία πρόγευση της εν λόγω οδηγίας είχαν οι καταναλωτές των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2008, με την υποχρεωτική υποβολή των μαρουλιών και του σπανακιού της χώρας σε μαζική επεξεργασία με ακτίνες, στο όνομα της «δημόσιας ασφάλειας».
Αν ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων έπραξε με γνώμονα την προστασία του κοινού, τότε γιατί δεν ενημερώθηκε η αμερικανική Κοινή Γνώμη;
Τα επιτρεπόμενα θρεπτικά στοιχεία θα είναι περιορισμένα σε αυτά που αναγράφονται στη λίστα του Κώδικα, η οποία θα περιλαμβάνει ουσίες, όπως το Φθόριο (3,8 mg ημερησίως), το οποίο θα συλλέγεται από βιομηχανικά απόβλητα.
Όλα τα θρεπτικά στοιχεία (π.χ. δι βιταμίνες Α, Β, C, D, ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο) ανακηρύσσονται παράνομα σε θεραπευτικές δοσολογίες και θα μειωθούν σε ποσότητες αμελητέες, με μέγιστο όριο το 15% της σημερινής συνιστώμενης ημερήσιας δόσης. Ακόμα και με συνταγή γιατρού θα είναι αδύνατο για κάποιον να βρίσκει τα παραπάνω στοιχεία σε μεγαλύτερες θεραπευτικές δόσεις, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται.
Είναι πιθανό να ανακηρυχθούν παράνομες οι συμβουλές που δίνονται για τη διατροφή και αφορούν σε βιταμίνες και μέταλλα (συμπεριλαμβανομένων των άρθρων που θα δημοσιεύονται σε περιοδικά ή στο Διαδίκτυο, καθώς και προφορικών συμβουλών σε οποιονδήποτε.)
Σίγουρα αξίζει να παρακολουθήσει κανείς την βιντεοσκοπημένη ομιλία αναφορικά με τον Κώδικα Διατροφής ή Codex Alimentarius :
Εδώ τα υπόλοιπα βίντεο (2-5):
Video 2.http://www.youtube.com/watch?v=nZpOAauAvjI
Video 3. http://www.youtube.com/watch?v=5SMgfR2m4Lc
Video 4. http://www.youtube.com/watch?v=eF_M13CMS6w
Video 5. http://www.youtube.com/watch?v=cDpP-BVYt5Q
το είδα http://logioshermes.blogspot.com/2012/03/blog-post_7173.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου